- Czym są przymiotniki wskazujące?
- Jakie są przymiotniki poglądowe?
- Zdania z przymiotnikami wskazującymi
- Zaimek wskazujący
Wyjaśniamy, co to są przymiotniki wskazujące, które są w języku hiszpańskim i przykłady w zdaniach. Również zaimki wskazujące.
Czym są przymiotniki wskazujące?
w gramatyka, ten przymiotniki demonstracyjne są te słowa towarzyszący rzeczownik i pozwalają na dodanie znaczenia deiktycznego (deixis), to znaczy wyróżnić je lub sprecyzować, odróżniając je od innych podobnych lub możliwych odniesień. Nie wolno mylić ich z zaimkami wskazującymi, z którymi w pewnym stopniu dzielą ten cel gramatyczny.
Tak więc w języku hiszpańskim istnieją trzy możliwe serie oznaczeń: „to”, „tamto” lub „tamto”, które różnią się w zależności od stopnia bliskości obiektu względem mówiącego, co jest znane jako „stopień deixis ”, To znaczy stopień bliskości lub odległości, czy to fizyczny i rzeczywisty, czy przenośny i abstrakcyjny. Na przykład: "jest Dom", "że mężczyzna "lub"że partner".
W tym samym czasie i ponieważ działają jako określniki lub towarzysze rzeczownika lub rzeczownika, przymiotniki wskazujące zwykle zgadzają się z rzeczownikiem pod względem rodzaju i liczby. Co więcej, prawie zawsze poprzedzają je w łańcuchu zdań. Te przymiotniki nigdy nie mają akcentu.
Jakie są przymiotniki poglądowe?
Jak widzieliśmy, przymiotniki poglądowe można podzielić na trzy różne serie:
- Najwyższy stopień bliskości: wschód. Pierwsza seria zakłada pewien stopień bliskości lub bezpośredniości w stosunku do mówiącego i obejmuje formy: ten, jest, są Y te. Na przykład: „ta książka”, „ta kobieta” lub „te dokumenty”.
- Niższy stopień bliskości: to. Druga seria implikuje pierwszy stopień odległości, mniejszy niż trzeci stopień demonstratywów i obejmuje formy: że, że, tych Y tych. Na przykład: „ten pies”, „ten dom” lub „te regiony”.
- Największy stopień oddalenia: to. Trzecia seria oznacza większy stopień fizycznego, czasowego lub innego rodzaju separacji i obejmuje formy: że, że, tych Y tych. Na przykład: „ten budynek”, „ten czas” lub „tamte czasy”.
Zdania z przymiotnikami wskazującymi
Oto lista modły które używają tych poglądowych przymiotników:
- W tej części musimy być ostrożni.
- Wracasz do domu w ten weekend?
- Wszystkie te trofea zdobyto grając w koszykówkę.
- Te spodnie pasują ci lepiej niż ta spódnica.
- Widziałeś, jak ten pies na mnie warczał?
- Te dzieci są w niebezpieczeństwie.
- Nikt w tym kraju nie chce płacić tych podatków.
- Zabierasz ze sobą tę książkę, czy wolisz to wydanie?
- Ten czas był najlepszym w moim życiu.
- W tym czasie palenie nie było zabronione.
- Zdanie to przeczy temu paragrafowi.
- Te wspomnienia nie pozwalały mu spać.
- W tym kraju nie było prawa.
- Zobaczymy, co zrobić, gdy nadejdzie ten czas.
- Ta tradycja zostanie przerwana w nadchodzącym roku.
Zaimek wskazujący
Tradycyjnie w języku hiszpańskim rozróżnia się przymiotniki wskazujące i zaimki wskazujące, mimo że pokrywają się one w formie i przeznaczeniu, oraz rozróżniano je za pomocą tyldy (w przypadku niektórych zaimków). Jednak od 2012 r. RAE uznał ten standard za opcjonalny.
Zaimki wskazujące nie towarzyszą rzeczownikowi, lecz zastępują go w zdaniu, co zapewnia większą oszczędność i łatwość użycia. idiom.
Jednak w formie są tożsame z przymiotnikami: ten, jest, te, są, że, że, tych, tych, że , że , tamte , tamte z dodatkiem form neutralnych ten, że Y że, które nie mają akcentu i służą jako dyskursywne symbole wieloznaczne, odnoszące się praktycznie do wszystkiego.
Podobnie relacje bliskości i odległości, fizyczne lub figuratywne, które wyjaśniamy dla przymiotników wskazujących, są zachowane w przypadku zaimków, a także zgodność rodzaju i liczby z rzeczownikiem, który zastępują. Oto kilka przykładów:
- Nie przyniosłem książki, czy mogę pożyczyć tę?
- Czy to naprawdę twoja matka?
- To mi przypomina, że mam coś dla ciebie.
- A kim oni są?
- To są twoje rzeczy osobiste.
- Ze wszystkich kobiet na świecie musiałaś polubić właśnie tę.
- Czyje to wszystko?
- To były lepsze czasy.
- Cóż to był za piękny widok.
- Pamiętasz, o czym rozmawialiśmy?