Wyjaśniamy, czym jest barbarzyństwo w języku i na różnych przykładach. Ponadto, jakie typy istnieją i cechy każdego z nich.
Czym jest barbarzyństwo?
Nazywamy barbarzyństwo tym błędom lub nieścisłościom podczas wymawiania lub pisania słowa lub frazy, lub podczas używania niektórych obcych słów (obcokrajowcy) jeszcze nie włączone do własnej idiom. Jest to rodzaj błędu językowego, który jest zwykle bardzo powszechny w przypadku mówi potocznie i popularnie, ale z punktu widzenia reguła Język jest uważany za oznakę braku kultury lub edukacji.
Termin barbarzyństwo pochodzi od słowa barbarzyńca, ukutego w Starożytna Grecja odnieść się do perski, ich odwieczni rywale, których język był dla Greków niezrozumiały.
Grecy szydzili z onomatopei”Pub, Pub„Bo tak brzmiał dla nich cały język perski. Z czasem stworzyli „barbarzyńcę” (barbarzyński) jako obraźliwy sposób odnoszenia się nie tylko do nich, ale do wszystkich cudzoziemców, których uważali za gorszych politycznie i społecznie, czyli do „ludzi, którzy źle mówią”.
Termin został odziedziczony w języku Rzymian (barbarzyń) i używane w podobny sposób w czasach cesarskich, w odniesieniu do sąsiednich ludów, które nie mówiły po łacinie.
Dlatego termin barbarzyństwo może być również używany jako synonim barbarzyństwa lub barbarzyństwa: brutalny, brutalny, niecywilizowany czyn lub powiedzenie. Być może pamiętając, że właśnie Imperium Rzymskie padło ofiarą najazdów tych ludów, które zostały napiętnowane jako barbarzyńcy.
Współcześnie jednak przez barbarzyństwo rozumiemy zjawisko typowe dla mówienia i pisania tego samego języka, gdy są one sprzeczne z jego porządkiem składniowym lub gramatycznym, czyli z jego idealnymi normami.
Jednak nie zawsze można łatwo odróżnić barbarzyństwo od neologizmy (nowe wkłady do języka) lub wyrazy obce (pożyczki z innych języków). Z tego powodu wiele barbarzyńców zostaje ostatecznie zaakceptowanych i włączonych do języka.
Rodzaje barbarzyństwa
Istnieją trzy różne rodzaje barbarzyństwa, w zależności od aspektu języka, w którym występuje błąd: prozodyczny (dźwięk), morfologiczny (forma) lub składniowy (porządek). Przyjrzyjmy się każdemu z osobna:
Barbarzyństwa prozodyczne
Występują, gdy występują zmiany lub nieścisłości w sposobie wymowy lub artykulacji Dźwięki języka. Zła wymowa często odpowiada kryteriom ekonomii języka, czyli jak najmniejszemu wysiłkowi wymowy; innym razem do prostego występku.
Dlatego należy je odróżnić od wariantów dialektu tego samego języka, ponieważ język nie zawsze jest wymawiany tak samo we wszystkich jego społeczności mówienie.
Przykłady prozodycznych barbarzyńców w języku hiszpańskim to:
- Wymów „g” jakby to było „i”, naśladując głośność innych języków: yir zamiast wirowania.
- Nie wymawiaj niektórych spółgłosek pośrednich: iść dlaczego poszedłeś, kryminalista na sprawcę.
- Wymów „s” na końcu czasowników drugiej osoby: zjadłeś bo zjadłeś, przybyłeś zamiast ciebie przyszedł.
- Wymawiać zespół zamiast syndromu.
- Wymawiać tasi zamiast taksówki.
- Wymawiać aigre zamiast powietrza.
- Wymawiać captus zamiast kaktusa.
- Wymawiać sfatygowany zamiast steku.
- Wymawiać insepto zamiast owada.
- Wymawiać doszedłeś zamiast ciebie przyszedł.
- Wymawiać lepki zamiast wymiotów.
Morfologiczne barbarzyństwa
Dokonują się one wtedy, gdy zmiana następuje w samej konstrukcji słowa, zarówno na poziomie jego pisowni, jak i wymowy. Dlatego też często są uważane za błędy ortograficzne i często prowadzą do błędnego tworzenia nieistniejących słów.
Przykłady morfologicznych barbarzyńców w języku hiszpańskim to:
- Sposób użycia otwarty zamiast otwierania.
- Sposób użycia pobierz zamiast pobierania.
- Użycie amerykańskiego zamiast amerykańskiego.
- Sposób użycia peleryna zamiast fit, od czasownika fit.
- Sposób użycia szedłem zamiast chodzić, czasownika chodzić.
- Sposób użycia ja prowadziłem zamiast prowadzić, czasownika prowadzić.
- Sposób użycia estuata zamiast posągu.
- Sposób użycia ścisły zamiast ścisłego.
- Sposób użycia haiga zamiast buku.
- Sposób użycia zmarł zamiast martwego.
- Sposób użycia sofy zamiast sof.
- Sposób użycia ja wiem lub sepo zamiast wiem.
Barbaryzmy syntaktyczne
Dokonują się one wtedy, gdy zmiana następuje w kolejności wyrazów zdania lub w ich uzgodnieniu (pod względem płci, liczby itp.).
Przykłady barbarzyństwa składniowego w języku hiszpańskim to:
- Użycie wyrażenia „mniej więcej„Kiedy musiałoby być”mniej więcej”.
- Użycie „pierwszego” zamiast „pierwszego”.
- Użycie „lepszego” lub „gorszego” zamiast „lepszego” i „gorszego”.
- Użycie „de que”, gdzie „ta” odpowiada (dequeísmo), jak w: powiedziała mi o czym... lub myślę o czym…
- Użycie „tego” tam, gdzie odpowiada „tego” (queísmo), jak w: zdajemy sobie sprawę, że... lubO czym rozmawialiście?
- Użycie „w stosunku do” zamiast „w stosunku do” lub „w stosunku do”.
- Dostosowanie czasownik mieć, jak w: są ludzie, którzy... lub były tysiące zabójstw.