• Jaka jest warstwa ozonowa?
• Skład warstwy ozonowej
• Znaczenie i funkcje warstwy ozonowej
• Dziura w warstwie ozonowej: przyczyny i konsekwencje
• Jak dbać o warstwę ozonową?

Wyjaśniamy, czym jest warstwa ozonowa i jej znaczenie dla życia. Również przyczyny i konsekwencje dziur w warstwie ozonowej.

Gazy wytworzone przez człowieka osłabiają warstwę ozonową.

Jaka jest warstwa ozonowa?

Warstwa ozonowa jest warstwą ochronną w obrębieatmosfera ziemska który ma funkcję zachowania życie planety Ziemia działająca jako osłona przed promieniowaniem ultrafioletowym (promienie UV).

Znajduje się na wysokości od 15 do 50 kilometrów od powierzchnia ziemi i pochłania ponad 97% szkodliwego dla organizmu promieniowania słonecznego żyjące istoty.

Skład warstwy ozonowej

Warstwa ozonowa składa się z ozonu, gazu składającego się z cząsteczka Ma 3 atomy tlenu (zamiast 2, jak w cząsteczce tlenu). Ta trzecia atom powraca do trującego tlenu, ponieważ wdychany ozon jest śmiertelny.

Cząsteczka ozonu powstaje wstratosfera przez działanie promieniowania słonecznego w procesie zwanym fotolizą. Proces ten zachodzi, gdy promienie Słońce rozbić cząsteczkę tlenu obecną w stratosfera i podziel go na dwa atomy. Kiedy jeden z tych atomów tlenu połączy się z cząsteczką O2, wytwarzany jest ozon, który jest rozprowadzany i tworzy cienką warstwę otaczającą Ziemię.

Stężenie ozonu w atmosferze nie jest stałe i zmienia się w zależności od wysokości i warunków pogodowych.

Znaczenie i funkcje warstwy ozonowej

Charles Fabry był jednym z odkrywców warstwy ozonowej.

Warstwę ozonową odkryli w 1913 roku francuscy fizycy Charles Fabry i Henri Buisson. Wiele lat później brytyjski meteorolog Gordon Miller Dobson zbadał jego nieruchomości opracował spektrofotometr, instrument, który umożliwia pomiar ozonu z powierzchni Ziemi.

Ta warstwa jest niezbędna do zachowania życia, ponieważ filtruje duże proporcja promieni słonecznych, które są szkodliwe dla żywych istot i przepuszczają promienie niezbędne do życia. Promienie ultrafioletowe, które nie są filtrowane przez ozon, powodują oparzenia i problemy ze wzrokiem w istota ludzka, i dopóki śmierć niektórych organizmy jednokomórkowe.

Zniszczenie warstwy ozonowej następuje w sposób naturalny, gdy zmienia się poziom ozonu obecnego w atmosferze; oraz przez działanie człowieka, który poprzez produkty i procesy uwalnia szkodliwe gazy do atmosfery.

Dziura w warstwie ozonowej: przyczyny i konsekwencje

Niska gęstość ozonu obecnego w warstwie (co może wystąpić z przyczyn naturalnych lub działania człowieka) powoduje powstawanie dziur (które zwykle znajdują się na biegunach). Otwory te to sektory warstwy ozonowej z niewielką ilością gazu ozonowego, przez które promienie UV łatwiej filtrują.

W ostatnich dziesięcioleciach niszczenie warstwy ozonowej zostało przyspieszone przez zastosowanie przez ludzi halowęglowodorów. Substancje te (obecne w pestycydy lub aerozole) emitują do atmosfery gazy, które powodują ścieńczenie warstwy ozonowej.

Głównym zagrożeniem dziur w warstwie ozonowej jest to, że zwiększają one ekspozycję planety Ziemia i żywych istot na szkodliwe dla zdrowia promieniowanie UV. Promienie te starzeją się i uszkadzają DNA skóry, prowadząc do oparzeń i raka skóry.

W obliczu tego problemu,ONZ (Organizacja Narodów Zjednoczonych) podpisała Protokół Montrealski w 1987 r., a w 1994 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ ogłosiło 16 września Międzynarodowym Dniem Ochrony Warstwy Ozonowej.

Jak dbać o warstwę ozonową?

Istnieją pewne gazy, które przyczyniają się do osłabienia warstwy ozonowej. Ważne jest, aby je znać i być świadomym zagrożeń związanych z nadmiernym używaniem produkty że emitują gazy szkodliwy. Dlatego, aby zadbać o warstwę ozonową, należy unikać stosowania produktów zawierających szkodliwe gazy. Do najbardziej znanych należą:

• CFC (chlorofluorowęglowodory). Związki zawierające chlor, fluor i węgiel, które są stosowane w aerozolach, rozpuszczalnikach, klimatyzatorach oraz jako materiał izolacyjny. Docierają do stratosfery, rozpuszczają się, a chlor rozbija warstwę ozonową.
• HCFC (wodorochlorofluorowęglowodory). Związki zawierające wodór, chlor, fluor i węgiel, które są stosowane jako zamienniki CFC. W tym przypadku chlor również uszkadza warstwę ozonową, ale wodór czyni ją mniej stabilną.