• Co jest słuszne?
• Charakterystyka prawa
• Źródła prawa
• Gałęzie prawa
• Znaczenie prawa
• Prawa i obowiązki

Wyjaśniamy, czym jest prawo, jego źródła, gałęzie i inne cechy. Ponadto relacja między prawami a obowiązkami.

Prawo zależy od naszej idei uczciwości i sprawiedliwości.

Co jest słuszne?

Przez prawo rozumie się dwie różne rzeczy, chociaż ściśle ze sobą powiązane:

• Z jednej strony zestaw zasady i zasady, z którymi a społeczeństwo zdeterminowani postanawia kierować swoim życiem społecznym, starając się urzeczywistniać ideały sprawiedliwość, zamówienie i kapitał, i to Władza publiczna odpowiada za narzucanie poprzez monopol przemocy.
• Z drugiej strony Nauki społeczne który jest poświęcony badaniu, interpretacji i porządkowaniu poprzedniego zestawu norm i zasad, w kontakcie z innymi dyscyplinami, takimi jak Polityka, ten gospodarka, ten socjologia, ten historia i filozofia.

Tak więc sama definicja tego, czym jest prawo, jest przedmiotem badań tego samego dyscyplina, zwłaszcza niektóre z nich gałęzie, takich jak teoria prawa czy filozofia prawa. Dzieje się tak dlatego, że nie ma precyzyjnego i uniwersalnego sformułowania tego, czym dokładnie jest prawo, ponieważ zależy ono bezpośrednio od idei, że mamy sprawiedliwość i sprawiedliwość.

Termin „prawo” pochodzi z czasów Średniowiecze i od łacińskiego głosu kierunek, który był używany w tym czasie w sensie moralnym lub religijnym. Miał na myśli to, co nie odbiegało w jedną lub drugą stronę, to znaczy to, co uważano za „proste”, „sprawiedliwe” i zgodne z obowiązującymi normami.

Jego użycie później było podobne do głosu ius, używany w starożytnym Rzymie w odniesieniu do prawa i spraw prawnych. Od tych ostatnich pochodzą terminy takie jak sprawiedliwość (iustitia) lub uczciwe (Justus).

Dlatego nauka prawa to także nauka o idei sprawiedliwości w społeczeństwie i jej ewolucji w społeczeństwie pogoda. W powstawaniu tego pojęcia ingeruje nie tylko ludzka racjonalność i wola ustanowienia wspólnego kodeksu, za pomocą którego można rządzić i gwarantować pokój społeczne, ale także elementy o charakterze kulturowym, czyli morał, religijny itp.

Charakterystyka prawa

Prawo można ogólnie scharakteryzować w następujący sposób:

• Pochodzi z Antyk. Kiedy pierwsze formy prawa i Stan: schorzenie. Obecne rozumienie praw i świata prawniczego w dużej mierze zawdzięcza prawom starożytnego Rzymu ( prawo rzymskie) oraz głębokie zmiany filozoficzne, jakie zaszły na Zachodzie w latach renesans, dzięki wpływowi Humanizm a po Ilustracja.
• Ma charakter normatywny. Oznacza to, że obejmuje zestaw obowiązujących norm, zasad i wytycznych w ramach jednego rzeczywistość społeczne i ramy kulturalny określony. Są to ogólnie obowiązkowe zasady przeprowadzić.
• Opierają się na dwustronności. Wymaga interakcji dwóch lub więcej osoby, na zasadzie wzajemności, ponieważ prawa działają w sposób heteronomiczny: społeczeństwo (na zewnątrz) narzuca reguły jednostkom, z którymi musimy rządzić, niezależnie od tego, czy się zgadzamy, czy nie.
• Powyższe prowadzi do wykonalności prawa. Oznacza to, że normy prawa opierają się na sile, której należy przestrzegać, a siła ta jest przyznawana państwu przez monopol z przemoc.
• Dąż do nienaruszalności. Innymi słowy, karze tych, którzy naruszają zasady, sankcjami, aby nawyk ich łamania nie pozbawił ich sensu.
• Działa jako system norm. Że są ustalane w sposób uporządkowany, zbieżny, unikając zestawień i arbitralności. Jest to aparat prawny.

Źródła prawa

Jest znany jako "źródła„Do zbioru faktów, decyzji, ustaw i rozporządzeń, z których pochodzi treść prawa obowiązującego w danym miejscu i czasie. Oznacza to, że są zbiorem teksty, tradycje i zasady, które można wykorzystać do poznania podstaw modelu sprawiedliwości społeczeństwa, a tym samym wiedzieć, jakie decyzje należy podejmować.

Źródła prawa mogą generalnie być trzech różnych typów:

• Źródła historyczne. Czyli mniej lub bardziej stare dokumenty, które składają się na historię prawa i mówią, jak rozwiązywano dylematy w przeszłości, jak powstawały prawa itp.
• Źródła materialne. Nazywane również „prawdziwymi”, ponieważ pochodzą z rzeczywistości, są zbiorem faktów lub zdarzeń, które motywują podejmowanie decyzji lub formułowanie nowych praw, które promują prawo do jego ciągłej aktualizacji i wzrostu.
• Źródła formalne. Czyli źródła, które pochodzą z samego działania państwa, społeczeństwa i/lub aparatu prawnego, a także te, które mają formę pisemną w dokumentacji prawnej lub prawnej. Obejmuje to:
  • ten nawyk (zwyczajowe). O ile rzeczy mają tendencję do robienia tak, jak zawsze. Prawo reaguje na siebie tradycja kulturowe i społeczne.
  • ten doktryna. Które są zbiorem refleksji i zapisów wygenerowanych na podstawie badania literatury prawniczej.
  • ten prawoznawstwo. Innymi słowy, zestaw wcześniejszych orzeczeń, które podjęły organy sądowe i które służą jako precedens umożliwiający podejmowanie nowych decyzji, w taki sposób, że prawo jest zawsze stosowane mniej więcej w ten sam sposób w tych samych sytuacjach.
  • Ogólne zasady prawa. Jakie są najbardziej podstawowe i fundamentalne pojęcia każdego aktu prawnego.
  • ten ustawodawstwo I prawo. W której zawarta jest treść Magna Carta lub Konstytucji Narodowej, a także decyzje Władza ustawodawcza, oraz zbioru przepisów obowiązujących a naród.
  • Umowy międzynarodowe. Ponieważ każdy kraj sygnatariusz zgadza się dotrzymać słowa wobec narodów trzecich.

Gałęzie prawa

Prawo pracy koncentruje się na regulacji stosunków pracy.

Prawo to potężna dyscyplina, która dzieli się na następujące gałęzie i podgałęzie:

• Prawo publiczne. Dotyczy to regulacji i badania relacji między sektorem prywatnym (osobami i podmiotami prywatnymi, które tworzą) z różnymi organami władzy publicznej (państwo), a nawet między nimi. Składa się z następujących oddziałów:
  • Prawo polityczne. Dedykowany do badania formy rządów, metody wyborcze, stosunki dowodzenia i posłuszeństwa oraz inne formy uczestnictwa i stosunki polityczne.
  • Prawo konstytucyjne. Zajęty badaniem podstawowych praw, które tworzą każde państwo, zwłaszcza tych, które dotyczą podstawowych praw i samej organizacji władzy publicznej.
  • Prawo administracyjne. Skupiony na publiczna administracja, oczywiście. Oznacza to, że analizuje regulacje państwa i jego organizmów, a także Usługi publiczneoraz zarządzanie finansami sektora publicznego.
  • Prawo imigracyjne. Dedykowane do zbioru zasad regulujących tranzyt i składanie osoby przybywających z zagranicy, a także emigracji i repatriacji ludności i majątku narodowego
  • Prawo procesowe. Poświęcony przeglądowi mechanizmów rozwiązywania konflikty ustanowiony ustawą, czyli tzw. „proces” i jego podmioty: sądy, organizacje itp.
  • Międzynarodowe prawo publiczne. którego centrum zainteresowania stanowią stosunki między różnymi państwami świata, a także kierownictwo wielostronnych organizacji międzynarodowych, takich jak ONZ.
  • Prawo karne. Odpowiada za represyjny aspekt państwa, to znaczy ustalanie sankcji za: zbrodnie i zapobieganie przestępczości.
  • Prawo podatkowe. Nazywane również „prawem finansowym”, dotyczy pobierania, klasyfikacji i wdrażania podatków lub podatki przez państwo.
• Prawo prywatne. Dotyczy to stosunków cywilnych, handlowych lub dowolnego rodzaju, które dotyczą podmiotów prywatnych w sytuacji: równość, bez państwa będącego jednym z nich. Jego celem jest zagwarantowanie sprawiedliwości w stosunkach między podmiotami prywatnymi. Składa się również z kilku pododdziałów:
  • Prawo cywilne. Odpowiedzialny za regulowanie stosunków prawnych codziennego życia jednostek, takich jak więzi rodzinne, małżeństwa oraz rozwody, władza rodzicielska, rejestry stanu cywilnego, majątek, spadki itp.
  • Prawo komercyjne. Podobnie odpowiedzialny za zapewnienie regulacji czynności handlowych lub finansowych między podmiotami prywatnymi, takich jak sprzedaż, zakupy, wypożyczenia, transfery, inwestycjeitp.
  • Prywatne prawo międzynarodowe. Różnica w stosunku do międzynarodowego prawa publicznego polega na tym, że jego uwaga skupia się na działalności prywatnej (na przykład komercyjnej), która nie angażuje państw jako aktorów, ale prywatne, ale która ma miejsce między różnymi krajami lub regionami.
• Prawo socjalne. Wreszcie obejmuje zestaw przepisów, które zapewniają obronę słabszych w społeczeństwie, aby uczynić je bardziej sprawiedliwym miejscem oraz podtrzymać współistnienie i pokój społeczny wśród klasy społeczne. Obejmuje następujące podbranże:
  • Prawo pracy. Nazywany również prawem pracy, skupia się na regulacji stosunków pracy, aby zagwarantować, że są one zgodne z prawem i różnymi konwencjami między zaangażowanymi sektorami.
  • Prawo gospodarcze. Na których skupia się zainteresowanie metody oraz środki, w których państwo może interweniować w działalność gospodarczą, aby stosować regulacje, zachęty lub inne rodzaje mechanizmów promujących konsumpcję i zapewnić sprawiedliwość całemu łańcuchowi produkcyjnemu.
  • Prawo rolne. Odpowiedzialny za regulację problemy które mają związek z własnością i eksploatacją ziemi, zwłaszcza w rolnictwie i hodowli.
  • Prawo ochrony środowiska. O Prawo Ekologiczne, które zapewnia obronę środowisko i Flora i fauna narodu, chroniąc go przed nadużyciami i nieodpowiedzialnością za ludzką działalność gospodarczą (lub jakąkolwiek inną).

Znaczenie prawa

Prawo jest fundamentalne w każdej formie zorganizowanego społeczeństwa, ponieważ jego prawa uwzględniają zestaw rozporządzeń, reguł i… wolności które kształtują życie społeczne. Bez prawa w społeczeństwie zapanowałoby prawo najsilniejszych i niemożliwe byłoby osiągnięcie jakiegoś porządku, który umożliwia postęp i zapewnia większą sumę szczęście wspólne, gwarantujące spokój społeczny, minimalny warunek konieczny do wyprodukowania.

Ponadto prawo jest ważnym źródłem refleksji antropologicznych, socjologicznych i humanistycznych, które rzucają światło na sposób, w jaki myślimy o sprawiedliwości i myślimy o sobie jako społeczność.

Prawa i obowiązki

W każdych ramach prawnych przepisy wywołują dwa rodzaje skutków:

• Prawa. To daje wolność i ochronę.
• Praca domowa. Ta siła do przestrzegania pewnych kompromisy Y obowiązki.

Oczekuje się, że każdy przestrzegający prawa obywatel będzie korzystał z tego pierwszego i stosował się do drugiego, ponieważ pierwszy jest pozostawiony jego własnej woli, a drugi nie, ponieważ wolności drugiego z pewnością zależą od wypełniania naszych obywatelskich obowiązków.