orientacyjny nastrój

Język

2022

Wyjaśniamy, czym jest nastrój oznajmujący, kiedy jest używany, jego odmianą i przykładami w każdym z czasów czasownika, które obejmuje.

Orientacyjny nastrój pozwala wyrazić największą liczbę pomysłów w dowolnym języku.

Jaki jest nastrój orientacyjny?

w gramatyka, tryb oznajmujący jest jednym z trybów koniugacji czasowniki większości języków indoeuropejskich (wśród nich hiszpański. Odróżnia się go od innych sposobów, w których jest używany do opisywania stanu rzeczy w rzeczywistości, czyli do przeprowadzania propozycje odnosić się do rzeczywistości, a nie wpływać na odbiorcę (np tryb imperatywny) lub wyrażania hipotetycznych życzeń lub wydarzeń (takich jak Tryb łączący).

Nastrój orientacyjny jest najczęściej używany podczas Komunikacja werbalna, zarówno w języku pisanym, jak i ustnym, i jest to sposób, w jaki można wyrazić największą liczbę pomysłów w dowolnym języku. W rzeczywistości w językach, w których nie ma rozróżnienia między trybami czasowników, można powiedzieć, że wszystko, co zostało powiedziane, jest zawsze w trybie oznajmującym.

Najprostszym sposobem zrozumienia nastroju oznajmującego jest konkretne odniesienie do rzeczywistego wydarzenia, które może być tak proste, jak opis konkretnego działania (na przykład „pies biega po parku” lub „kot zjadł krokiety”) lub tak złożony, jak opis wyimaginowanej relacji („dobre pomysły są zwykle bardzo rzadkie w czasach kryzysu” lub „ niepodległość zdobyta bronią”).

We wszystkich przypadkach jest to sposób na odniesienie się do rzeczywistości (bezpośredniej, historycznej lub jakakolwiek ona jest) w celu jej przekazania.

Czasowniki w trybie oznajmującym

Czasy czasownikowe w języku hiszpańskim, odmieniane zgodnie z nastrojem oznajmującym, są najliczniejszymi ze wszystkich trybów, ponieważ dostosowują się do bardzo różnych perspektyw czasowych, które przyjmujemy, aby odnieść się do rzeczywistości. W zależności od użycia czasownika posiłkowego „mieć”, możemy podzielić je na dwie duże grupy: czasy proste i czasy złożone.

Proste czasy czasownikowe, które nie używają żadnego czasownika posiłkowego, to znaczy składają się tylko z jednej formy czasownika. W języku hiszpańskim mają tendencję do odwoływania się do niedokończonych czynności (tj. „niedoskonałych” w języku gramatycznym). Te czasy czasowników to:

  • Obecny. Powyższe dzieje się w tym samym momencie, w którym zostało wypowiedziane, lub jest powtarzającym się działaniem lub nawyk które odbywa się regularnie i w sposób przewidywalny. Na przykład: „Cukier przyciąga do mrówek "," Ten obraz ten trochę krzywy "," Zawsze Mieliśmy śniadanie płatki z mlekiem „lub” drzewa zakrętas wiosną".
  • Przeszłość lub przeszłość. Oczywiście opisuje działania, które miały już miejsce w czasie, na dwa rozpoznawalne i różne sposoby:
    • Czas przeszły niedoskonały, który opisuje przeszłe działania lub sytuacje bez nacisku na ich czas trwania, czas rozpoczęcia lub zakończenia, ale raczej rozciąga się na czas przeszły w nieprecyzyjny sposób. Na przykład: „Miasto ona żyła spokojnie "," Syreny przyciągnęli do marynarzy ”,„ Jego matka to było Włoski i ja wiem nazywa Maryi".
  • Czas przeszły nieokreślony lub prosty past perfect, który odnosi się do działań lub sytuacji, które miały miejsce i zakończyły się, bez żadnego związku z teraźniejszością mówiącego. Na przykład: „Mario mieszkał cztery lata na Sycylii ”,„ Twój pies dał ugryzienie "," San Martín zmarł w Europie ”lub„ Co ty Zdał Do twojej siostry?”.
  • Przyszły. Pozwala mówcy odnieść się do działań, które jeszcze nie miały miejsca, ale zrobi to w nadchodzącym czasie. Może być również używany do wyrażania innych niuansów, takich jak w niektórych nawołujących zdaniach lub zakazach (jak w „nie zabije"), Lub też wyrazić prawdopodobieństwo (jak w" Kto Dzwonić do tak natarczywie przy drzwiach? ”). Na przykład: „Jutro pójdziemy odwiedzić babcię "," Twoja prośba zasięg w ciągu godziny „lub”Wrócisz wcześnie?".
  • Warunkowy. Służy do wyrażenia przyszłego i hipotetycznego działania innej osoby, które służy jako przyczyna lub wyraża: prawdopodobieństwo. W takich przypadkach zwykle towarzyszy mu tryb łączący (jak w „Gdybyś był wyższy, ja miałby niż noszenie szpilek ”). Może być również używany jako formuła grzecznościowa, a według niektórych autorów może być rozumiany jako tryb sam w sobie. Na przykład: „Nie wiem dzisiaj czy pobiegłby więcej zagrożeń niż wczoraj ","Czy miałbyś? życzliwość, aby mi pomóc? ”,„ Ja chciałbym licz na Twoją aprobatę ”.

Czasowniki złożone, te, które używają czasownika posiłkowego „mieć”, są sprzężone, po których następuje imiesłów czasownika. Na ogół mają bardzo specyficzne wyczucie czasu. Te czasy czasowników to:

  • Preterite doskonała mieszanka. Jest to złożona wersja prostej past perfect lub nieokreślonej przeszłości i wyraża działanie przeszłe w czasie, ale którego znaczenie jest utrwalane, dopóki nie dotrze do mówiącego. Ta subtelność w sensie może różnić się w różnych regionach geograficznych języka hiszpańskiego. Na przykład: "Przyjechałem wcześnie do pracy przez cały miesiąc „lub” Czy miałeś pod uwagę w dystrybucji pieniędzy?”.
  • Past perfect lub antecopreterite. W tym przypadku jest to przeszłe działanie, które jest przedstawiane jako poprzedzające inne, które już miało miejsce. Na przykład: „Kiedy go zapytałem, tam było Gotowe zadanie "," zdobywcy przybyli, gdy aborygeni porzucili miasto".
  • Czas przeszły doskonały. Bardzo mało używany na języku Mówiony, to czas prawie zarezerwowany dla pismo literacki, w którym jest używany do wskazania czynności bezpośrednio poprzedzającej czynność opisaną przez inny czasownik, również przeszły.Różni się więc od poprzedniego przypadku cieniem czasu. Na przykład: „Po będą usatysfakcjonowani Twoje pragnienia zostały wprowadzone w ruch „lub” Kiedyś zobowiążemy się za występek sumienie postanowiło nie dawać nam wytchnienia ”.
  • Doskonała przyszłość. Ten czasownik jest używany do wyrażenia przyszłej, ale zakończonej czynności, przed wystąpieniem innej czynności. W takich przypadkach tryb łączący jest również używany dla drugiego czasownika. Czasami jest również używany ze znaczeniem przeszłym, gdy chcesz wyrazić przypuszczenie, któremu towarzyszą słowa takie jak „przypuszczam”, „prawdopodobnie” lub „może”. Na przykład: „Kiedy wyjdziesz z łazienki, będzie skończony film ”,„ Jutro będę zrobię spieniężyć depozyt "lub" chyba już kupili wejścia ”.
!-- GDPR -->