Wyjaśniamy, czym jest weganin, czym różni się od wegetarianizmu i jakie produkty jedzą weganie.
Kim jest weganin?
Weganie to ci, którzy podpisują się pod filozofią weganizmu, czyli odrzucenia konsumpcji i używania wszystkiego produkty pochodzenia zwierzęcego. Wynalezienie tego terminu w 1944 roku przypisuje się Donaldowi Watsonowi, współzałożycielowi Vegan Society of England, w pierwszym numerzeten wegańskie Aktualności. Tam Watson porównał wykorzystywanie zwierząt z ludzka niewola i oskarżył laktowegetarianizm o współpracę z paradygmat nieetyczne z karmienie człowiek.
Weganizm przeszedł w ostatnich dziesięcioleciach XX wieku z bycia filozofia mniejszości do powszechnej, ponieważ wraz ze skargami na znęcanie się nad zwierzętami w rzeźniach i gospodarstwach intensywnej hodowli, upubliczniono badania medyczne odradzające dietę mięsną bogatą w tłuszcze, co czyni ją odpowiedzialną za wiele współczesnych chorób endemicznych, takich jak nowotwory czy cukrzyca.
W ten sposób istnieją różne rodzaje weganizmu, w zależności od ich poziomu zaangażowania nie tylko w zdrowie ludzkie, ale także w szacunek dla zdrowia ludzkiego. godność innych żyjące istoty, łącznie z Zwierząt Y rośliny, na przykład:
- Etyczny weganizm. Ten, który wykazuje odrzucenie niegodnych warunków, w jakich wiele zwierząt gospodarskich jest traktowanych w gospodarstwach i rzeźniach, poprzez moralne odrzucenie wobec konsumpcja dowolnego produktu powiązanego z wymienionym branże: mięsa białe i czerwone, nabiał, wyroby skórzane itp.
- Weganizm środowiskowy. Jego główne motywacja ma związek z ochroną środowiska i zachowaniem bioróżnorodność z gatunek, dla którego za niezbędny środek siły rozumieją zaniechanie wszelkiego rodzaju spożywania produktów pochodzenia zwierzęcego, niezależnie od tego, czy są jadalne, czy nie. Z niepokojem patrzą na wpływ rolnictwo Y Hodowla bydła w środowisko i wylesianie i inne rodzaje działalności przemysłowej na naszej planecie.
Różnice między weganizmem a wegetarianizmem
Termin „wegański” powstał w XX wieku, jak już powiedziano, z potrzeby odróżnienia prostego wegetarianizmu, który hołduje diecie wolnej od wszelkiego rodzaju mięsa, od jego najbardziej ekstremalnego wariantu, który odrzuca wszystko jedzenie ze zwierząt, w tym jajka, mleko, miód lub jakikolwiek wytworzony z nich produkt.
Do tego czasu nazywano ich „totalnymi wegetarianami”, ponieważ reprezentowali bardziej skrajny pogląd na wegetarianizm, który po prostu unikał mięsa, ale nie innych produktów zwierzęcych.
W rzeczywistości filozofia wegańska nie tylko obejmowała kwestie żywieniowe, ale także promowała paradygmat wytwarzania przedmiotów, które również unikały wykorzystywania zwierząt jako surowiec: skórzane buty i torebki, futra itp.
Co jedzą weganie?
Dieta wegańska koncentruje się na zastępowaniu żywności pochodzenia zwierzęcego innymi pochodzenia roślinnego, co napotyka na trudności w uzyskaniu pewnych niezbędnych składników odżywczych, takich jak witamina B12 (wyłącznie z pasz zwierzęcych), witamina D, wapń, kwasy omega-3 kwasy tłuszczowe, jod, cynk, selen i żelazo. Dlatego muszą albo przyjmować suplementy witaminowe, albo bardzo dobrze planować swój sposób odżywiania.
- Białko. Aby uzyskać białko, weganie na ogół sięgają po rośliny strączkowe: soję (i jej produkty pochodne, takie jak tofu lub mleko sojowe), groszek, orzeszki ziemne, fasolę, ciecierzycę (z której mąki lub mąki można również zrobić pastę, taką jak onHummus Arab); lub zbóż: komosa ryżowa, ryż, kukurydza, jęczmień i pszenica. Stosuje się również suszone owoce (migdały, orzechy włoskie) lub nasiona konopi lub słonecznika.
- Wapń. Aby uzupełnić wszelkiego rodzaju nabiał, weganie powinni sięgnąć po wzbogacone mleko sojowe (z dodatkiem wapnia), czyli migdały, orzechy laskowe, sezam, warzywa takie jak brokuły (z niską zawartością szczawianów), rzepa, kapusta, szpinak i przede wszystkim powinni upewnić się, że spożywają witaminę D, niezbędną do naprawy wapnia.
- Żelazo. Niezbędny pierwiastek do transportu tlenu, można go uzyskać w diecie wegańskiej poprzez spożywanie pokarmów takich jak soczewica, czarna melasa, komosa ryżowa, fasola i ciecierzyca. Wchłanianie żelaza można również poprawić, spożywając pokarmy bogate w witaminę C, takie jak owoce cytrusowe lub kalafior, i ogólnie unikając pokarmów bogatych w garbniki, takich jak kolendra, kurkuma, papryczki chili i tamaryndowiec.
- Niezbędne kwasy tłuszczowe. Ponieważ nie mogą być syntetyzowane w organizmie, kwasy te muszą być spożywane i w większości można je otrzymać z różnych rodzajów olejów, jako część diety wegańskiej: chia, sclarea, siemię lniane, lnianka, dzika róża, olej sojowy. z orzeszków ziemnych lub rzepaku; a także nasiona chia, orzechy włoskie, maliny czy siemię lniane.
- Jod. Jod, tak bogaty w ryby i skorupiaki, jest niezbędny dla procesów hormonalnych organizmu, ale jest rzadkością w warzywach. Jego wymagany limit można spełnić, stosując wzmocnione sole.