Tak jak Fetogenesis oznacza biologiczny rozwój płodu. Fetogeneza jest następstwem embriogenezy i rozpoczyna się około dziewiątego tygodnia ciąży. Fetogeneza kończy się porodem w dziewiątym miesiącu ciąży.
Co to jest fetogeneza?
Fetogeneza jest gałęzią embriologii i obejmuje dalszy rozwój narządów, które powstają w embriogenezie. Rozróżnia się wczesną (od 61 do 180 dnia) i późniejszą fetogenezę (od 181 dnia do dnia urodzenia).
Wzrost jest szybszy podczas fetogenezy niż podczas embriogenezy. Ryzyko wad rozwojowych narządów, poronień i wad rozwojowych zmniejsza się wraz z początkiem fetogenezy. Zaburzenia występujące w tym czasie są zwykle wyrażane przez niski wzrost lub deformacje kończyn.
Funkcja i zadanie
Fetogeneza rozpoczyna się około trzeciego miesiąca ciąży wraz ze zmianą proporcji twarzy. Oczy i uszy wędrują do ostatecznej pozycji. Dodatkowo wydłużają się ramiona i nogi, a płód jest w stanie poruszać pierwszymi mięśniami. Jednak te drobne ruchy mięśni zwykle nie są jeszcze zauważalne dla matki.
Dwanaście tygodni po poczęciu można wtedy zobaczyć płeć nienarodzonego dziecka. W trzecim miesiącu ciąży dziecko może nawet dobrze smakować. Czwarty i piąty miesiąc ciąży charakteryzują się silnym wzrostem długości.
Na powierzchni ciała tworzą się tzw. Włosie wełny. Ten rodzaj włosów jest również znany jako włosy welusowe. Włosy welusowe pokrywają wiele obszarów skóry i są zastępowane mocniejszymi włosami końcowymi dopiero na początku dojrzewania.
W czwartym miesiącu następuje aktywacja gruczołów łojowych skóry i słychać pierwsze bicie serca dziecka. Teraz matka zwykle może również dostrzec ruchy swojego dziecka. W szóstym miesiącu fetogenezy nacisk kładziony jest na wzrost skóry.W tym czasie płód wydaje się pomarszczony i pomarszczony, ponieważ chociaż skóra rośnie, leżąca pod nią warstwa tłuszczu nie rośnie wraz z nią tak szybko.
Nawet w szóstym miesiącu nienarodzone dziecko stale rośnie. Spiralne skręcenie pięćdziesięciocentymetrowej pępowiny pozwala dziecku na dużą swobodę ruchów. Teraz rozwija się także zmysł równowagi i układ propriovestibular. Płód jest teraz w stanie dostrzec swoje położenie w przestrzeni i położenie poszczególnych części ciała względem siebie.
W siódmym miesiącu rozwoju dziecka płuca płodu zaczynają funkcjonować. Uzupełniane są również inne ważne narządy. Z tego powodu niemowlęta urodzone przedwcześnie są zwykle zdolne do życia od 28 tygodnia ciąży. Ponieważ wszystkie istotne narządy zostały już stworzone iz reguły również ukończone, rozwój nienarodzonego dziecka jest teraz jeszcze bardziej na pierwszym planie.
W ósmym miesiącu zwiększone formy tłuszczu w tkance podspojówkowej. Wcześniej pomarszczona i pomarszczona skóra teraz się napina. Oprócz normalnego tłuszczu, brązowa tkanka tłuszczowa tworzy się również w okolicy ramion. Brązowa tkanka tłuszczowa ma tę właściwość, że organizm może szybko przekształcić ją w energię cieplną. Noworodek reguluje swój bilans cieplny za pomocą brązowej tkanki tłuszczowej. Ponadto w ósmym miesiącu dziecko nie tylko może smakować, ale także wąchać dzięki dojrzewaniu zmysłu powonienia. W tym czasie wątroba rośnie bardzo szybko i zaczyna magazynować żelazo.
W ostatnim miesiącu przed porodem płód zapada się głębiej w miednicę matki i pozostaje tam w późniejszej pozycji porodowej. Poród ma wtedy miejsce około czterdziestu tygodni po rozpoczęciu ostatniej miesiączki.
Choroby i dolegliwości
Podczas fetogenezy mogą wystąpić zaburzenia wzrostu u nienarodzonego dziecka. Te zaburzenia mogą mieć podłoże genetyczne lub, na przykład, nabyte w wyniku infekcji. Genetyczne przyczyny zaburzeń wzrostu to anomalie chromosomalne i wady genetyczne. Dobrze znaną nieprawidłowością chromosomalną jest trisomia 21. Charakterystycznym objawem trisomii 21 jest niski wzrost w połączeniu z krótką szyją i nieco mniejszą, okrągłą głową ze spłaszczoną potylicą. Inną nieprawidłowością chromosomalną, która prowadzi do zaburzeń w fetogenezie, jest zespół Turnera. Tutaj również występuje między innymi niski wzrost.
Infekcje u matki mogą przenosić się na dziecko i negatywnie wpływać na płodogenezę. Przede wszystkim choroba matki - różyczka, toksoplazmoza, kiła i cytomegalia stanowią zagrożenie dla rozwoju dziecka.
Nie tylko infekcje czy wady genetyczne mogą zakłócić rozwój dziecka w łonie matki. Spożycie alkoholu przez matkę w czasie ciąży może spowodować upośledzenie na całe życie dziecka. Objawy związane ze spożywaniem alkoholu przez matkę w czasie ciąży są określane jako zespół alkoholowy płodu. Alkohol działa jak trucizna komórkowa u płodu i powoduje wiele różnych uszkodzeń komórek. Komórki mogą się powiększyć, skurczyć lub umrzeć. Dzieci z alkoholowym zespołem płodowym są mniejsze i lżejsze niż dzieci w tym samym wieku. Szczególnie słabo rozwinięte są mięśnie i tkanka tłuszczowa. Można również zaobserwować wady rozwojowe twarzy, niskie uszy i zmiany oczu. Istnieją również zaburzenia poznawcze i emocjonalne. Ponadto percepcja, umiejętności językowe i motoryczne są upośledzone u dzieci dotkniętych chorobą.
Wiele deficytów umysłowych i rozwojowych, które wynikają z fetogenezy, może być kompensowanych przez chore dzieci w trakcie ich rozwoju w trakcie ich życia. Z reguły nie dotyczy to fizycznych wad rozwojowych.
