Wyjaśniamy, czym jest czytanie krytyczne i na czym polega ta analiza. Również przykłady krytycznego czytania i wnioskowania.
Czym jest krytyczna lektura?
Kiedy mówimy o krytycznym czytaniu, odnosimy się do: analiza głęboki z tekst, który nie zadowala się rozszyfrowaniem tego, co mówi, ale ma za zadanie zrozumieć jego punkty oparcia, odkryć możliwe kontrargumenty i ukryte komunikaty lub zinterpretować jego treść z różnych punktów widzenia.
W ten sposób krytyczne czytanie dowolnego tekstu sprawdza jego sieć idei i argumenty, umieszczając to w odniesieniu do kontekstu, a tradycja lub gatunek, w którym są zarejestrowane, a także dostarcza elementów do pełniejszego i bardziej złożonego rozumienia tekstu. Jest to najczęstsza forma realizacji krytyczne myślenie.
Dzięki tej procedurze czytanie, dodatkowo teksty i przemówienia niezależny, tak jak krytyka literacka czyni z dziełami literackimi: konstruuje eseje które na podstawie dokonanych lektur i cytatów tekstowych oferują interpretacyjny punkt widzenia na książkę lub dzieło autora.
Nie ma jednej metody ani uniwersalnego sposobu na przeprowadzenie krytycznego czytania. Wręcz przeciwnie, każda krytyczna lektura proponuje metodę (lub podąża za już zaproponowaną) w celu ustalenia: wnioski punktualny o to, co zostało przeczytane.
Dlatego teksty starożytne, podobnie jak dzieła literatury klasycznej, można czytać na nowo i odnajdywać w nich coraz więcej możliwych znaczeń, nie wyczerpując nigdy wartości estetycznej czy filozoficznej dzieła.
Przykład krytycznego czytania
Wyimaginowanym przykładem krytycznego czytania może być opowieść, w której postacieJako piłkarze mierzą się z legendarną drużyną rywalizującą, przez którą zostają sromotnie pokonani.
Krytyczne odczytanie historii poddałoby tekst pytaniom i rozważaniom dotyczącym reguł reprezentowanego w nim fikcyjnego uniwersum, dostarczając wskazówek dotyczących przesłania leżącego u podstaw anegdoty. Na przykład:
- W jakim kontekście rozgrywa się ta historia? Gdzie i o której godzinie? Co działo się na świecie, gdy działo się ta historia?
- Do jakiej tradycji narracyjnej należy autor i do jakich możliwych autorów literackich odwołuje się w swojej opowieści lub do jakich wydarzeń historycznych się odwołuje?
- Jak opisujesz bohaterów i antagonistów oraz jakie wartości polityczne, społeczne lub ideologiczne ujawniają? opisy?
- Jakie inne podobne historie można wykorzystać do porównania konstrukcji tej historii?
Po wydobyciu pewnych argumentów będzie można przytoczyć fragmenty opowieści na poparcie tego, co zostało powiedziane, a tym samym wyprowadzić później szereg możliwych wniosków na temat autora, fabuła lub tradycja, w którą jest wpisana.
Czym jest wnioskowanie?
Wnioskowanie to dedukcja: a rozumowanie w którym niejednoznaczne wnioski są wyciągane z zestawu przesłanek, co prowadzi do nowego wyniku. Wszelkie wnioskowanie opiera się na ocenie umysłowej, w której zestawiane są różne elementy przesłanek ocenianych abstrakcyjnie i wyprowadzana jest między nimi logiczna implikacja i ustalony wniosek.
Tradycyjnym przykładem wnioskowania lub dedukcji są bezpośrednie wnioskowanie logika formalne, jak w następującym przypadku:
Jeżeli A = C i B = C, można wywnioskować (wnioskować), że A = B, nowy wniosek wynikający z przesłanek.