Gatunki bakterii Vibrio vulnifiucs z rodziny Vibrionaceae należy do rzędu Proteobacteria i należy do niego w klasie Gammaproteobacteria i do rodzaju Vibrio. Gatunek bakterii kolonizuje głównie zbiorniki wodne i jest uważany za chorobotwórczy dla ludzi. Bakterie powodują zapalenie tkanki podskórnej, które może mieć śmiertelne konsekwencje, jeśli patogen dostanie się do krwiobiegu.
Co to jest Vibrio vulnifiucs?
Vibrios to bakterie o barwieniu Gram-ujemnym, które mają fakultatywny metabolizm beztlenowy i są określane jako bakterie z zakrzywionymi pręcikami ze względu na ich kształt. Wiele gatunków z rodzaju jest biczowanych w sposób jednobiegunowy, dzięki czemu ma aktywną mobilność.
Vibrio vulnificus jest jednym z wibratorów. Gatunek ten jest klasyfikowany jako chorobotwórczy dla ludzi i jest blisko spokrewniony z gatunkiem Vibrio cholerae, znanym również jako czynnik sprawczy cholery. Zakażenie bakterią Vibrio vulnificus nie prowadzi do cholery, ale może wywołać posocznicę (zakażenie krwi).
Ten rodzaj infekcji bakteryjnej stał się szczególnie istotny po powodzi spowodowanej huraganem Katrina. W tym czasie z Nowego Orleanu ewakuowano wiele osób z infekcjami Vibrio vulnificus.
Występowanie, dystrybucja i właściwości
Preferowanym siedliskiem bakterii Vibrio vulnificus jest woda. Bakterie występują głównie w środowiskach morskich i oprócz estuariów kolonizują na przykład baseny z wodą słonawą lub obszary przybrzeżne. Według badań wybrzeże Morza Bałtyckiego jest jednym z obszarów o największej populacji Vibrio vulnificus w Niemczech. Wydaje się, że przyczyną tego jest niska zawartość soli i silne ocieplenie wody w tym obszarze.
Bakterie często przenoszą się do owoców morza lub innych organizmów wodnych w wodzie. Ponieważ istnieje choroba odzwierzęca, może również przenosić się na ludzi. Może tak być na przykład podczas spożywania skażonych owoców morza. W tym kontekście jedzenie ostryg jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ są one zwykle spożywane na surowo.
Otwarte rany mogą również stanowić punkt wejścia dla bakterii. Na przykład rany podczas pływania i brodzenia pozwalają bakteriom przedostać się do organizmu człowieka, jeśli woda jest zanieczyszczona. Inną możliwością infekcji jest rana kłuta przez cierń, na przykład tilapię.
Ponieważ gatunki bakterii są fakultatywnie beztlenowe, przeżywają przy braku tlenu. Ich wzrost przebiega najszybciej w środowisku beztlenowym, ponieważ nie potrzebują tlenu do metabolizmu. Obecność tlenu niekoniecznie musi zabijać fakultatywne beztlenowce, ale zwykle utrudnia im wzrost.
Gatunek bakterii Vibrio vulnificus jest zawsze chorobotwórczy. W ludzkim ciele wykrycie jest zatem zawsze związane z wartością choroby, ponieważ naturalnie nie należy rozumieć bakterii jako komensali. To właśnie odróżnia je od wielu innych bakterii występujących w organizmie człowieka. Komensały ani nie przynoszą korzyści, ani nie szkodzą ludziom. Z drugiej strony bakterie chorobotwórcze, takie jak Vibrio vulnificus, uszkadzają ludzi na korzyść własnego wzrostu. Dlatego infekcja zawsze wymaga leczenia.
Infekcja jest szczególnie niebezpieczna dla pacjentów z niedoborem odporności, takich jak pacjenci z HIV, pacjenci z immunosupresją (ze sztucznie obniżoną odpornością) lub osoby starsze z fizjologicznym osłabieniem układu odpornościowego. W takich przypadkach infekcja Vibrio vulnificus może przekształcić się w stan ostrego zagrożenia życia.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki przeciw zaczerwienieniu i egzemyChoroby i dolegliwości
Objawy ze strony przewodu pokarmowego pojawiają się po zakażeniu Vibrio vulnificus. Oprócz wymiotów objawy te obejmują na przykład biegunkę. Dolegliwości żołądkowo-jelitowe pacjentów są często związane z mniej lub bardziej silnym bólem brzucha.
Objawy skórne są szczególnie charakterystyczne dla patogenu Vibrio vulnificus. Pojawia się pęcherzowe zapalenie skóry, które jest często błędnie diagnozowane i mylone z pęcherzycą zwykłą. Częstym objawem jest również mniej lub bardziej rozległe zapalenie tkanki łącznej. Jest to stan zapalny tkanki podskórnej, który w opisanej postaci jest również widoczny na powierzchni skóry. Mogą rozwinąć się guzy.
Dla osób z osłabionym układem odpornościowym szczególne niebezpieczeństwo stanowi zakażone skaleczenie lub inna rana. Bakterie dostają się do krwiobiegu przez rany. U zdrowych ludzi powstała bakteriemia jest natychmiast zwalczana przez układ odpornościowy. Jeśli ataki immunologiczne nie wystąpią, szybko może wystąpić posocznica bakteryjna lub wstrząs septyczny. Ta ogólnoustrojowa odpowiedź zapalna może powodować niewydolność krążenia, a nawet śmierć.
Infekcje Vibrio vulnificus wiążą się ze stosunkowo wysoką śmiertelnością, zwłaszcza te, które już spowodowały sepsę. Często śmierć następuje w ciągu pierwszych 48 godzin po zakażeniu. Idealny zabieg pozostaje kontrowersyjny. Wydaje się, że najbardziej prawdopodobne jest działanie cefalosporyn trzeciej generacji, na przykład w postaci ceftriaksonu lub doksycykliny. Rozrost bakterii na skórze może wymagać operacji lub amputacji.
Zakażenia Vibrio vulnificus występują częściej u mężczyzn. Wydaje się, że w przypadku mężczyzn ryzyko wstrząsu, a tym samym ogólne ryzyko śmiertelności z powodu infekcji, również wzrasta. Tymczasem medycyna zakłada, że żeński estrogen ma działanie ochronne przeciwko Vibrio vulnificus. Kobiety są zwykle mniej narażone na infekcję, o ile nie cierpią na hormonalny niedobór estrogenu.
