Migdał

Mózg ludzki jest jedną z najbardziej złożonych struktur w całym wszechświecie i nadal stanowi dla badaczy wielkie zagadki. Częścią tego cudu natury jest tzw Migdałktórego funkcja była istotna dla ludzi od czasów starożytnych.

Co to jest ciało migdałowate?

Ciało migdałowate jest częścią ludzkiego mózgu. Nazwa pochodzi od greckiego słowa oznaczającego migdał, amygdale i została wybrana, ponieważ dwa omawiane obszary w mózgu przypominają dwa jądra migdałów. Dlatego rzadziej nazywane są ciałem migdałowatym, czyli kompleksem jądra migdałowca.

Anatomia i budowa

Ciało migdałowate jest częścią układu limbicznego i znajduje się w przedniej części płata skroniowego. Składa się z dwóch podobnych obszarów rdzeniowych, które leżą bezpośrednio przed hipokampem, w pobliżu ogona jądra ogoniastego i dolnego rogu komory bocznej.

Ponieważ ciało migdałowate zawiera również niewielki fragment kory mózgowej, jest to rodzaj obszaru przejściowego między korą mózgową a rdzeniem ludzkiego mózgu. Ciało migdałowate można podzielić na trzy różne strefy: kompleks podstawno-boczny, w którym znajdują się trzy jądra jądra bocznego, jądro podstawne i jądro podstawno-boczne, środkowo-przyśrodkową grupę jądra z jądrem centralnym i jądrem przyśrodkowym oraz grupę jąder korowych, w których Znajduje się jądro korowe.

Jądra te są połączone ze sobą dużą liczbą włókien nerwowych i oddziałują ze sobą. Ponadto ciało migdałowate jest również połączone z pniem mózgu, podwzgórzem zlokalizowanym w międzymózgowiu i zwojach podstawy.

Funkcja i zadania

Głównym zadaniem ciała migdałowatego jest powstawanie i przetwarzanie stanów lękowych i związanych z nimi reakcji fizycznych. Więc pokazuje np. odpowiedzialny za to, że bicie serca drastycznie przyspiesza, a oddech zatrzymuje się w niebezpiecznych sytuacjach. Typowe skrzywienie się, gdy nagle pojawia się straszna lub przerażona sytuacja, jest również wyzwalane przez połączenie między ciałem migdałowatym a układem motorycznym mózgu.

Ponieważ jest powiązany z podwzgórzem, jest również odpowiedzialny za sygnalizowanie konieczności zwiększenia produkcji adrenaliny w nadnerczach. Adrenalina przygotowuje organizm do walki lub ucieczki przed zbliżającym się niebezpieczeństwem. Procesy, które nie są do tego potrzebne, takie jak trawienie, są następnie czasowo ograniczane, aby zapewnić energię dla ważniejszych funkcji, takich jak układ sercowo-naczyniowy. Jednocześnie ciało migdałowate przetwarza emocje powstałe w wyniku strachu i zapewnia, że ​​informacje lub przeżyte zdarzenia są powiązane z emocjami.

Odgrywa to również ważną rolę w emocjonalnej klasyfikacji mimiki. Ciało migdałowate przetwarza zewnętrzne impulsy i wynikające z nich reakcje fizyczne. Ciało migdałowate może również nasilać określone emocje, takie jak strach lub złość, i bierze udział w (ponownym) rozpoznawaniu sytuacji, które już zostały przeżyte. Traumatyczne przeżycia są przechowywane w ciele migdałowatym i stale porównywane z obecnymi sytuacjami. Kiedy pojawia się podobna sytuacja, uruchamiane są opisane powyżej reakcje fizyczne i hormonalne.

Bez ciała migdałowatego nie może powstać ani strach, ani agresja i nie można już oceniać zagrożeń, co jest jedną z najważniejszych strategii przetrwania ewolucji człowieka. Nawet jeśli we współczesnym świecie staje się to coraz mniej ważne, ponieważ dzisiejsze życie często ma niewiele wspólnego z walką o przetrwanie dawnych czasów.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby

Ciało migdałowate odgrywa główną rolę w różnych zaburzeniach lękowych i lękowych. Na przykład. Wiele fobii, czyli lęków przed określonymi rzeczami lub sytuacjami, wynika z nieprawidłowego działania ciała migdałowatego, które błędnie postrzega te rzeczy jako zagrożenie i wysyła odpowiednie sygnały do ​​organizmu.

W tym kontekście jednak sytuacje postrzegane jako niebezpieczne można również uogólniać, tak że fizyczne i psychiczne objawy lęku, takie jak nudności czy panika, pojawiają się zupełnie nieoczekiwanie i nagle. Stan ten jest wywoływany przez nadmierną stymulację ciała migdałowatego, które wówczas prawie bezkrytycznie traktuje sytuacje jako niebezpieczne, które obiektywnie rzecz biorąc wcale nie są i powodują, że osoba dotknięta chorobą doświadcza stanów lękowych bez wyraźnego powodu. Objawy są często wyzwalane nieświadomie, tj. Bez żadnego faktycznie dostrzegalnego wspomnienia traumatycznego wydarzenia.

Sytuacje, które prowadzą do wywołania reakcji paniki, z technicznego punktu widzenia nazywane są wyzwalaczami. Niewystarczająca funkcjonalność ciała migdałowatego może prowadzić do wielu innych objawów. Należą do nich zaburzenia pamięci, autyzm, narkolepsja, depresja i zaburzenia związane ze stresem pourazowym.W niezwykle rzadkim i uwarunkowanym genetycznie zespole Urbacha-Wiethego dochodzi do zwapnienia ciała migdałowatego. To sprawia, że ​​osobom dotkniętym chorobą bardzo trudno jest zrozumieć emocjonalne znaczenie wyrazu twarzy, zwłaszcza gdy wyrażają strach.

Ogólnie rzecz biorąc, mają niewiele wspólnego z uczuciem strachu. Nie są więc w stanie odczuwać strachu, opisywać go ani rozpoznawać u innych ludzi. Ten brak lęku często utrudnia poszkodowanym podejmowanie właściwych decyzji w sytuacjach krytycznych lub niebezpiecznych, co stanowi dla nich wielkie zagrożenie.

W czasach, gdy w zachodnim świecie rośnie liczba chorób psychicznych, coraz ważniejsze stają się precyzyjne badania ciała migdałowatego. Jako region ludzkiego mózgu istotny dla rozwoju i przetwarzania lęku, odgrywa kluczową rolę w poszukiwaniu nowych, skutecznych metod leczenia zaburzeń lękowych i różnych form depresji.