Arachnopatia

w Arachnopatia to rzadka choroba powodująca blizny w rdzeniu kręgowym. W wyniku tych blizn pacjenci cierpią na poważne ograniczenia ruchowe i ogólne zdolności motoryczne. Ponadto arachnopatia objawia się intensywnym bólem pleców, a także mrowieniem i drętwieniem kończyn dolnych.

Co to jest arachnopatia?

W ramach arachnopatii w rdzeniu kręgosłupa rozwijają się specjalne blizny. Powoduje to znaczne upośledzenie zdolności motorycznych.
© Tatiana Shepeleva - stock.adobe.com

Arachnopatia jest bardzo rzadką chorobą kręgosłupa, a dokładna częstość występowania arachnopatii nie została jeszcze zbadana. Chociaż arachnopatia występuje rzadko, sugeruje się, że rzadko stawia się diagnozę.

Zamiast tego wielu lekarzy myli arachnopatię z innymi chorobami kręgosłupa, które powodują ból, takimi jak przepuklina dysku. Jednak arachnopatia wymaga zasadniczo innej terapii.

W ramach arachnopatii w rdzeniu kręgosłupa rozwijają się specjalne blizny. Skutkuje to znacznym upośledzeniem zdolności motorycznych osób cierpiących na arachnopatię. W międzyczasie ustalono różne metody leczenia, które znacznie łagodzą objawy pacjenta.

przyczyny

Arachnopatia powoduje blizny na rdzeniu kręgosłupa. Kręgosłup składa się z trzonów i dysków kręgowych oraz kanału kręgowego. Wewnątrz tego kanału znajduje się sznur rdzenia kręgowego, który biegnie od kręgu lędźwiowego wzdłuż kręgosłupa do czaszki. W rdzeniu kręgowym znajduje się tak zwana opona twarda, rurka zawierająca płyn rdzeniowy.

Trunek pomaga ześlizgnąć się kręgom. Ponadto pajęczyna znajduje się w oponie twardej, która w medycynie nazywana jest pajęczakiem. Kiedy w płynie w rdzeniu kręgowym gromadzi się przekrwienie, rozwija się zwiększone ciśnienie. Jak tylko to ciśnienie jest zbyt duże, alkohol omija kręgosłup.

Daje to wygląd pajęczyny. W rezultacie dotknięte obszary ulegają stanom zapalnym i rozwija się arachnopatia. W wyniku procesów zapalnych na rdzeniu kręgowym powstają blizny. Powoduje to ogromny ból i ograniczenia w poruszaniu się.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na ból pleców

Objawy, dolegliwości i oznaki

Objawy arachnopatii są często mylące i mylą chorobę z innymi chorobami pleców. Ponieważ głównym objawem jest zwykle wyjątkowo silny ból, który jest również możliwy w przypadku przepukliny dysku. Ból związany z arachnopatią jest zlokalizowany głównie w dolnej części kręgosłupa.

Ponadto ból w arachnopatii często obejmuje kończyny dolne lub całe ciało. Ponadto pacjenci z arachnopatią odczuwają mrowienie w nogach. Możliwe są również odrętwienie i słabości. Niekiedy dochodzi do skurczów mięśni i upośledzenia funkcjonowania pęcherza i jelit. Charakterystyczny dla arachnopatii jest przewlekły ból, który ogranicza zdolności motoryczne.

Diagnoza i przebieg

Rozpoznanie arachnopatii zwykle stawia ortopeda. Dokładny wywiad lekarski z pacjentem jest szczególnie ważny, aby zmniejszyć ryzyko pomylenia z przepukliną krążka międzykręgowego. Jednak błędne diagnozy są nadal powszechne, ponieważ objawy są bardzo podobne, a arachnopatia jest mniej powszechna, a zatem mniej znana.

Pacjent informuje o swojej historii medycznej, początku bólu i możliwych czynnikach rozwojowych. Informuje również lekarza o możliwych w przeszłości chorobach kręgosłupa i pleców. Badania kliniczne obejmują początkowo testy sprawności ruchowej pacjenta.

Następnie specjalista stosuje techniki badania obrazowego, aby zmniejszyć ryzyko błędnej diagnozy i określić dokładną lokalizację blizn na rdzeniu kręgowym. Lekarz zazwyczaj wykonuje skan MRI i wykonuje obrazy rdzenia kręgowego warstwa po warstwie. W ten sposób lokalizacje powstawania blizny są wykrywalne, a pomyłka z przepukliną dysku jest znacznie zmniejszona.

W każdym przypadku konieczna jest odpowiednia diagnostyka różnicowa. Możliwe jest również, że arachnopatia występuje w tym samym czasie, co wypadanie krążków międzykręgowych i wymagane są odpowiednie środki terapeutyczne w przypadku obu chorób.

Komplikacje

Arachnopatia może powodować wiele komplikacji. Początkowo chorobie towarzyszy przewlekły i uporczywy ból w dolnej części pleców, który w niektórych przypadkach może promieniować do nóg lub nawet całego ciała. Typowe objawy, takie jak mrowienie lub drętwienie, czasami przekształcają się w skurcze mięśni i wyraźne uczucie osłabienia rąk i nóg.

Czasami występują również zaburzenia w okolicy pęcherza i jelit, które utrudniają oddawanie moczu i wypróżnienia, a jeśli przebieg jest przewlekły, mogą prowadzić do nietrzymania moczu. Jeśli przebieg jest ciężki, istnieją również ograniczone zdolności motoryczne i zaburzenia czucia w dotkniętych chorobą kończynach. Powikłania, które czasami są ciężkie, najczęściej pojawiają się dopiero w późniejszym przebiegu arachnopatii.

Jednak niespecyficzne objawy ogólne często prowadzą do błędnej diagnozy przez osoby dotknięte chorobą. W związku z tym choroba jest często diagnozowana późno; zwykle tylko wtedy, gdy wymienione komplikacje są już w pełni rozwinięte. W przypadku wczesnego leczenia ryzyko ogranicza się do możliwych alergii na przepisane leki i możliwych incydentów chirurgicznych. Powikłania zwykle ustępują również po udanym zabiegu.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Jeśli niewytłumaczalny ból utrzymuje się w dolnej części kręgosłupa, należy skonsultować się z lekarzem. Na podstawie badania lekarz może ustalić, czy objawy są spowodowane arachnopatią, czy inną chorobą. Jeśli problemem jest arachnopatia, wymagane są dalsze środki terapeutyczne. Najpóźniej w przypadku wystąpienia dalszych objawów konieczna jest diagnostyka i leczenie. Znaki ostrzegawcze arachnopatii mogą również obejmować uczucie drętwienia i osłabienia oraz uczucie mrowienia w nogach.

Rzadko zdarzają się również skurcze mięśni i dysfunkcja pęcherza i jelit. Charakteryzuje się jednak przewlekłym bólem, który w miarę postępu choroby coraz bardziej ogranicza zdolności motoryczne. Jeśli wystąpi jeden lub więcej z tych objawów, należy koniecznie skonsultować się z lekarzem w sprawie objawów. Zaburzenia czucia i nietrzymanie moczu sugerują, że arachnopatia jest już zaawansowana. Nie należy już wtedy odkładać wizyty u lekarza. Nawet w późnych stadiach chorobę można zwykle dobrze wyleczyć za pomocą udanej operacji.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Arachnopatię można teraz leczyć stosunkowo dobrze. Leczenie zwykle przeprowadza się w specjalistycznej poradni z wykorzystaniem kaloskopii. Ta forma terapii jest metodą małoinwazyjną, w której małe nacięcie w chorej okolicy służy jako wejście dla ruchomego endoskopu. Instrument bada dotknięty obszar i podejmuje ukierunkowane działanie przeciwko bliznom. W większości przypadków pacjenci po udanej operacji nie odczuwają już bólu. Znikają również ograniczenia ruchu i dyskomfort sensoryczny.

Perspektywy i prognozy

Dzięki leczeniu i współpracy pacjenta szanse wyzdrowienia z arachnopatii można określić jako dobre. Bez opieki medycznej osoba dotknięta chorobą może zainicjować różne możliwości i kursy szkoleniowe w zakresie samoleczenia, ale całkowicie uwolni się od objawów tylko w bardzo mało prawdopodobnym przypadku. Niemniej jednak wskazane jest samodzielne korzystanie z metod samopomocy. Pomagają one zapobiegać nawrotom i łagodzić istniejące objawy.

W przypadku terapii medycznej prawdopodobieństwo wyleczenia znacznie wzrasta. Prognozy uległy znacznej poprawie w ostatnich latach dzięki podanym naukowo sprawdzonym metodom. Niezbędnych korekt dokonuje się podczas zabiegu chirurgicznego. Odbywa się to rutynowo i trwa kilka godzin. Pacjent zwykle wypisuje się po kilku dniach pobytu w szpitalu. Następnie w kilkumiesięcznym procesie gojenia i rehabilitacji choroba goi się, a objawy ustępują.

Należy wziąć pod uwagę, że proces ten zależy od wcześniejszych chorób pacjenta lub innych istniejących dolegliwości. Osoby w średnim wieku bez choroby mają duże szanse na wyleczenie. Jednak objawy nawrotu mogą wystąpić w dowolnym momencie. Z tego powodu metody wyuczone podczas opieki pooperacyjnej powinny być nadal stosowane w celu poprawy sekwencji ruchów lub postawy.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na ból pleców

zapobieganie

Jak dotąd nie ma wiarygodnych stwierdzeń o skutecznych środkach zapobiegawczych w odniesieniu do arachnopatii. Mechanizm patogenezy arachnopatii jest częściowo poznany i zbadany, ale dokładne przyczyny są częściowo nadal niejasne. Sugerowano, że istnieją różne zewnętrzne czynniki ryzyka, których nie można uniknąć w każdym przypadku.

Na przykład uciążliwa praca fizyczna i podnoszenie ciężkich przedmiotów to czynniki, które mogą mieć korzystny wpływ na rozwój arachnopatii. Jednak arachnopatia jest nadal rzadką chorobą. Dzięki szybkiej diagnozie i skutecznemu zastosowaniu nowoczesnych metod terapeutycznych, arachnopatię można zwykle dobrze wyleczyć, dzięki czemu większość osób dotkniętych chorobą może znowu żyć bez bólu pleców i przy pełnej mobilności.

Opieka postpenitencjarna

Ponieważ arachnopatia może nawrócić po skutecznym leczeniu, bardzo ważna jest dalsza opieka. W takim przypadku daje możliwość uniknięcia nawrotów i złagodzenia wszelkich pozostałych objawów. Ponieważ leczenie arachnopatii jest zabiegiem inwazyjnym, po wykonaniu tego zabiegu należy zwrócić szczególną uwagę na higienę osobistą.

Może to zmniejszyć ryzyko zapłonu. Ponadto pomocne może być pielęgnowanie dotkniętych obszarów specjalnymi produktami pielęgnacyjnymi, aby zapewnić lepszy proces gojenia się rany. Ponieważ po zabiegu może minąć trochę czasu, zanim objawy ustąpią, istnieją środki, które mogą pomóc poprawić jakość życia.

Obejmuje to na przykład gimnastykę lub sporty, takie jak pływanie. Środki te są bardzo dobrze dostosowane do przeciwdziałania skurczom mięśni lub łagodzenia wszelkich nietypowych wrażeń kończyn. Jeśli przy arachnopatii wystąpi drętwienie, akupunktura może pomóc podczas obserwacji, aż do złagodzenia objawów podczas leczenia.

W przypadku upośledzenia czynności pęcherza i jelit, podczas dalszej opieki należy zapewnić odpowiednio zbilansowaną dietę. Dieta z wystarczającą ilością witamin i błonnika oraz zdrowy tryb życia z wystarczającą ilością ćwiczeń sprzyjają regulacji pęcherza i jelit.

Możesz to zrobić sam

Arachnopatia może znacznie utrudnić codzienne życie osobom dotkniętym chorobą. Różne środki i wskazówki ułatwiają życie z chorobą i jej konsekwencjami.

Przede wszystkim zalecane są środki zapobiegawcze. Po zdiagnozowaniu objawy, takie jak paraliż i nietrzymanie moczu, można leczyć objawowo za pomocą środków pomocniczych, takich jak wózek inwalidzki lub pieluchy dla dorosłych. Chorobę przyczynową należy leczyć tak szybko, jak to możliwe. Odpowiednich specjalistów można ustalić rozmawiając z lekarzem rodzinnym lub przez Identyfikowane są broszury informacyjne i fora.

Po zabiegu poszkodowani powinni zadbać o odpowiednią higienę osobistą. Dotknięte obszary skóry najlepiej leczyć odpowiednimi produktami do pielęgnacji z apteki. Alternatywnie dostępne są maści i aplikacje z natury. Aloes, olej czosnkowy i ocet jabłkowy okazały się skuteczne. Stosowanie naturalnych środków zawsze powinno odbywać się po konsultacji z lekarzem.

Środki sportowe, takie jak gimnastyka lub pływanie, pomagają w walce z parestezjami i skurczami mięśni. Odrętwieniu można przeciwdziałać za pomocą masaży lub akupunktury. Ponadto zalecane są środki dietetyczne. Zbilansowana dieta bogata w błonnik reguluje pracę pęcherza i jelit, które często są zaburzone w arachnopatii.