Bezdech

Z Bezdech lub Bezdech nazywa się całkowitym przerwaniem oddychania zewnętrznego. Zatrzymanie oddechu może mieć wiele różnych przyczyn, od umyślnego przerwania choroby, przez choroby, po pewne urazy lub zatrucie neurotoksynami. Już po kilku minutach zatrzymanie oddechu staje się krytyczne z powodu początku niedostatecznego zaopatrzenia w tlen.

Co to jest niewydolność oddechowa?

Może istnieć wiele różnych przyczyn braku oddychania, które wymagają podjęcia różnych środków w celu rozwiązania problemu. Zdecydowanie najczęstszymi przyczynami są zespół obturacyjnego bezdechu sennego i tak zwany uraz czaszki mózgu (TBI).
© bilderzwerg - stock.adobe.com

Całkowite ustanie oddychania zewnętrznego nazywane jest zaprzestaniem oddychania lub bezdechem. Zatrzymanie oddechu może nastąpić dobrowolnie poprzez zwykłe wstrzymanie oddechu lub może być spowodowane czynnikami zewnętrznymi. W przypadku mimowolnej przerwy w oddychaniu odruch oddechowy zostaje chwilowo lub na stałe zaburzony lub mięśnie oddechowe są sparaliżowane. W zdecydowanej większości przypadków niewydolność oddechowa jest wywoływana przez urazowe uszkodzenie mózgu (TBI).

Mechaniczna blokada dróg oddechowych może również zakłócać oddychanie, na przykład w przypadku bezdechu sennego. Wymiana gazowa w naczyniach włosowatych pęcherzyków płucnych, podobnie jak wymiana gazowa w naczyniach włosowatych w tkance, jest początkowo zatrzymywana przez krótki czas.

Dopiero po zużyciu tlenu zawartego w pozostałej w płucach objętości powietrza następuje zatrzymanie wymiany dwutlenku węgla na tlen cząsteczkowy i odwrotnie. Skutkuje to nie tylko niedostateczną podażą tlenu (niedotlenienie), ale także niebezpiecznym nadmiernym stężeniem dwutlenku węgla, co powoduje nadkwaśność.

przyczyny

Może istnieć wiele różnych przyczyn braku oddychania, które wymagają podjęcia różnych środków w celu rozwiązania problemu. Zdecydowanie najczęstszymi przyczynami są zespół obturacyjnego bezdechu sennego i tak zwany uraz czaszki mózgu (TBI). Obturacyjny bezdech senny występuje wtedy, gdy górne drogi oddechowe są zablokowane podczas snu.

Gładkie mięśnie okrężne wokół górnych dróg oddechowych rozluźniają się tak bardzo, że górna część tchawicy zmienia się w rurkę o ścianach pozbawionych naprężeń. Niewielkie podciśnienie, które pojawia się podczas wdechu, powoduje, że ściany „zapadają się”, tworząc zator. TBI, który może być wynikiem wypadku, zwykle towarzyszy utracie przytomności i niewydolności wielu funkcji mózgu. W cięższych przypadkach ośrodek oddechowy może być również tak zakłócony, że odruch oddechowy nie występuje i dochodzi do zatrzymania oddechu.

Paraliż mięśni oddechowych w wyniku choroby lub zatrucia neurotoksynami może również prowadzić do niewydolności oddechowej. Uderzenie w splot nerwowy splotu słonecznego w wyniku wypadku lub innej przemocy może wywołać odruch, który powoduje skurcze mięśni oddechowych, powodując (głównie) tymczasowe zatrzymanie oddechu.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki stosowane w przypadku duszności i problemów z płucami

Objawy, dolegliwości i oznaki

Zewnętrzne oznaki niewydolności oddechowej to utrata przytomności, brak przepływu powietrza przez nos lub usta, rozszerzone źrenice i lekko niebieskie przebarwienie skóry (sinica), które pojawia się po kilku minutach. Trwała niewydolność oddechowa początkowo prowadzi do braku tlenu (niedotlenienia), więc narządy wewnętrzne, a także mózg, ulegają nieodwracalnemu uszkodzeniu, tak że osoba dotknięta chorobą może umrzeć z powodu niewydolności narządowej. Czasami możliwe są różne objawy, takie jak bóle głowy, nudności, ale także euforia i silna samoocena. Są to objawy, które zwykle obserwuje się również w chorobie wysokościowej.

W najgorszym przypadku osoby dotknięte chorobą mogą umrzeć, jeśli niewydolność oddechowa nie zostanie odpowiednio wcześnie leczona. W niektórych przypadkach, nawet po leczeniu, mózg może zostać tak poważnie uszkodzony, że ludzie mają obniżoną inteligencję lub inne niepełnosprawności i problemy ze zdrowiem psychicznym spowodowane niewydolnością oddechową.

To znacznie obniża jakość życia osoby dotkniętej chorobą. Jeśli zatrzymanie oddechu trwa około dziesięciu minut, w większości przypadków pacjent umrze. Resuscytacja usta-usta może zapobiec śmierci do czasu przybycia lekarza.

Diagnoza i przebieg

Prowadzi to do gwałtownego wzrostu stężenia dwutlenku węgla we krwi, co ma wywołać maksymalny bodziec w ośrodku oddechowym, aby wyzwolić spontaniczny oddech. Brakowi tlenu towarzyszy niebezpieczny wzrost stężenia dwutlenku węgla we krwi w przypadku zatrzymania oddechu przez pacjenta, co zwykle wyzwala silny odruch oddechowy.

Co ciekawe, gdy stężenie dwutlenku węgla rośnie jeszcze bardziej, odruch oddechowy ponownie słabnie i całkowicie się zatrzymuje. W dalszym przebiegu pojawiają się objawy zatrucia i nieodwracalnego uszkodzenia komórek nerwowych w mózgu. Jeśli nie zostaną podjęte żadne natychmiastowe środki zaradcze, śmierć z powodu uduszenia jest nieunikniona.

Jeśli tak się nie stanie, dochodzi do całkowitej niewydolności ośrodka oddechowego, ważnego kryterium określania śmierci mózgu. Na przykład jednym z ostatecznych testów na podejrzenie śmierci mózgu jest wentylacja osoby, która przestała oddychać czystym tlenem, jednocześnie zmniejszając wentylację.

Komplikacje

Zatrzymanie oddechu musi być leczone bezpośrednio przez lekarza lub w szpitalu. Nieleczone zatrzymanie oddechu prowadzi w większości przypadków do śmierci. Śmierć następuje, gdy mózg i inne narządy nie są zaopatrywane w tlen przez zbyt długi czas i są w wyniku tego poważnie uszkodzone.

Jeśli pacjent cierpiał na niewydolność oddechową, a następnie został poddany reanimacji, stopień urazu zależy w dużej mierze od tego, jak długo narządy nie były zaopatrywane w tlen. Uważa się, że krótkie zatrzymanie oddechu zapobiega uszkodzeniu większości narządów. Po tym mózg działa bez większych trudności. Po samym zatrzymaniu oddechu pacjent skarży się na silne bóle głowy i nudności.

Jeśli oddech ustanie na długi czas, mózg zostanie uszkodzony. Następnie niektóre części mózgu nie mogą już prawidłowo funkcjonować, co może prowadzić do zaburzeń myślenia. Nie jest niczym niezwykłym, że mózg nie kontroluje już właściwie pewnych części ciała. Jeśli zatrzymanie oddechu trwa dłużej, zwykle prowadzi to do śmierci, a także do zatrzymania akcji serca. Resuscytację należy przeprowadzić natychmiast, aby uniknąć uszkodzenia narządów.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Jeśli ktoś przestanie oddychać, jego życiu grozi poważne niebezpieczeństwo. Dlatego każde zatrzymanie oddechu jest powodem do wezwania lekarza pogotowia ratunkowego i, po podjęciu niezbędnych działań ratunkowych, wyjaśnienia przyczyny. W najlepszym przypadku w przypadku zatrzymania oddechu jedna osoba udziela pierwszej pomocy, a druga kontaktuje się z lekarzem ratunkowym, ponieważ bez natychmiastowej pomocy pacjentowi może umrzeć w ciągu kilku minut z powodu braku tlenu.

Nawet jeśli przeżyje niewydolność oddechową lub zacznie ponownie samodzielnie oddychać, po dłuższym czasie jest wątpliwe, jak duże jest uszkodzenie mózgu. Osoba dotknięta chorobą może być poważnie niepełnosprawna lub w ogóle nie być w stanie się obudzić, nawet jeśli znowu oddycha.

Wiele zatrzymań oddechu nie występuje nawet w tak dramatycznych sytuacjach, ale trwa tylko przez krótki czas i czasami nie jest nawet zauważane świadomie - na przykład w przypadku bezdechu sennego. Mimo to są tak samo niebezpieczne jak w każdym innym przypadku. W przypadku bezdechu sennego nie ma jednak konieczności natychmiastowego wzywania lekarza, ponieważ poszkodowani ponownie zaczynają samodzielnie oddychać.

Jednak nadal należy przeprowadzić badanie lekarskie, aby uniknąć naprawdę niebezpiecznych sytuacji i zapobiec zatrzymaniu oddechu w nocy. U niemowląt i małych dzieci nagłe zatrzymanie oddechu jest wyzwalaczem zespołu nagłej śmierci niemowląt, dlatego dzieci zagrożone, takie jak wcześniaki, powinny być monitorowane przez lekarza jako środek ostrożności.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Różne przyczyny zatrzymania oddechu wymagają natychmiastowych środków zaradczych w celu zaradzenia zatrzymaniu oddechu lub - jeśli nie jest to możliwe - uniknięcia go. Podczas leczenia zatrzymania oddechu, które jest sytuacją zagrażającą życiu, konieczne jest szybkie działanie, ponieważ w ciągu kilku minut grozi poważny uszczerbek na zdrowiu. Jeśli zatrzymanie oddechu jest spowodowane mechanicznym zablokowaniem górnych dróg oddechowych przez ciało obce, usunięcie ciała obcego zapewnia natychmiastową ulgę.

Jeśli usunięcie nie jest możliwe, natychmiastowa tracheotomia (krikotyrotomia) poniżej krtani może uratować życie. Ten sam środek może być również konieczny w przypadku reakcji alergicznych na ugryzienie przez owada w gardło, jeśli obrzęk tkanki szczelnie zamyka tchawicę. W wielu przypadkach, w których niewydolność oddechowa łączy się z niewydolnością sercowo-naczyniową, konieczne jest podjęcie działań resuscytacyjnych.

Dostępne środki obejmują proste uciśnięcia klatki piersiowej, połączone z resuscytacją usta-usta, do użycia defibrylatora i zastrzyków lub wlewów. Uciśnięcia klatki piersiowej wykonywane z częstotliwością około 100 do 120 na minutę poprzez rytmiczny ucisk na mostek należy zastąpić 2 próbami wentylacji po każdych 30 naciśnięciach.

W przypadku zatrzymania oddechu spowodowanego przez neurotoksyny, narkotyki lub środki odurzające, oprócz środków resuscytacyjnych w niektórych przypadkach, takich jak ukąszenia węży lub zatrucie grzybami, dostępne są odtrutki, które w najlepszym przypadku neutralizują toksyny. Jeśli występują pewne choroby neurologiczne, które powodują trwałe upośledzenie naturalnego oddychania, może być konieczna stała aktywna wentylacja przy użyciu odpowiedniego sprzętu.

Perspektywy i prognozy

Perspektywa i prognoza zatrzymania oddechu zależą od dokładnej przyczyny zatrzymania oddechu i od tego, jak szybko zaczyna się ponownie oddychanie. Z drugiej strony, jeśli oddech w ogóle się nie rozpocznie, po kilku minutach nastąpi śmierć z powodu uduszenia. Kolejna próba resuscytacji może nadal zakończyć się sukcesem po kilku minutach, ale w prawie wszystkich przypadkach spowoduje poważne i nieodwracalne uszkodzenie mózgu. Występują one już po trzech minutach bez dopływu tlenu i mogą wpływać na wszystkie obszary mózgu.

Brak tlenu w wyniku wstrzymanego oddychania prowadzi w bardzo krótkim czasie do hipoksemii, a następnie do uszkodzenia narządów i mózgu. Sporadyczne, kilkusekundowe przerwy w oddychaniu są normalne dla wielu osób (na przykład jako część bezdechu sennego) i nie powodują ostrych uszkodzeń. Jednak możliwe są długotrwałe uszkodzenia spowodowane powtarzającym się krótkim brakiem tlenu.

Bezdech, który można przypisać przyczynom mechanicznym (uduszeniu, połknięciu itp.), Można zwykle zakończyć poprzez zdjęcie spustu. Przyczyny organiczne - zwłaszcza uszkodzenie nerwów i mięśni - w przypadku, gdy powodują zatrzymanie oddychania, zwykle uniemożliwiają mu zainicjowanie oddychania. Do czasu wyleczenia przyczyny choroby początkowo jest uzależniony od sztucznego oddychania.

Ogólnie rzecz biorąc, im szybciej osoba, u której doszło do zatrzymania oddechu - niezależnie od przyczyny - jest wentylowana, tym lepsze są rokowania dla następczych uszkodzeń. Zatrzymanie oddechu, którego nie można przypisać do całkowitej niewydolności organicznej, można zatem wyeliminować do czasu ustalenia przyczyny.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki stosowane w przypadku duszności i problemów z płucami

zapobieganie

Ze względu na różnorodność możliwych przyczyn zatrzymania oddechu, środki zapobiegawcze, które mogłyby zapobiec zatrzymaniu oddechu, są prawie niemożliwe. Ogólne środki zapobiegawcze obejmują zachowanie zdrowia i unikanie nadużywania alkoholu lub innych narkotyków.

Opieka postpenitencjarna

Konieczność kontynuacji leczenia w wyniku zatrzymania oddechu zależy przede wszystkim od przyczyny. Znane objawy mogą wielokrotnie powodować choroby neurologiczne i uszkodzenie mięśni oddechowych. W takich przypadkach konieczna jest ponowna konsultacja z lekarzem. Sytuacja jest jednak inna, jeśli ostre przyczyny powodują zatrzymanie oddechu.

Nie można spodziewać się ponownego wypadku elektrycznego lub uduszenia. Można więc wykluczyć nawrót choroby, dlatego po całkowitym wyzdrowieniu nie są konieczne badania kontrolne. Czasami objawów zatrzymania oddechu nie da się w ogóle wyleczyć. Dzieje się tak szczególnie wtedy, gdy oddech ustaje na długi czas.

Mózg jest uszkodzony, jak opisano powyżej. Oznacza to, że niektórych narządów nie można już właściwie kontrolować. Powtarzające się komplikacje, takie jak niewydolność oddechowa, mogą się powtarzać. Dlatego osoby dotknięte chorobą muszą regularnie odwiedzać lekarza w celu dalszej opieki.

Aby żyć bezobjawowo w życiu codziennym, pacjenci mogą otrzymać pomoc mającą na celu ograniczenie czynników sprzyjających chorobie. Zasadniczo należy unikać nikotyny, alkoholu i narkotyków. Opieka uzupełniająca może również obejmować szkolenie członków rodziny w zakresie reanimacji pacjenta, który przestał oddychać.

Możesz to zrobić sam

W przypadku zatrzymania oddechu należy natychmiast zastosować środki pierwszej pomocy. W razie potrzeby daną osobę należy usunąć ze strefy zagrożenia przed dalszą obróbką. Najlepiej jest ułożyć osobę w stabilnej pozycji na boku i unieruchomić.

Jeśli to konieczne, należy przeprowadzić resuscytację, taką jak resuscytacja usta-usta. Ponadto należy natychmiast powiadomić lekarza ratunkowego. Opierając się na pytaniach W, służby ratunkowe muszą otrzymać wszystkie istotne informacje, aby umożliwić natychmiastową pomoc.

Dalsze samodzielne pomiary zależą od przyczyny niewydolności oddechowej. Jeśli przyczyną jest ciało obce, należy je ostrożnie usunąć z ust lub gardła. Głowę należy odwrócić na bok, aby wymioty mogły odpłynąć. Jeśli podejrzewa się, że przyczyną są zanieczyszczenia lub trucizny, nie należy oddawać dróg oddechowych.

W tym przypadku bardziej sensowna jest resuscytacja krążeniowo-oddechowa. Po wyleczeniu początkowego zatrzymania oddechu głównymi czynnikami są odpoczynek i odpoczynek w łóżku. Osoba zainteresowana powinna wyzdrowieć na kilka dni, a następnie powoli wrócić do życia codziennego. W rozmowie z terapeutą można przepracować niewydolność oddechową, aby uniknąć rozwoju problemów psychologicznych.