Wyjaśniamy, czym jest polityka oszczędnościowa i skąd pochodzi ten termin. Jakie są też cechy oszczędności ekonomicznych.
Oszczędność oznacza zaspokojenie się absolutnym minimum.Czym są oszczędności?
Surowość jest warunkiem braku luksusów, ozdób i ekscesów, czyli do zaspokojenia jedynie minimum niezbędnego. Zatem to, co jest zgodne z tymi zasadami, czyli surowe, trzeźwe lub surowe, można nazwać surowym lub surowym, na przykład: „surowa dieta”, „surowe powitanie” czy „surowo urządzone mieszkanie”.
Termin ten pochodzi z łaciny surowy, co tłumaczy się jako „szorstki” lub „trudny”, a które z kolei pochodzi z greki surowy, czyli „szorstki” lub „suchy”. Stąd określenie to kojarzy się z tym, co nieżyczliwe, czyli pozbawione ozdób, ekscesów i podporządkowujące się minimum. Na niektórych obszarach można znaleźć słowo używane w pierwotnym znaczeniu „szorstki do smaku”, czyli kwaśny lub cierpki.
Oszczędności nie należy mylić z ascezą, która jest dobrowolną rezygnacją z luksusów i wygód na rzecz oświecenia morał lub duchowy. Można żyć w surowych warunkach, na przykład dlatego, że jest biedny lub ponieważ został przez innych pozbawiony wszelkiego rodzaju wygód, bez sugerowania jakiejkolwiek duchowej lub moralnej oceny.
W rzeczywistości termin ten jest często używany w żargonie gospodarczym i politycznym, w odniesieniu do zarządzania aktywami i stolice według kryterium niedoboru, to znaczy wydawania jak najmniejszych środków, tak jakby zasoby miały się w każdej chwili wyczerpać. Jest to znane jako oszczędności ekonomiczne lub oszczędności finansowe.
Oszczędności gospodarcze
Oszczędność gospodarcza jest kryterium stosowanym do Polityka gospodarcza, co proponuje największą możliwą redukcję wydatki publicznej, to znaczy pieniędzy, które Stan: schorzenie zainwestuj w społeczeństwo. Jest to również znane jako polityka cięć. cięcie) i jest to szczególnie powszechna praktyka wśród rządy orientacji liberał lub neoliberalny.
Zazwyczaj tego typu zasady są wdrażane, gdy istnieje obawa, że naród nie może wywiązać się ze swoich zobowiązań dłużnych za granicą. W związku z tym jego zdolność do refinansowania maleje u inwestorów prywatnych.
Podmioty takie jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), na przykład, zwykle przychodzi na ratunek tym narodom, służąc jako pożyczkodawca w zamian za wdrożenie środków oszczędnościowych, które minimalizują pieniądze wydawane w kraju, a tym samym maksymalizują jego zdolność do spłacania długów.
Oszczędności gospodarcze powodują jednak wiele niepokojów społecznych i mają silny wpływ na gospodarka życie domowe ludzi, co często prowadzi do zubożenia. Ponadto tego typu środki zwykle wiążą się z dużymi cięciami w kwestiach edukacyjnych, kulturalnych, społecznych, naukowych i zdrowotnych, co może nieść ze sobą znaczne zapóźnienia i cierpienia w społeczeństwie.