- Co to jest dobro wspólne?
- Przykłady dobra wspólnego
- Dobro wspólne w filozofii
- Dobro wspólne w ekonomii
- Dobro wspólne w prawie
Wyjaśniamy, czym jest dobro wspólne i jak je rozumieją filozofia, prawo i ekonomia. A także kilka przykładów dobra wspólnego.
Co to jest dobro wspólne?
Ogólnie rzecz biorąc, mówiąc o dobru wspólnym lub dobru wspólnym, odwołujemy się do tego, co przynosi korzyść wszystkim obywatele z społeczność, szczególnie w odniesieniu do warunków społecznych, instytucjonalnych i społeczno-gospodarczych tegoż.
Pojęcie to można jednak zastosować do wielu dziedzin wiedzy i życia człowieka. Znajduje się w sercu wielu kodeksów etycznych, religijnych czy filozoficznych, a także kodeksów prawnych, z którymi towarzystwa rządzą sobą.
Tak zwane dobro wspólne może być badane z różnych perspektyw, ponieważ zawiera bardzo różne elementy. Można to kojarzyć ze wspólnym bogactwem gospodarczym, interesem publicznym Nauki polityczne, lub z tradycje religijni jak on Gmina Bonum europejskiej filozofii chrześcijańskiej.
Mimo to, we wszystkich swoich znaczeniach, dobro wspólne pociąga za sobą dobro i pożytek wspólnoty ponad indywidualne pragnienia lub aspiracje. Jednak w imię dobra wspólnego wielu procesy Paradoksalnie doszło do katastrofalnych polityków lub niemało ekscesów.
Przykłady dobra wspólnego
Trudno podać przykłady dobra wspólnego, gdyż jest to zasada filozoficzna. Zamiast tego możemy wymienić sytuacje, w których dobro wspólne przeważa nad indywidualnymi interesami, takie jak:
- Organizacja dni sprzątania osiedla w okolicy.
- Kolekcja ubrań, jedzenie i zaopatrzenie dla ludności będącej ofiarą klęski żywiołowe lub w warunkach absolutnej nędzy.
- Zbiórka pieniędzy na wykonanie wspólnych prac w budynku lub w gminie.
- Walka z zmiana klimatu oraz ograniczenie emisji gazów z efekt cieplarniany do atmosfera.
Dobro wspólne w filozofii
w filozofia Ogólnie rzecz biorąc, przez dobro wspólne rozumie się zespół warunków życia społecznego, które dotyczą dobra wszystkich, a zatem wymagają ostrożności każdego, a zwłaszcza tych, którzy są obdarzeni Móc i autorytet.
Postrzeganie to wywodzi się od starożytnych filozofów greckich, takich jak Platon (ok. 427 - ok. 347 p.n.e.) i Arystoteles (384-322 p.n.e.), a poprzez tradycję scholastyczną dotarło do Średniowiecze, gdzie miał jednego ze swoich najwyższych przedstawicieli w Tomaszu z Akwinu, który stwierdził w swoim Suma teologiczna że „… każde prawo jest podporządkowane dobru wspólnemu”.
Stamtąd miała być inspirowana nauka społeczna Kościoła katolickiego, zwłaszcza z wydania encykliki Rerum novarum („O nowych rzeczach”) papieża Leona XIII w piątek 15 maja 1891 r.
Byłaby to pierwsza tego typu encyklika otwarcie społeczna instytucja, w której Papież zaproponował organizację społeczno-gospodarczą dostosowaną do czasów Rewolucja przemysłowa, który później stał się znany jako „dystrybucjonizm”.
Dobro wspólne w ekonomii
W ekonomii dobro wspólne rozumiane jest również jako dobra wspólne dla wszystkich.W terminologii ekonomicznej za dobro wspólne można rozumieć dwie różne rzeczy:
- Wspólny dobrobyt społeczno-ekonomiczny. Organizacja, która przynosi największą sumę korzyści danej społeczności. Ta koncepcja, dominująca na przykład w tradycji ekonomii politycznej, jest również wynikiem linii myśl które opisaliśmy wcześniej (Aristotelian-Tomist).
- Dobra wspólne lub publiczne. Że są to ci, którzy nie należą wyłącznie do jednostki, ale do wszystkich, którzy tworzą wspólnotę, i których radość odpowiada zatem całemu społeczeństwu, które ją utrzymuje.
Dobro wspólne w prawie
Można powiedzieć, że celem wszelkich form prawa jest zawsze dobro wspólne, czyli zagwarantowanie Wolność, bezpieczeństwo Y sprawiedliwość do jednostek danej społeczności.
Pod tym względem prawo nie odbiega zbytnio od tradycji filozoficzno-religijnej, która je zrodziła, ponieważ idea, że ostatecznym celem prawa jest dobro wspólne, zrodziła się właśnie w nurcie filozoficznym arystotelesowsko-tomistycznym (jak widzieliśmy w sekcja poprzednia).
I tak na przykład promulgował je wenezuelski wojskowy, polityk i myśliciel Simón Bolívar (1783-1830), El Libertador: „Są to prawa człowieka: wolność, bezpieczeństwo, dobrobyt i równość. ten szczęście W ogóle, co jest przedmiotem społeczeństwa, polega na doskonałym korzystaniu z tych praw ”.
Stąd wszelkie formy interesu publicznego, m.in rząd i zarządzanie połączeniami mięso wołowe publiczne ("rzecz" wszystkich) powinna zawsze dążyć do prawnego dobra wspólnego, czyli do Praworządność.