Przewodnik dla psów

Plik Przewodnik dla psów jest częścią okluzji (zamknięcie, domknięcie), czyli styku zębów dolnego i górnego rzędu zębów. Kły tworzą prowadnicę dla zębów antagonistycznych (przeciwnych) i prowadzą żuchwę, podczas gdy nie ma kontaktu między zębami tylnymi.

Co to jest przewodnik dla psów?

Jeśli prowadzenie kła istnieje również w przedtrzonowcach (zębach przedtrzonowych), stomatolodzy mówią o prowadzeniu przedtrzonowym. Wyrażenie angielskie jest synonimem psiego przewodnictwa przewodnictwo psów. Prowadnica jest utworzona między kłami dolnej i górnej szczęki.

Jeśli zamknięte rzędy zębów są w pozycji spoczynkowej, górne i dolne zęby trzonowe (trzonowce) po jednej stronie szczęki dotykają się. W przypadku bocznych ruchów żucia odległość między dwoma rzędami zębów jest nieunikniona, ponieważ kły górny i dolny stykają się ze sobą ze względu na swój rozmiar. Kły stanowią zatem przeszkodę oddzielającą rzędy zębów.

Funkcja i zadanie

Jeśli aparat do żucia działa prawidłowo, struktura zęba i stawu skroniowo-żuchwowego jest harmonijnie skoordynowana. Zaryglowanie górnej i dolnej szczęki jest optymalne, stawy skroniowo-żuchwowe są ustawione centralnie, mięśnie żucia wykazują maksymalne rozluźnienie w pozycji spoczynkowej. Cała biomechanika jest zatem spójna.

Staw skroniowo-żuchwowy jest najbardziej złożonym układem ruchu w ludzkim ciele, ponieważ wykonuje trójwymiarowe ruchy przestrzenne. Prowadzenie psa jest częścią tego systemu ruchu, który tworzy interakcję między stawami szczęki, powierzchniami żucia, mięśniami żwaczy i funkcją mięśni żucia. Termin pozycja zewnętrzna kła (pozycja kła uniesiona) opisuje położenie kłów poza rzędem zębów. Kiedy dentyści mówią o zębach niskich, mają na myśli źle ustawione kły poza rzędem zębów.

Kły pełnią ważną funkcję zarządzania w funkcji dynamicznego żucia. W przypadku protez stałych, takich jak mosty lub korony dentystyczne, ważna jest koncepcja okluzji, która ma również na celu przywrócenie prowadzenia kła.

Jednak protezy całkowite lub pełne są przeciwwskazaniem do tworzenia prowadnic psich. Punktowy kontakt między protezą dentystyczną dolnej lub górnej szczęki lub ich kłami może spowodować przechylenie protezy całkowitej w przypadku prowadzenia przez psa. W przeciwieństwie do wcześniejszej anatomicznej okluzji, jednoczesne prowadzenie wszystkich zębów (trzonowych, kłów, przedtrzonowców) po jednej stronie jest warunkiem stabilnego żucia. Dlatego w przypadku całkowitego implantu należy wyeliminować prowadzenie psa.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby i dolegliwości

Jeśli występuje zaburzenie zgryzu lub zgryzu w stawach skroniowo-żuchwowych i mięśniach żucia, dentyści mówią o mioartropatii. Choroba stawów skroniowo-żuchwowych znana jest jako artropatia. Miopatia występuje wtedy, gdy zaburzone są mięśnie żucia. Te obrazy kliniczne powstają z powodu zaburzeń czynnościowych w postaci nieprawidłowych kontaktów. Synonimy to dysfunkcja czaszkowo-żuchwowa (CMD) i zespół stawu skroniowo-żuchwowego.

Jeśli interakcja zębów jest zaburzona, prowadzi to do przeciążenia mięśni żucia i dysharmonijnego kontaktu zębów z nienaturalnym zużyciem powierzchni żujących. Następnie dochodzi do przeciążenia stawów skroniowo-żuchwowych. Stres psychoemocjonalny może również prowadzić do napięcia mięśni twarzy, szczęki i głowy, a tym samym do nieprawidłowego kontaktu między zębami.

Diagnoza funkcjonalna i wywiad wraz z opisem jakości bólu prowadzi do koncepcji terapii przeciw bólom w stawie skroniowo-żuchwowym, ponieważ źle ustawione zęby mogą nie tylko powodować dyskomfort w okolicy szczęki, ale także wpływać na inne części ciała, takie jak głowa, uszy czy kręgosłup. Idealną ścieżką diagnostyczno-terapeutyczną jest zatem interdyscyplinarna współpraca z innymi specjalistami, takimi jak fizjoterapeuci, ortopedzi i osteopaci. Celem jest przywrócenie prawidłowej pozycji zgryzu i rozluźnienia mięśni żuchwy. Te holistyczne dolegliwości są często powodowane przez źle ustawione zęby, uszkodzone protezy lub zgrzytane zęby.

Zgrzytanie boczne i kły, które są spowodowane uciskaniem szczęki i zgrzytaniem zębami (bruksizm), można przywrócić przy niewielkim wysiłku. Utracona substancja zęba jest łączona z substancją zęba za pomocą ceramicznych blatów i nakładek kompozytowych w minimalnie inwazyjnej procedurze poprzez sieciowanie biologiczne (technologia adhezyjna). Przywrócona zostaje fizjologiczna wysokość zgryzu. Kompozytowe blaty można w każdej chwili zdjąć i zastąpić metodą ostatecznej rekonstrukcji z użyciem ceramiki po osiągnięciu skorygowanej pozycji zgryzu.

W przeciwieństwie do stosowania koron, rekonstrukcja ta zapobiega usuwaniu dużej ilości substancji. Zabieg rekonstrukcyjny jest zwykle bardziej skuteczny niż terapia szyną wyjmowaną, która jest noszona jako szyna ochronna na noc, aby chronić zęby przed ścieraniem podczas snu. Nie zwalcza jednak przyczyn, ponieważ pozostają zaburzenia wyrównania, otarcia, zgryzu i zgryzu.

W większości tych przypadków nie ma funkcjonującego prowadzenia przedniego psa. Płaszczyzna żucia obniża się, a nacisk na zęby wzrasta. Zaburzenia zgryzu nie tylko wpływają na okolice szczęki, ale mogą również prowadzić do dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego. Objawia się bólem stawów biodrowych i kolanowych, kręgosłupa oraz szyi, ramion i barków.