Wyjaśniamy historię układu okresowego pierwiastków, jak wyglądała jego pierwsza wersja i jak wykorzystywano go do odkrywania pierwiastków chemicznych.
Jaka jest historia układu okresowego pierwiastków?
ten Układ okresowy pierwiastków to narzędzie graficzne i koncepcyjne, które porządkuje wszystkie pierwiastki chemiczne znany z ludzkość zgodnie z Twoim Liczba atomowa (czyli liczba protony w jej jądrze atomowym) i innych podstawowych właściwościach chemicznych.
Pierwsza wersja tego modelu koncepcyjnego została opublikowana w 1869 roku w Niemczech przez urodzonego w Rosji chemika Dymitra Mendelejewa (1834-1907), który odkrył istnienie między elementami rozpoznawalnego wzorca, przydatnego do ich klasyfikacji i porządkowania graficznego. Jego nazwa pochodzi od hipoteza Mendelejewa, że masa atomowa determinuje okresowe właściwości pierwiastków.
Pierwszy układ okresowy pierwiastków ułożony w sześciu kolumnach do 63 pierwiastków odkrytych w tym czasie, był powszechnie akceptowany i celebrowany przez uczonych zajmujących się tematem. Uznano to za zauważalne ulepszenie pierwszych prób usystematyzowania elementów, zaproponowanych przez Antoine'a Lavoisiera, czy pierwszych tablic stworzonych przez André-Emile'a Béguyera de Chancourtois („helisa telluryczna”) w 1862 roku i Juliusa Lothara Meyera w 1864 roku.
Oprócz stworzenia układu okresowego pierwiastków, Mendelejew użył go jako narzędzia do wywnioskowania niezbędnego istnienia pierwiastków jeszcze nieodkrytych, przepowiednia, która później spełniła się, gdy wiele pierwiastków wypełniających puste pola w jego tablicy zaczęło być odkrywanych.
Jednak od tego czasu układ okresowy był kilkakrotnie opracowywany i formułowany na nowo, rozszerzając się na atomy odkryte lub zsyntetyzowane później. Sam Mendelejew stworzył drugą wersję w 1871 roku. Obecna konstrukcja została zaprojektowana przez szwajcarskiego chemika Alfreda Wernera (1866-1919) na podstawie oryginalnej tabeli, a standardowy układ graficzny przypisuje się amerykańskiemu chemikowi Horace Groves Deming.
Nową wersję tabeli przedstawił Kostarykanin Gil Chaverri (1921-2005) uwzględniającą strukturę elektronową pierwiastków zamiast ich liczby protonów. Jednak akceptacja tradycyjnej wersji jest dziś absolutna.