Wyjaśniamy wszystko o historii piłki nożnej, jej początkach i odmianach w różnych kulturach. Również najlepsi gracze w historii.
Jaka jest historia futbolu?
ten piłka nożna To jeden z Sporty najpopularniejszy na świecie. Jest to praktykowane praktycznie we wszystkich krajach świata, które spotykają się co cztery lata, aby rozegrać mistrzostwa świata i przez cały rok utrzymywać różne regularne ligi.
Szacuje się, że piłka nożna ma około 250 milionów graczy na całym świecie i mobilizuje około 1,8 miliarda zainteresowanych stron i fanów na całym świecie. Jest to jeden ze sportów olimpijskich, a jego międzynarodowe przywództwo sprawuje Międzynarodowa Federacja Związków Piłkarskich (lub FIFA, od francuskiego akronimu).
Starożytne początki tego sportu są niepewne, ale w III wieku pne. Podobny sport uprawiano w Chinach. W tej odległej historii piłki nożnej żołnierze dynastii Han ćwiczyli ćwiczenie zwane ts'uh Kúh (nazywane również luju lub tsu chu), który polegał na rzuceniu piłki stopami w kierunku małej siatki. W niektórych wariantach gracz musiał to zrobić, broniąc się przed fizycznym atakiem rywali.
Wieki później pojawiły się praktyki bardziej podobne do współczesnej piłki nożnej, takie jak kemari Japoński, bardziej ceremonialny, w którym piłkę trzeba było jak najdłużej trzymać w powietrzu, podając ją między graczami bez użycia rąk.
Istniały też warianty zachodnie, takie jak episkiros grecki i haspastrum Roman, którego jest bardzo mało Informacja. Wiadomo również dzisiaj, że starożytne ludy mezoamerykański ćwiczyli coś podobnego, zwanego pok ta pok, około 3000 lat temu, i że aborygeni z Ameryki Północnej zrobili to samo, chociaż nazywali to pasuckuakohoog.
Jednak jest mało prawdopodobne, aby te starożytne sporty miały bezpośredni wpływ na współczesną piłkę nożną. Najbliższa rzecz w historia Europejskie są „gry w piłkę” rozgrywane przez młodych Brytyjczyków i Francuzów (te ostatnie pod nazwą dusza). W karnawałach była to powszechna praktyka na Wyspach Brytyjskich, w których mogło uczestniczyć całe miasto.
Włosi mieli najwyraźniejszego poprzednika, wapń florencki, mniej brutalna niż jej brytyjskie warianty i bardziej zorganizowana niż francuska, składająca się z dwóch drużyn po 27 graczy. Był praktykowany od XVI wieku, aw 1580 roku Giovanni Bardi wprowadził pierwszy formalny zestaw reguł.
Słusznie mówiąc, współczesna historia futbolu zaczyna się w Wielkiej Brytanii w XIX wieku, kiedy pojawiły się pierwsze ujednolicające zasady futbolu karnawałowego, które poza sezonem świątecznym zaczęto praktykować w związkach kolegialnych. W rzeczywistości w 1863 r. reguły gry z college'u w Cambridge stanowiły podstawę obecnego kodeksu reguł, również czerpiąc reguły z trybu bawić się z Sheffield.
Tak więc, z rozporządzenie z 13 zasady właśnie była nowoczesna piłka nożna promowana przez nowopowstały Związek Piłki Nożnej (FA). Stamtąd też przyszedł, choć kilka lat później, termin piłka nożna, pochodzące od „Stowarzyszenie”I przyrostek – Er, a także pojawiły się pierwsze w historii rozgrywki ligowe, Football League w 1888 roku. Jego celem było zebranie wystarczających funduszy na profesjonalizację graczy FA.
Pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku angielski futbol rozprzestrzenił się na cały świat Europa a potem do innych kontynentyczęściowo dzięki systemowi kolonialny Europy i wymiany handlowej z ostatnimi republikami amerykańskimi.
Pierwszą amerykańską ligą piłkarską była argentyńska, założona w 1891 roku, a pierwszy międzynarodowy mecz poza Europą rozegrano między Argentyną a Urugwajem w 1901 roku. Z drugiej strony warunki ekonomiczne w Azja zapobiegali opuszczeniu przez piłkę nożną sfery czysto uniwersyteckiej aż do lat 80. XX wieku.
W 1904 roku w Paryżu Fédération Internationale e Football Association (FIFA) została założona przez reprezentantów piłki nożnej z 8 różnych krajów: Francji, Belgii, Danii, Hiszpanii, Holandii, Szwecji, Szwajcarii i Niemiec. Jej celem było zarządzanie spotkaniami europejskimi niezwiązanymi z Wielką Brytanią i Irlandią, które początkowo odrzucały istnienie światowego ciała piłkarskiego.
Pierwsze mistrzostwa świata w piłce nożnej w historii rozegrano w 1930 roku, co stało się największym piłkarskim wydarzeniem na całym świecie. Następnie w 1960 roku pojawił się Puchar Interkontynentalny, południowoamerykański Copa Libertadores i Europejska Liga Mistrzów. Piłka nożna kobiet pojawiła się profesjonalnie po Pierwsza wojna światowa, gdy udział kobiet w społeczeństwo i w pracy.
Najlepsi gracze w historii
Według Międzynarodowej Federacji Historii i Statystyki Piłki Nożnej (IFFHS), uznanej przez FIFA, lista 5 najlepszych piłkarzy świata w XX wieku przedstawia się następująco:
- Pelé (Edson Arantes do Nascimento). Urodzony w Brazylii w 1940 roku, najlepszy zawodnik stulecia według głosowania FIFA i najlepszy sportowiec XX wieku według Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, zdobył mistrzostwo świata z drużyną brazylijską w 1958, 1962 i 1970 roku, będąc gracz, który więcej razy i młodszy zdobył go w historia.
- Johana Cruyffa. Holender urodzony w 1947 i zmarły w 2016, uważany jest za najlepszego gracza w Europie, trzykrotnie otrzymał Złotą Piłkę (1971, 1973 i 1974) i jest uważany za najlepszego przedstawiciela tzw. „totalnego futbolu” przez Rinus Michels.
- Franza Beckenbauera. Urodzony w 1945 roku w Niemczech piłkarz o pseudonimie „Kaiser” był kapitanem drużyny swojego kraju, kiedy wygrała ona Puchar Świata w 1974 i 1976 roku, a także Mistrzostwa Europy w 1972 roku, a także był trenerem drużyny, gdy zdobyła Puchar. 1990. Ponadto zdobył Złotą Piłkę w Europie w 1972 i 1976 roku, będąc zapamiętany jako najlepszy piłkarz w historii w swoim kraju.
- Alfredo Di Stefano. Argentyński piłkarz i znacjonalizowany hiszpański trener, urodzony w 1926 roku, był honorowym zawodnikiem klubów River Plate, Millonarios i Realu Madryt, pełniąc funkcję honorowego prezesa tych ostatnich od 2000 roku aż do śmierci w 2014 roku. Uchodzi za jednego z najlepszych piłkarzy wszechczasów, najlepszy strzelec Realu Madryt w momencie odchodzenia na emeryturę, po rozegraniu jedenastu sezonów.
- Diego Armando Maradona. Urodzony w Buenos Aires w 1960 roku „el Diego” jest jednym z najbardziej znanych, podziwianych i kontrowersyjnych piłkarzy w historii. Jako pomocnik lub napastnik był mistrzem świata w 1986 roku, wicemistrzem świata w 1990 roku i młodzieżowym mistrzem świata w 1979 roku, zanim został zawieszony za stosowanie dopingu. Pięciokrotnie był najlepszym strzelcem ligi argentyńskiej, później był prezenterem telewizyjnym, trenerem różnych drużyn oraz gwiazdą filmów fabularnych i dokumentalnych.
Oczywiście w tym zestawieniu, sporządzonym w 2004 roku, nie ma gwiazd obecnej piłki nożnej XXI wieku, takich jak Argentyńczyk Lionel Messi czy Portugalczyk Cristiano Ronaldo.