Zespół Jacksona

Na Zespół Jacksona jest to zespół pnia mózgu lub zespół Alternansa ze skrzyżowanymi objawami paraliżu, znany również jako zespół brzusznego paramedian oblongata jest znany. Przyczyną zjawiska jest udar w obszarze przepływu tętnicy kręgowej. Leczenie ma charakter objawowy i wspomagający i obejmuje głównie działania fizjoterapeutyczne i logopedyczne.

Co to jest zespół Jacksona?

Zespół Jacksona powoduje, że większość pacjentów cierpi na ciężki paraliż i inne zaburzenia wrażliwości, które zwykle dotyczą całego ciała. Skutkuje to poważnymi ograniczeniami w poruszaniu się, co prowadzi do obniżenia jakości życia.
© Sebastian Kaulitzki - stock.adobe.com

Uszkodzenie pnia mózgu powoduje tak zwane zespoły Alternansa. Zespoły te charakteryzują się skrzyżowanymi objawami paraliżu i występują przy jednostronnych zmianach struktur pnia mózgu. Obrazy kliniczne należą do grupy zespołów pnia mózgu.

Charakterystyczna jest niewydolność nerwów czaszkowych ipsilateralna oraz niedowład połowiczy drugiej połowy ciała, co wiąże się z zaburzeniami czucia. W zależności od dokładnej lokalizacji uszkodzenia istnieją różne rodzaje zespołów pnia mózgu lub zespołu Alternans. To jest podtyp Zespół Jacksonazwiązane z jednostronnym uszkodzeniem przewodu piramidowego i jądra nerwowego hipoglossi.

Uszkodzony rdzeń nerwowy znajduje się w brzusznej części rdzenia przedłużonego, dlatego zespół Jacksona jest również znany jako zespół brzusznego paramedian oblongata do którego odnosi się. Zespół Jacksona charakteryzuje się porażeniem języka po stronie uszkodzenia pnia mózgu i hemiplegią po przeciwnej stronie. Nazwa zespół Jacksona pochodzi od angielskiego neurologa J. H. Jacksona, który jako pierwszy opisał ten zespół w XIX wieku i jako przyczynę podał krwawienie w rdzeniu przedłużonym przyśrodkowym.

przyczyny

W większości przypadków zespół Jacksona jest wynikiem udaru. Udar ten zwykle występuje w obszarze przepływu tętnicy kręgowej. Bliskość przewodu piramidalnego wpływa na tę strukturę motoryczną, powodując niedowład połowiczy po przeciwnej stronie ciała.

Dwie strony mózgu zasilają drugą połowę ciała od przecięcia piramid. Struktury nerwów czaszkowych powyżej skrzyżowania dróg piramidowych są kontrolowane przez półkule mózgu po stronie, która je zasila. Z tego powodu udar w zespole Jacksona powoduje paraliż kończyn, ale jednocześnie powoduje paraliż struktur nerwu czaszkowego po stronie uszkodzenia.

Jednym z tych nerwów jest jądro nerwowe hipoglossi, które znajduje się w brzusznej części rdzenia przedłużonego i zaopatruje język w jego gałęzie. W zespole Jacksona przyczyną zmiany chorobowej jest zawsze miejscowa zmiana mikroangiopatyczna lub niedrożność zatorowa w końcowym odcinku tętnicy kręgowej. Oba zdarzenia powodują niedokrwienie, które należy rozumieć jako pierwotną przyczynę objawów porażenia krzyżowego.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Podobnie jak wszystkie inne zespoły Alternans, zespół Jacksona objawia się klinicznie w postaci skrzyżowanych objawów paraliżu. Po tej samej stronie, co przyczyną uszkodzenia pnia mózgu, pojawiają się objawy paraliżu języka, który jest unerwiony ruchowo przez nerw hipoglossalny i prowadzi do jądra hipoglossalnego.

Po stronie ciała w uszkodzeniu mózgu, naprzeciw niedowładu połowiczego, występuje porażenie połowicze z zaburzeniami czucia, które można przypisać uszkodzeniu przewodu piramidowego powyżej skrzyżowania piramidy. Zaburzenia czucia mogą objawiać się w zespole Jacksona na różne sposoby. Oprócz drętwienia może wystąpić mrowienie lub pieczenie.

Można sobie również wyobrazić nadwrażliwość, ale nie jest to regułą. Nasilenie hemiplegii zależy od stopnia uszkodzenia mózgu. Z powodu paraliżu języka osoby dotknięte chorobą czasami mają trudności z jedzeniem i piciem. Wymowa jest również mniej lub bardziej wyalienowana z powodu jednostronnego paraliżu języka.

Diagnoza i przebieg choroby

Neurolog stawia pierwsze podejrzenie rozpoznania zespołu Jacksona ze względu na charakterystyczne objawy, zwykle na podstawie obrazu klinicznego. W kontekście rozpoznania konieczne jest jednak różnicowanie diagnostyczne z innymi zespołami pnia mózgu.

Znacznie częstszym zespołem pnia mózgu po uszkodzeniu mózgu w okolicy przyśrodkowego rdzenia przedłużonego jest zespół Dejerine-Spillera, który zasługuje na największą uwagę w diagnostyce różnicowej. Zespół Jacksona jest zasadniczo zredukowaną postacią zespołu Dejerine-Spillera.

Oprócz objawów zespołu Jacksona, pełny zespół Dejerine-Spiller obejmuje również znaczące zaburzenia czucia po stronie hemiplegii. Ból i odczucie temperatury pacjenta utrzymuje się z powodu uszkodzenia w obrębie tylnego odcinka rdzenia. Dla porównania, pacjenci z zespołem Jacksona mają stosunkowo korzystne rokowanie.

Komplikacje

Zespół Jacksona powoduje, że większość pacjentów cierpi na ciężki paraliż i inne zaburzenia wrażliwości, które zwykle dotyczą całego ciała. Skutkuje to poważnymi ograniczeniami w poruszaniu się, co prowadzi do obniżenia jakości życia. W większości przypadków ograniczenia te prowadzą również do dolegliwości psychologicznych lub depresji.

Często zdarza się, że pacjenci w życiu codziennym korzystają z pomocy innych osób. Ponadto w dotkniętych obszarach występuje typowe uczucie mrowienia i drętwienia. W niektórych przypadkach występuje również nadwrażliwość. Zwłaszcza paraliż języka i ust może prowadzić do trudności w jedzeniu i nawadnianiu, co prowadzi do utraty wagi lub odwodnienia.

Z reguły zespołu Jacksona nie można leczyć przyczynowo. Z tego powodu stosuje się tylko leczenie objawowe. Jednak nie zawsze prowadzi to do pozytywnego przebiegu choroby. Oczekiwana długość życia może być ograniczona przez chorobę przyczynową. Jednak za pomocą różnych terapii niektóre objawy można ograniczyć i leczyć.

Kiedy należy iść do lekarza?

W wielu przypadkach pacjenci po udarze cierpią z powodu następstw i problemów zdrowotnych na całe życie. Zespół Jacksona jest jednym ze skutków stanu zagrażającego życiu i powinien być leczony terapeutycznie. W przypadku dolegliwości w okolicy ust należy powiadomić lekarza. Paraliż języka lub utrata kontroli nad językiem są uważane za niepokojące i powinny zostać zbadane przez lekarza.

Jeśli wystąpią jednostronne objawy porażenia, wystąpią zaburzenia w odczuwaniu lub zauważone zostaną ograniczenia wrażliwości, obserwacje należy omówić z lekarzem. Uczucie mrowienia na skórze lub pieczenia to jedne z wskazówek sugerujących zespół Jacksona. Aby móc podjąć odpowiednie działania terapeutyczne, należy skonsultować się z lekarzem. O ograniczeniach w poruszaniu się, zmianach mowy i zaburzeniach odżywiania się należy poinformować lekarza.

Jeśli upośledzenie prowadzi do utraty wagi lub zmniejszonej podaży płynów, istnieje ryzyko niedostatecznej podaży organizmu. Aby nie wywołać kolejnej sytuacji zagrażającej życiu, należy odpowiednio wcześnie powiadomić lekarza. W ciężkich przypadkach odwodnienie występuje bez interwencji medycznej, a tym samym zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci. Jeśli oprócz objawów fizycznych wystąpią dolegliwości psychologiczne, należy skontaktować się z lekarzem lub terapeutą.

Leczenie i terapia

U pacjentów z zespołem Jacksona wykluczone jest leczenie przyczynowe. Uszkodzenie mózgu miało miejsce i nie można go usunąć przyczynowo. Ludzki mózg nie jest w stanie całkowicie zregenerować się po uszkodzeniu, ponieważ jego tkanka składa się z wysoce wyspecjalizowanych komórek nerwowych.

Podczas gdy inne tkanki ciała mogą częściowo osiągnąć pełną regenerację poprzez wchłanianie nowych komórek, jest to niemożliwe w przypadku tkanki mózgowej. Chociaż wady mózgu nie można cofnąć, pacjenci z zespołem Jacksona mogą nadal wyleczyć się z objawów. Fizjoterapia i terapia mowy odgrywają rolę w tym wyzdrowieniu.

Te wspomagające działania terapeutyczne konsekwentnie wymagają od pacjenta funkcji, które powinny faktycznie zachodzić w uszkodzonych obszarach mózgu. Dzięki temu treningowi komórki nerwowe w bezpośrednim sąsiedztwie uszkodzenia mózgu są stymulowane do przejęcia funkcji uszkodzonego obszaru.

Można zatem spodziewać się przynajmniej złagodzenia objawów. W wielu przypadkach pacjenci nawet całkowicie przezwyciężają objawy niepowodzenia. Należy dążyć do zmniejszenia czynników ryzyka udaru, aby nie spodziewać się dalszych uszkodzeń mózgu w przyszłości.

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w przypadku zespołu Jacksona jest złe. Zespół rozwija się w wyniku udaru. Spowodowało to nieodwracalne uszkodzenie mózgu. Z tego powodu konieczne jest objawowe leczenie poszczególnych dolegliwości. Celem terapii jest poprawa dotychczasowej jakości życia. Lekarstwo jest prawie niemożliwe. W ukierunkowanych ćwiczeniach treningowych przeprowadza się ćwiczenia mające na celu złagodzenie objawów. Jednak pomimo wszelkich starań, paraliżu nie da się całkowicie zregenerować. W wielu przypadkach pacjent jest zależny od codziennej pomocy innych.

Choroba często prowadzi do następstw. Ponieważ stres emocjonalny i psychiczny jest bardzo wysoki z powodu istniejących dolegliwości, może prowadzić do choroby psychicznej. Duża liczba pacjentów doświadcza stanów depresyjnych. Mogą one mieć charakter tymczasowy lub trwały. Często udokumentowana jest również poważna utrata dobrego samopoczucia. Pacjent nie może już dłużej zarządzać codziennymi zadaniami. Należy zrestrukturyzować zwykłe procesy.

W przypadku paraliżu języka niezbędny jest wystarczający zapas płynu, w przeciwnym razie rozwinie się stan zagrażający życiu. Osoby, które przeszły udar i u których wystąpił zespół Jacksona, mogą mieć krótszą oczekiwaną długość życia.

zapobieganie

Zespołowi Jacksona można zapobiegać za pomocą tych samych środków, które stosuje się do zapobiegania udarom. Oprócz rezygnacji z palenia tytoniu, zmniejszenie nadwagi, zdrowa dieta i wystarczająca ilość ruchu to środki zapobiegawcze. Do szeroko rozumianych działań profilaktycznych można zaliczyć także redukcję stresu.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków osoby dotknięte chorobą nie mają lub mają tylko kilka opcji i środków dotyczących bezpośredniej opieki kontrolnej w zespole Jacksona. Choroba musi być przede wszystkim rozpoznana i leczona przez lekarza szybko, a przede wszystkim wcześnie, aby nie było dalszych powikłań i innych dolegliwości.

Dlatego też w zespole Jacksona nacisk kładzie się na wczesne wykrywanie i leczenie choroby, aby można było zapobiec dalszemu pogorszeniu objawów. Przy pierwszych objawach zespołu należy skontaktować się z lekarzem. W większości przypadków zespół leczy się za pomocą różnych leków. Osoba poszkodowana powinna zawsze zwracać uwagę na prawidłowe dawkowanie, a przede wszystkim na regularne przyjmowanie leku.

Jeśli coś jest niejasne lub masz jakiekolwiek pytania, najpierw skonsultuj się z lekarzem. Często konieczne są również środki fizjoterapeutyczne lub fizjoterapeutyczne. Wiele ćwiczeń można również powtórzyć we własnym domu, co może przyspieszyć gojenie się zespołu Jacksona. Nierzadko kontakt z innymi pacjentami z chorobą może być również bardzo przydatny, ponieważ prowadzi to do wymiany informacji.

Możesz to zrobić sam

Oprócz środków leczniczych, w pewnych okolicznościach objawy zespołu Jacksona można również leczyć niezależnie.

Zaburzenia sensoryczne można złagodzić poprzez regularne ćwiczenia z piłką do ćwiczeń lub innymi środkami wspomagającymi fizjoterapię. Masaże mogą czasami pomóc w walce z drętwieniem i mrowieniem. Możliwe są również środki alternatywne, takie jak akupunktura lub metody medycyny chińskiej, ale należy je wcześniej omówić z odpowiednim lekarzem. Metody terapii mowy i ukierunkowane ćwiczenia mowy pomagają zapobiegać niejasnej wymowie. Nie można wyleczyć przyczynowego porażenia języka, ale objawy często można złagodzić. Ponieważ zespół Jacksona zwykle wiąże się z dolegliwościami psychologicznymi, należy szukać wsparcia terapeutycznego.

Aby uniknąć kolejnego udaru, może być konieczne dostosowanie stylu życia. Osoby dotknięte chorobą powinny powstrzymać się od nikotyny, alkoholu i innych używek i od teraz jeść zdrowo i zbilansowane. Odpowiednia ilość ruchu jest ważnym środkiem zapobiegawczym. Należy unikać stresu i wysiłku fizycznego lub psychicznego lub przynajmniej go zmniejszać, jeśli to możliwe. Lekarz prowadzący będzie wspierać pacjenta we wdrażaniu tych zmian i może udzielić dalszych porad dotyczących samopomocy.