Wyjaśniamy, czym jest mitoman, czym różni się od kłamcy i jakie są jego cechy.A także jak pomóc mitomanowi.
Kim jest mitoman?
Mitomaniacy to ci, którzy cierpią na mitomanię, patologiczne kłamstwo lub fantastyczną pseudologię, to znaczy ci, którzy cierpią na stan psychiczny, który prowadzi ich do kłamania w sposób kompulsywny i niekontrolowany, nawet jeśli nie czerpią z tego żadnych korzyści.
Mitomania została opisana po raz pierwszy w 1898 roku przez Antona Delbrücka i pochodzi od greckich słów mity, „Historia” i mania, „Wściekłość” lub „szaleństwo”. Obecnie jest uważany za jeden z możliwych objawów znacznie bardziej złożonych problemów psychiatrycznych lub psychologicznych, takich jak: Zaburzenia osobowości lub psychopatie.
Nie należy mylić „normalnej” skłonności do kłamstwa, to znaczy do osoba kłamca, który jest etycznie wątpliwy, ale przy zdrowych zmysłach, z mitomanem. Osoby cierpiące na tę chorobę po prostu nie mogą nie kłamać i nie robią tego sporadycznie, ale stale.
Mitoman kłamie nie dla korzyści materialnych, jak w przypadku ludzi, którzy kłamią dla własnej korzyści, ale dla satysfakcji zachowania impulsywny motywowany zmianami chemia mózgowej, czyli jako mechanizm obronny osób o trudnej i problematycznej mentalności.
Charakterystyka mitomana
Mitomania, podobnie jak ludzie, może prezentować się na wiele różnych sposobów, ale generalnie można rozpoznać mitomana, ponieważ:
- Podsumowując: bardzo często kłamią i wyolbrzymiają to, co mówią, nawet w sytuacjach, w których to mówią prawda byłoby to dla nich bardziej korzystne. To ostatnie jest bardzo charakterystyczne dla mitomanów, ponieważ kłamca po prostu stara się czerpać korzyści z kłamstwa.
- Biorą historie opowiadane przez osoby trzecie i opowiadają je tak, jakby były ich własnymi lub zniekształcają je, aby pasowały do ich historii życia.
- Są uzależnieni od uwagi innych, a w szczególności od możliwości zaskakiwania innych niesamowitymi historiami, fantastycznymi lub nieprzewidywalnymi zwrotami tego, co się mówi, nawet jeśli graniczy z niesamowitością.
- Zapominają o opowiadanych kłamstwach i nie są w stanie poprzeć tej samej wersji, więc zmieniają ją z każdym powtórzeniem lub wspomnieniem.
- Mogą mieć niepewność i niska samo ocena, które kryją się za stworzoną fantazją.
Jak pomóc mitomanowi?
Mitomania jest kłopot Kompleks, który może mieć wielorakie korzenie i wymaga profesjonalnej pomocy psychologicznej, a nawet psychiatrycznej, bo może być tylko symptomem głębszego problemu. Idealnie więc, mitoman może znaleźć przestrzeń psychologicznego zaufania, w której może rozpocząć powolny proces obniżania swoich mechanizmów obronnych i akceptowania rzeczywistość.
W tym celu niejednokrotnie uciekają się do ćwiczeń i technik konfrontacji z prawdą, dzięki którym mitoman jest przekonany, że kłamstwo nie wymaga akceptacji lub miłości przez innych, a wręcz przeciwnie. Rzadko ma sens skonfrontowanie ich ze swoim kłamstwem i skonfrontowanie ich z rzeczywistością w wrogi sposób, ponieważ będą uciekać się do nowych i nowych kłamstw, aby ukryć się w chwili słaby punkt i ekspozycji.