Wyjaśniamy, co jest ortodoksyjne, pochodzenie terminu i różne znaczenia.Co to jest ortodoksja religijna i ekonomiczna?
Czym jest coś ortodoksyjnego?
Termin ortodoksyjny jest szeroko stosowany w różnych dziedzinach wiedzy, zawsze w tym samym ogólnym znaczeniu: to, co jest zgodne z tym, co ustalone, co jest zgodne z zasady lub kto gra według zasady podany i dlatego jest uważany za „poprawny”. Zbiór norm, których wyznaje ortodoksyjny, lub też zbiór opinii czy poglądów uznawanych jednocześnie za „słuszne”, nazywamy ortodoksją.
Słowo „ortodoksyjny” pochodzi z języka greckiego i jest wynikiem połączenia głosów ortos („Poprawnie”, jak w ortografia) Tak doxa ("opinia"). W ten sposób ktoś ortodoksyjny stałby się kimś, kto wyznaje „właściwą opinię”.
W rzeczywistości słowo to zostało użyte po raz pierwszy w historii w IV wieku naszej ery. C. przez czterech greckich Ojców Kościoła, aby odróżnić tych, którzy podążali za doktryna Chrześcijański centralny i ci inni ("heterodoksi"), którzy podnieśli lub trzymali się różnych interpretacji i wersji ("heretyckich") kultu chrześcijańskiego.
Oczywiście nie oznacza to, że „ortodoksyjny” jest synonimem „poprawny” lub „dobry”, ale raczej z „tradycyjnym”. Na przykład myśl ortodoksyjna to taka, która zaczyna się od tego, co już zostało ustalone, która szanuje to, co jest dane z góry: może być innowacyjna, ale zawsze robi to w odniesieniu do tego, co zostało wcześniej zaakceptowane, bez schodzenia z drogi.
Tym różni się od heterodoksu, który byłby przeciwieństwem: tego, który odrzuca ugruntowane i proponuje nowe perspektywy lub nowe ścieżki.
Termin ten jest szeroko stosowany w dziedzinach Polityka, ten religia i gospodarka, obszary wiedzy, w których właśnie istnieje wiele sprzecznych punktów widzenia i wiele doktryn, które dążą do tego prawda.
Ortodoksja religijna
W dziedzinie religii są oni znani jako ortodoksyjni dla tych religie lub stoki religii, które wyznają tradycje stare i odrzucają bardziej nowoczesne wersje lub reinterpretacje cześć, woląc trzymać się „oryginalnej” tradycji religijnej.
Dlatego często mówi się o judaizm Na przykład prawosławni nazywają najbardziej konserwatywne i surowe warianty religii i kultury żydowskiej, które w jak największym stopniu trzymają się starożytnych nakazów, posuwając się nawet do odrzucenia zalet współczesnego życia.
Jest też mowa o chrześcijaństwo Prawosławny, chociaż w tym przypadku odnosi się do Wschodniego Kościoła Chrześcijańskiego, to znaczy Prawosławnego Apostolskiego Kościoła Katolickiego, wariantu chrześcijaństwa, który definitywnie oddzielił się od katolicyzmu zachodniego podczas schizmy wschodnio-zachodniej 16 lipca 1054 r., co oznaczało wielka zmiana w politycznej, społecznej i religijnej konfiguracji świata chrześcijańskiego.
Kościół ten uważa się za nieprzerwanego spadkobiercę kultu wyznawanego przez Jezusa z Nazaretu w starożytności i ma od 225 do 300 milionów wiernych na świecie, głównie w Europie Wschodniej i dawnych terytoriach Cesarstwa Bizantyjskiego, będąc tym samym tylko jednym z 14 lub 15 Kościołów prawosławnych, które nie uznają żadnej innej władzy religijnej poza własną.
Ekonomiczna ortodoksja
Z kolei w ekonomii ortodoksja (zwana także „ekonomią tradycyjną”) jest rozumiana jako tradycyjny sposób nauczania ekonomii, który odpowiada nakazom mikroekonomia Szkoły Neoklasycznej i propozycji makroekonomiczny Johna Maynarda Keynesa (1883-1946), w tak zwanej syntezie neoklasycznej.
Różni się ona od heterodoksalnej ekonomii, która odmiennie podchodzi do faktu ekonomicznego, samym sposobem rozumienia przedmiotu i podstawową filozofią, którą wyznaje.
W ten sposób ekonomia ortodoksyjna rozumie ekonomię jako Dokładna nauka, którego zasady można zrozumieć, zmierzyć i sformułować, stawiając na racjonalizację zachowań ludzi w celu osiągnięcia Balansować (racjonalność-indywidualizm-równowaga).
Zamiast tego ekonomia heterodoksyjna traktuje ekonomię jako Nauki społeczne, którego aktorzy prezentują subiektywne i nieprzewidywalne zachowanie, co zasługuje na zrozumienie ze strony historia (instytucje-historia-struktura społeczna).