Plik Powięź podeszwowa znajduje się w okolicy podeszwy stopy. Pełni ważne funkcje statyczne i ochronne.
Co to jest powięź podeszwowa?
Rozcięgno to płaskie ścięgno lub płytka ścięgnista. Termin podeszwowy to nazwa miejsca i pochodzi od Planta pedis = podeszwa stopy. Nazwa złożona powięź podeszwowa opisuje płytkę ścięgnistą w obszarze podeszwy stopy.
W węższym znaczeniu termin rozcięgno nie jest tu używany całkiem poprawnie, ponieważ brakuje innej cechy. Ścięgna są z definicji źródłem tkanki łącznej i strukturami przyczepu mięśni. Przywiązują mięsień do kości. Płaskie ścięgna występują w mięśniach płaskich, na przykład w skośnych mięśniach brzucha. Pierwotne ścięgno mięśnia zginacza palca krótkiego kości piętowej jest zespolone z powięzią podeszwową, ale nadal tworzy niezależną strukturę tkanki łącznej o niezależnych funkcjach.
Skład tkanki i właściwości tkanki odpowiadają właściwościom mocnego ścięgna. Niektórzy autorzy przypisują je tkance powięzi i dlatego używają terminu powięź podeszwowa.
Anatomia i budowa
Podobnie jak mięśnie, ścięgna i więzadła, rozcięgna mają systematyczną strukturę jednostek przypominających wiązki.
Oprócz substancji podstawowej (matrycy) i ciał tłuszczowych w wiązkach włókien dochodzi do masywnych nagromadzeń włókien kolagenowych, które nadają strukturze ogromną wytrzymałość na rozciąganie. Są ustawione zgodnie z kierunkiem przyciągania i są również ułożone warstwami w powięzi podeszwowej.
Płytka ścięgna wyrasta na spodniej stronie kości piętowej, na guzowatości kości piętowej. Stamtąd najpierw biegnie jako ścieżka w kierunku palców stóp. W środkowej części podeszwy stopy dzieli się na 5 pasm włókien, które ciągną się w kształcie delty w kierunku palców. Zamknięta formacja rozpuszcza się tam i powstają przestrzenie między 5 wiązkami. Wstawienie powięzi podeszwowej znajduje się w okolicy stawów śródstopno-paliczkowych, gdzie linie promieniowo przechodzą do torebek stawowych, więzadeł i ścięgien zginaczy palców u stóp. Na poziomie głów śródstopia regularnie znajdują się dwa poprzeczne pasma włókien, które łączą wodze podłużne i tworzą połączenie z wewnętrzną i zewnętrzną krawędzią stopy.
Na zewnątrz powięź podeszwowa jest mocno przytwierdzona do skóry poprzez mostki tkanki łącznej. W obszarze tych połączeń powstają puste komory, w których gromadzona jest tkanka tłuszczowa. W ten sposób powstaje stosunkowo gruba, podobna do poduszki tkanina.
Funkcja i zadania
Powięź podeszwowa jest bardzo ważną strukturą stopy spełniającą wiele funkcji. Wraz ze skórą tworzy osłonę ochronną na zewnątrz. Wnikanie ciał obcych i patogenów do głębszych warstw wrażliwych jest uniemożliwione lub utrudniane.
Specjalne połączenie skóry i powięzi podeszwowej z konstrukcją podkładki uciskającej zapewnia skuteczny bufor podczas stania i chodzenia Obciążenia nie są przenoszone tak szybko i tak intensywnie na leżące poniżej struktury, zwłaszcza na kości. Stałe połączenia krzyżowe zapobiegają przesuwaniu się skóry, co zwykle ma miejsce; jest zamocowane. Mechanizm ten ma pozytywny wpływ na stabilność i jest ważnym składnikiem stabilności.
Inną ważną funkcją powięzi podeszwowej jest ochrona struktur leżących poniżej. Oprócz brzuszków i ścięgien mięśni, które się tam ciągną, są to przede wszystkim naczynia i nerwy. Większość z nich przebiega pod zakrytymi powierzchniami powięzi podeszwowej. Wychodzą w luki i docierają do odpowiednich obszarów zasięgu.
Najważniejszą mechanicznie funkcją powięzi podeszwowej jest udział w konstrukcji łukowej stopy, na którą składają się łuki podłużne i poprzeczne. Filary tej architektury to 3 punkty styku na pięcie, kula dużego palca i piłka małego palca. Struktura składa się z 3 warstw. Część wewnętrzną tworzą kości szkieletu stopy, więzadło środkowe, a część zewnętrzną powięź podeszwową z przebiegającymi tam mięśniami i ścięgnami. Ze względu na ich ekspansję i związaną z tym lepszą dźwignię, ich stopień skuteczności na łuku podłużnym jest większy niż w przypadku innych konstrukcji. Połączenia poprzeczne zapewniają jedynie niewielką dodatkową funkcję dla łuku poprzecznego.
Choroby
Typowym zespołem przeciążeniowym, w którym rozwija się bolesne podrażnienie powięzi podeszwy, jest zapalenie powięzi podeszwy. W rzadkich przypadkach w tkance mogą również wystąpić łzy.
Ten proces chorobowy występuje stosunkowo często u biegaczy, zwłaszcza gdy używane jest słabe obuwie, a nawierzchnia jest bardzo twarda i mało sprężysta. Rozwój ostrogi piętowej może być wynikiem długotrwałego lub nawracającego podrażnienia. W ostrej fazie regularne występowanie nie jest możliwe lub jest możliwe tylko w ograniczonym stopniu z powodu bólu. Powoduje to niekorzystne momenty obciążenia w stawach kolanowych i biodrowych oraz w kręgosłupie.
Najważniejszym zespołem dolegliwości, które dotykają powięzi podeszwowej lub nawet są przez nią spowodowane, są deformacje stopy, takie jak płaskostopie, płaskostopie i płaskostopie. W łukach podłużny łuk jest spłaszczony lub już nie występuje, w splayfoot to samo dotyczy łuku poprzecznego, aw stopie płaskiej dotyczy to obu konstrukcji. Istnieją różne przyczyny tego problemu, takie jak osiowe przesunięcie stawów kolanowych lub złamania z wadami gojenia się w okolicy stępu i stawu skokowego.
U osób z wrodzoną słabością tkanki łącznej wszystkie więzadła podpierające, ścięgna, a także powięź podeszwowa są zbyt luźne i nie mogą już optymalnie podtrzymywać sklepień, opadają. Istotnym wzmocnieniem w tym procesie jest nadwaga, która znacznie zwiększa obciążenie konstrukcji wsporczych. Do pewnego stopnia rozpad sklepienia można zatrzymać lub spowolnić poprzez odpowiedni trening zaangażowanych mięśni. Jeśli proces postępował tak daleko, że wewnętrzny rząd stępu zsuwa się z zewnętrznego, aktywne działania nie mogą już nic osiągnąć.
Aby zmniejszyć dyskomfort i uniknąć niekorzystnych zmian statycznych w innych stawach i kręgosłupie, zwykle przepisuje się wkładki.
.jpg)
