Niedoczynność tarczycy

ZA Niedoczynność tarczycy lub Niedoczynność tarczycy jest znany z tego, że w tarczycy wytwarza się zbyt mało hormonów. Wiadomo również, że wszystkie hormony odpowiedzialne za procesy metaboliczne powstają w tarczycy i dlatego są niezbędne. Jeśli produkcja hormonów spada, wydajność osoby gwałtownie spada.

Co to jest niedoczynność tarczycy?

Plik Niedoczynność tarczycy jest chorobą ogólnoświatową. Niemniej jednak, znaczenie tarczycy jest nieznane wielu osobom bez wpływu. Tarczyca jest ważnym organem, który znajduje się poniżej krtani i przejmuje kontrolę nad całym metabolizmem człowieka. Dzieje się tak poprzez tworzenie się dwóch hormonów tarczycy, tyroksyny i trójjodotyroniny. Tarczyca wygląda jak motyl, ponieważ ma prawy i lewy płat, które są połączone w środku. Ich waga u dorosłych wynosi od 20 do 60 gramów.

Z technicznego punktu widzenia niedoczynność tarczycy Niedoczynność tarczycy zwana gruczołem tarczycy produkuje za mało lub wcale hormonów. Brak hormonów tarczycy w organizmie człowieka skutkuje spowolnieniem wszystkich procesów metabolicznych i obniżeniem wydolności. Niedoczynność tarczycy jest szczególnie niebezpieczna u dzieci, ponieważ może opóźniać rozwój fizyczny i psychiczny, ponieważ hormony tarczycy są odpowiedzialne za rozwój i dojrzewanie organizmu, zwłaszcza mózgu, nawet w zarodku.

Do produkcji hormonów tarczyca potrzebuje jodu (jodu), który jest wchłaniany z pożywieniem. U dorosłych tarczyca kontroluje nie tylko metabolizm, ale także tętno i temperaturę ciała.

przyczyny

Istnieją różne przyczyny jednego Niedoczynność tarczycy. Może być wrodzona lub, co bardziej prawdopodobne, wywołana zaburzeniem tkanki tarczycy.

Niedoczynność tarczycy dzieli się najpierw na wrodzoną i nabytą niedoczynność tarczycy. Istnieją dwie formy nabytej funkcji tarczycy: niedoczynność tarczycy, która jest spowodowana niewłaściwym użyciem lub zbyt małą ilością jodu lub niedoczynność tarczycy, która powoduje niedobór tkanki tarczycy z powodu chorób, radioterapii lub operacji.

Pomimo różnych form i przyczyn objawy niedoczynności tarczycy są takie same: osoby dotknięte chorobą są często zmęczone, pozbawione wyrazu i przygnębione. Utrata apetytu, brak pragnienia i przyrost masy ciała to także konsekwencje niedoczynności tarczycy.

Sucha, szorstka skóra i łamliwe włosy mogą być również objawami tej choroby. Ze względu na spowolniony metabolizm puls zwalnia, a temperatura ciała spada, co zwiększa wrażliwość na zimno.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Niedobór hormonów tarczycy wpływa na różne narządy i dlatego może prowadzić do wielu różnych objawów. Mogą być fizyczne i psychiczne. Do najczęstszych objawów niedoczynności tarczycy należą zmęczenie ze zwiększoną potrzebą snu, apatia i apatia. Spadek wydajności może również objawiać się zaburzeniami koncentracji, słabą pamięcią lub spowolnieniem odruchów.

Te objawy są często rozpoznawane bardzo późno u osób starszych jako dowód niedoczynności tarczycy. Ponadto mogą wystąpić nastroje depresyjne i zwiększony brak zainteresowania. Zamarznięcie (wrażliwość na zimno) i bladość skóry mogą również wskazywać na niedoczynność tarczycy. Dysfunkcja może również prowadzić do przyrostu masy ciała, zwiększenia poziomu LDL we krwi oraz bólu i osłabienia mięśni.

Ponieważ organizm z powodu niedoczynności tarczycy „działa tylko na tylnym palniku”, włosy i paznokcie stają się kruche. Mogą pojawić się problemy skórne. Podskórna tkanka łączna, zwłaszcza wokół powiek, może puchnąć. Może to mieć również wpływ na głos i język.

Niedoczynność tarczycy może prowadzić do zmniejszenia przyjemności seksualnej i męskiej potencji. Zaparcia i utrata apetytu są również oznakami spowolnienia metabolizmu z powodu niedoczynności tarczycy. Jako objawy mogą również pojawić się zaburzenia krążenia. Długotrwała, nieleczona niedoczynność tarczycy może spowodować spowolnienie pracy serca. Może również wystąpić osłabienie mięśnia sercowego.

Przebieg choroby

Będzie Niedoczynność tarczycy Nieleczony lub zbyt późno zdiagnozowany u małych dzieci brak hormonów może skutkować niepełnosprawnością psychiczną i fizyczną. Szczególnie u dorosłych narządy są upośledzone. Zauważalne objawy to nadwrażliwość na zimną, suchą skórę, przyrost masy ciała, wolne tętno i brak napędu.

Komplikacje

Wrodzona niedoczynność tarczycy, która nie jest leczona, ma poważne komplikacje, nawet w okresie niemowlęcym. Rozpoznanie to szczególna postać nieprawidłowo uformowanej tarczycy w rozwoju embrionalnym. Przyczyną tego może być niewystarczająca podaż jodu u matki.

Jeśli przyszła mama nie udzieli porady lekarskiej w czasie ciąży ani nie przeprowadzi wymaganych prawem badań przesiewowych noworodka, naraża życie i zdrowy rozwój dziecka. Wrodzona niedoczynność tarczycy może dotyczyć jednego na 3000 noworodków. Wczesna diagnoza pozwala uniknąć komplikacji, takich jak liczne deficyty rozwojowe, które powodują, że dziecko wymaga opieki.

Nieprawidłowy rozwój tarczycy wpływa na dojrzałość umysłową, ogólny wzrost ciała, funkcje psychomotoryczne i tworzenie kości. Słuch i oddychanie są również poważnie upośledzone.

Jeśli celowany lek zostanie podany w ciągu 14 dni od porodu, można uniknąć wielu następczych uszkodzeń fizycznych i psychicznych. Można uniknąć nieodwracalnych deficytów. Jeśli matka odmówi jakiejkolwiek pomocy medycznej, stan niemowlęcia może się pogorszyć do tego stopnia, że ​​niedoczynność tarczycy grozi śpiączką z obrzękiem śluzowatym.

W przypadku tych ostatnich woda gromadzi się pod skórą dziecka i unosi ją w górę, szczególnie w okolicach kończyn i twarzy. Jeśli ta zagrażająca życiu forma powikłania nie zostanie natychmiast leczona, dziecko może ulec obrzękowi śluzowatemu.

Kiedy należy iść do lekarza?

Jeśli pewne objawy utrzymują się, zawsze należy skonsultować się z lekarzem. Ważne jest, aby lekarz rodzinny wykluczył inne diagnozy w celu profesjonalnego leczenia choroby. Jeśli częściej bez powodu odczuwa się osłabienie lub duży przyrost masy ciała, podejrzewa się niedoczynność tarczycy.

Specjalistą w tej chorobie hormonalnej jest endokrynolog. Endokrynologa należy zgłosić tylko wtedy, gdy lekarz rodzinny uważa, że ​​gruczoł tarczycy powinien zostać dokładnie zbadany. Jeśli wartość tarczycy jest tylko umiarkowanie niska przy normalnym badaniu krwi, nie jest konieczna wizyta u specjalisty. Jeśli jednak wartości znajdują się w bardzo krytycznie niskim zakresie, badanie endokrynologa staje się nieuniknione. W przypadku innych krytycznych wartości należy również skonsultować się ze specjalistą. Dotyczy to jednak tylko wartości znacznie poniżej normy.

Leczenie i terapia

Plik Niedoczynność tarczycy należy traktować tak wcześnie, jak to możliwe. Leczenie polega zwykle na podaniu sztucznej tyroksyny. Najlepiej nadaje się do wspomagania tarczycy w jej pracy, ponieważ nie jest rozkładana tak szybko przez organizm. Nie udało się jeszcze wyleczyć rzeczywistych przyczyn niedoczynności tarczycy, leki mogą tylko skutecznie zmniejszyć jej skutki.

W terapii ważne jest zatem, aby najpierw określić chorobę poprzez pobranie próbki krwi. Następnie na terapię zwykle wpływają leki, które działają jako substytuty hormonów. Jeśli dawkowanie jest ustawione prawidłowo, a pacjent trzyma się dawki, wydajność może powrócić do normalnego stanu. Dzięki temu nie ma zagrożenia życia pacjenta.

Terapię rozpoczynamy od małej dawki hormonów, którą stopniowo zwiększa się, aż do uzyskania pożądanego efektu. Lek należy przyjmować rano na czczo. Metabolizm należy sprawdzać corocznie, pobierając próbkę krwi. Przy odpowiednim leczeniu osoby dotknięte chorobą mogą zwykle prowadzić całkowicie normalne życie, a wydajność i oczekiwana długość życia nie są wtedy ograniczone przez niedoczynność tarczycy. Najczęstszym skutkiem ubocznym tej hormonoterapii jest przyrost masy ciała.

zapobieganie

ZA Niedoczynność tarczycy nie można temu zapobiec. Jeśli już wystąpiła niedoczynność tarczycy, konieczne jest dożywotnie leczenie hormonalne. Z reguły nie można odpowiednio zapobiec niedoczynności tarczycy, ponieważ przyczyny mogą być zupełnie inne i zwykle nie mają na nie wpływ czynniki zewnętrzne.

Leczenie hormonalne przez całe życie pomoże złagodzić objawy tej choroby.Jeśli niedoczynność gruczołu winy jest spowodowana jedynie niedoborem jodu, konsekwentne stosowanie jodowanych soli kuchennych może poprawić podaż jodu. Ponieważ szczególnie ryby morskie zawierają dużo jodu, powinno to być w menu dwa razy w tygodniu. Dodatkowe spożycie preparatów jodu może również przyczynić się do pokrycia dziennego zapotrzebowania na jod.

Opieka postpenitencjarna

Choroba niedoczynności tarczycy wymaga od osób dotkniętych chorobą dużo cierpliwości i leczenia przez całe życie. Nasilenie choroby - i każda operacja - determinuje częstotliwość kontroli. Długoterminowym celem jest ustabilizowanie równowagi metabolicznej i hormonalnej organizmu w normalnym zakresie oraz uniknięcie (powtarzającego się) wzrostu tarczycy.

W większości przypadków wystarczające jest coroczne badanie krwi i regularne badanie ultrasonograficzne okolicy szyi. Bezpośrednio po operacji tarczycy zaleca się częstsze kontrole do czasu stwierdzenia normalizacji poziomu hormonów. Zwykle zaleca się długotrwałe przyjmowanie hormonu tarczycy, tyroksyny T4, którego gruczoł tarczycy już nie wytwarza lub wytwarza go tylko w ograniczonym zakresie.

Im więcej tkanki tarczycy zostanie usunięte podczas operacji, tym wyższa będzie przepisana dawka. W niektórych przypadkach sensowne jest dodatkowe spożycie tabletek jodu. Wszelkie wahania poziomu hormonów w organizmie są odpowiednio wcześnie rozpoznawane w regularnych badaniach krwi.

Odpowiednia indywidualna dawka tyroksyny przeciwdziała tym wahaniom i umożliwia w większości normalne życie osobom dotkniętym chorobą. Jeśli wartości po operacji mieszczą się w idealnym zakresie, nie jest konieczne przyjmowanie tyroksyny. Niemniej jednak nie zastępuje to regularnych wizyt kontrolnych u lekarza.

Możesz to zrobić sam

W przypadku niedoczynności tarczycy konieczne jest leczenie. Ponadto należy zmienić dietę. Pacjenci powinni stosować zdrową i zbilansowaną dietę. Zamiast przetworzonej żywności najlepiej spożywać domowe posiłki ze świeżych składników. Pokarm powinien zawierać głównie cynk i selen. Obie substancje można przyjmować za pomocą suplementów diety, jeśli dieta nie zaspokaja codziennych potrzeb. Idealne są również rośliny strączkowe, nabiał, mięso i ryby.

Ponadto witaminy B12, A, E i D należy spożywać w wystarczających ilościach. Pacjenci powinni regularnie spać. Dobry rytm snu przyczynia się do zrównoważonego układu odpornościowego, a tym samym do stabilnej tarczycy. Praktyczna zasada to osiem godzin snu, które należy połączyć ze stałą rutyną.

Ponadto obowiązują regularne ćwiczenia. Ćwiczenia i aktywny tryb życia łagodzą dolegliwości fizyczne i psychiczne związane z niedoczynnością tarczycy. Regularne przerwy na żądanie są równie ważne, aby organizm miał wystarczająco dużo czasu na regenerację. Fazy ​​odpoczynku są niezbędne, zwłaszcza po okresach stresu. Badania lekarskie powinny być kontynuowane. Ponadto należy poinformować lekarza o wszelkich dolegliwościach i objawach.