- Czym jest Wielki Tydzień?
- Kiedy obchodzony jest Wielki Tydzień?
- Święty czwartek
- Wielki Piątek
- święta sobota
- Niedziela Wielkanocna
Wyjaśniamy, czym dla chrześcijan jest Wielki Tydzień, kiedy jest obchodzony i co jest upamiętniane w każdy z jego dni.
Czym jest Wielki Tydzień?
Wielki Tydzień lub Semana Mayor to jedno z najważniejszych corocznych obchodów ludowych w kulturze chrześcijańskiej, upamiętniających różne etapy męki Jezusa Chrystusa: od jego wjazdu do Jerozolimy, przez Jego Drogę Krzyżową, śmierć i zmartwychwstanie. Wielki Tydzień jest jednym z corocznych momentów największej liturgicznej intensywności i rytuał z chrześcijaństwo.
W kategoriach religijnych Wielki Tydzień reprezentuje ostatni tydzień mesjasza na Ziemi. Z tego powodu jego rytualna treść rozciąga się od triumfalnej, tragicznej i chwalebnej.
Obchodzi się go zwykle w zmiennym dniu roku, między marcem a kwietniem, po Niedzieli Palmowej, a od Środy Popielcowej dni zaczynają być „świętymi”. Wśród nich najważniejsze jest tak zwane „Triduum Paschalne” (z łac. Triduum Paschalne), która trwa od Wielkiego Czwartku do Niedzieli Wielkanocnej (lub Niedzieli Zmartwychwstania).
Wielki Tydzień początkowo zbiegł się z Paschą, a kryteria jej obchodów były mniej więcej takie same jak w przypadku tej ostatniej. Z tego powodu chrześcijanie uważają Jezusa z Nazaretu za „Baranka Paschalnego”, którego ofiara pozwoliła na oczyszczenie grzechów ludzkości.
Podobnie pierwszymi, którzy obchodzili Wielki Tydzień, byli żydowscy naśladowcy Chrystusa, czyli pierwsi chrześcijanie, a później sami chrystianizowani Rzymianie, których najstarsze zapisy w tym zakresie pochodzą z IV wieku.
Jednak, gdy chrześcijaństwo rozprzestrzeniło się na wszystkie regiony Europa, północna Afryka i Bliskiego Wschodu, jego obrzędy były skrzyżowane z wieloma pogańskimi tradycjami, takimi jak obchody wiosny.
Dlatego współczesny Wielki Tydzień obchodzony jest w różny sposób na różnych chrześcijańskich terenach świata, czerpiąc z różnych sposobów przedstawiania i symbolizowania cierpienia Jezusa Chrystusa podczas Drogi Krzyżowej, a także późniejszej chwały Jego zmartwychwstania.
Zwykle w krajach chrześcijańskich od Wielkiego Czwartku do Niedzieli Wielkanocnej są zazwyczaj święta, a nie dni robocze.
Kiedy obchodzony jest Wielki Tydzień?
Obchody Wielkiego Tygodnia odbywają się w różnych terminach, od 22 marca do 25 kwietnia, zawsze poprzedzone pożyczony i oprawione między Niedzielą Palmową a Wielkanocą lub Niedzielą Zmartwychwstania. Jest ku temu historyczny powód.
Pierwsze normy dotyczące obchodów „Chrześcijańskiej Paschy” zostały określone na I Soborze Nicejskim w 325 r., aby rozwiązać zamieszanie w tym zakresie ( computus paschalis), którzy sprzeciwiali się poglądom Kościoła Rzymskiego i Kościoła Aleksandryjskiego.
Dlatego zdecydowano, że chrześcijańska Pascha powinna być obchodzona zawsze w niedzielę, aby nie pokrywała się z żydowską, i że powinna być tylko raz w roku, ponieważ nowy rok zaczynał się wtedy w wiosenną równonoc. Jednak astronomiczne rozbieżności trwały między dwoma kościołami, które obchodziły Wielkanoc w odstępie 4 dni.
Konieczna była więc nowa reforma kalendarza rytualnego, którą w roku 525 zaproponował bizantyjski mnich Dionizos Mizerny (ok. 465-550). To on stworzył ponadto wyznanie Anno Domini („ Rok Pański ”) Dzięki temu kalendarz gregoriański zastąpił kalendarz juliański. Gdy Rzym przekonał się o korzyściach płynących z aleksandryjskiego sposobu obliczania daty Wielkanocy, ustalono, że:
- Wielkanoc zawsze musi być obchodzona w niedzielę. Ta niedziela musi być następną po pierwszej pełni księżyca wiosny borealnej, aby nie zbiegła się z żydowską Paschą.
- Księżyc paschalny musi mieć miejsce w równonocy wiosennej na półkuli północnej lub bezpośrednio po niej. Ta równonoc musi nastąpić między 20 a 21 marca.
W ten sposób uzyskano aktualną kalkulację, kiedy obchodzony jest Wielki Tydzień.
Święty czwartek
Wielki Czwartek to pierwszy dzień Triduum Paschalnego, czyli najważniejszych dni Wielkiego Tygodnia. Jest obchodzony w czwartek przed Niedzielą Wielkanocną, zamykając cykl wielkopostny. Kościół Katolicki wspomina dziś Eucharystię podczas Ostatniej Wieczerzy Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów oraz umywanie nóg przez mesjasza.
Później w „godzinie świętej” upamiętniana jest modlitwa Jezusa Chrystusa w ogrodzie drzew oliwnych, a także zdrada Judasza i pojmanie Jezusa przez władze rzymskie.
Obchody Wielkiego Czwartku są bardzo zróżnicowane w poszczególnych krajach, ale zazwyczaj oprócz odpowiednich mszy, towarzyszą im uroczyste procesje z dużą obecnością ludu.
Wielki Piątek
Piąty dzień Wielkiego Tygodnia jest chyba najbardziej reprezentatywny dla obchodów i najgłębiej upamiętnia życie Jezusa z Nazaretu, ponieważ był to dzień Drogi Krzyżowej, ukrzyżowania i śmierci Jezusa Chrystusa.
Uroczyste uroczystości tego dnia obfitują zwykle w czerwone ozdoby i chwile ciszy, gdyż jest to dzień żałoby. Wielki Piątek i Wielka Sobota to jedyne dni liturgii chrześcijańskiej, w których nie odprawia się mszy.
Kościół katolicki nakazuje swoim wiernym post i wstrzemięźliwość, zwłaszcza jeśli chodzi o spożywanie czerwonego mięsa, a wiele innych kościołów chrześcijańskich oferuje specjalne nabożeństwa i zabrania wykonywania doczesnych dzieł.
święta sobota
Wielka Sobota to dzień oczekiwania na zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, w którym upamiętnia się jego zstąpienie do grobu i podróż w otchłań. Podobnie jak (i dużo więcej) niż Wielki Piątek, jest to dzień żałoby, uroczystego milczenia, w którym nie odprawia się Mszy św. ani nie udziela się innych sakramentów.
Tradycyjnie dzień ten nazywany był Chwalebną Sobotą, gdyż celebracja zmartwychwstania obchodzona była już rano, ale po reformie liturgicznej Wielkiego Tygodnia w 1955 roku (podjętej przez papieża Piusa XII), zastosowaniu „Wielkiej Soboty” i postu od jednej do trzech godzin przed Komunią nocną, kiedy rozpoczyna się Wigilię Paschalną, od nocy Wielkiej Soboty do wczesnych godzin porannych Niedzieli Wielkanocnej.
Niedziela Wielkanocna
Niedziela Wielkanocna, Niedziela Chwały lub Niedziela Zmartwychwstania to dzień, w którym kończy się Wielki Tydzień, który świętuje Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa trzy dni po Jego śmierci na krzyżu. Uroczystość ta rozpoczyna się po Wigilii Paschalnej i trwa tydzień, do oktawy Wielkanocy i jest jedną z najważniejszych w kalendarzu chrześcijańskim.
Jej celebracja obejmuje zwykle procesje religijne i celebracje liturgiczne, a także dekorację pisanek i inne uroczystości, w zależności od kraju i lokalnej kultury.
Teologiczne znaczenie Niedzieli Wielkanocnej wiąże się z odnowieniem ślubów i potwierdzeniem nadchodzącego sądu Bożego, który ofiarował ludzkość nowe przymierze dzięki ofierze mesjasza Jezusa Chrystusa.