- Czym jest tajga?
- Charakterystyka tajgi
- Klimat tajgi
- Flora tajgi
- Fauna tajgi
- Przykłady z literatury
- Tajga i tundra
Wyjaśniamy, czym jest tajga, zwana także "borealnym lasem", jej charakterystykę, klimat, florę, faunę i różne przykłady.
Czym jest tajga?
Tajga lub las borealny to jeden z biomów, w których znajduje się największa masa leśna na świecie. planeta, skomponowany prawie w całości z lasy iglaste. Jej nazwa pochodzi od rosyjskiego тайҕа, co oznacza „kraj patyków”.
Tajgi znajdują się w regiony zimne północne części półkuli północnej, w bezpośrednim sąsiedztwie koła podbiegunowego, w północnej Rosji (w tym na Syberii), Europa, Kanada i Alaska (USA), stanowiące biom pośredni między step i tundra. Na półkuli południowej nie ma tajg, ale jej odpowiednikiem byłby las podbiegunowy Magellana.
Jest to bardzo ważny biom dla natleniania i utrwalania węgla planety (czyli jego chłodzenia), ponieważ ogromne rozrosty lasów w tajdze pochłaniają duże ilości CO2, jednego z głównych gazów efekt cieplarniany.
Charakterystyka tajgi
Pochodzenie tego biomu sięga ostatniej części plejstocenu (23 000 do 16 500 lat temu), pod koniec ostatniej epoki lodowcowej. W znacznie chłodniejszym świecie ich gatunek Warzywa były szeroko rozpowszechnione na świecie, ale zmniejszały się aż do marginesu, który zajmują dzisiaj, ponieważ lodowce zaczęły się cofać 18 000 lat temu.
Tajga jest jednym z płuc planety, wraz z tropikalnymi lasami deszczowymi. Ale w przeciwieństwie do tych, nie ma świetnego bioróżnorodność roślinny i zwierzęcy, ale jest przykładem życia przystosowanego do zimnego, suchego i nieprzyjaznego klimatu, preludium do zamarzniętej pustyni regionów polarnych. Jest jednak ważnym źródłem drewna do użytku przemysłowego.
Klimat tajgi
Klimat tajgi przedstawia temperatura średnia 19°C w lato, a zimą minimum -30°C. Oznacza to, że jest to klimat lodowaty, w którym dominuje wieczna zmarzlina. Średnie opady 450 mm rocznie.
Z tych powodów gatunki żyjące w tych regionach są przystosowany na zimno i suszę. Na przykład życie rośliny ma okno optymalnych warunków zaledwie cztery miesiące.
Flora tajgi
Dominującą roślinnością w tajdze są drzewa iglaste, czasem tego samego rodzaju, tworzące długie przedłużenia Las. Jej igiełkowate liście dobrze radzą sobie z mrozami, które niewiele tracą Woda. Ponadto będąc wiecznie zielonymi (nie tracą liści jesienią), potrafią robić fotosynteza w sposób ciągły i natychmiast, jak tylko Słońce pojawić się.
Jego wysokość wynosi około 40 metrów, z koroną ostrosłupową. Ze względu na krzaczaste gałęzie wywierają niewielki wpływ na światło słoneczne w zaroślach i otaczającym je małym życiu, poza paprociami, porostami i mchami. Ogólnie rzecz biorąc, tajga jest biomem o niewielkiej bioróżnorodności roślin.
Jednak w regionach południowych, gdzie klimat staje się łagodniejszy, zwykle pojawiają się drzewa liściaste o różnym charakterze (topole, brzozy, wierzby itp.) tworząc lasy mieszane.
Fauna tajgi
Podobny do flora, fauna tajgi jest mało urozmaicona i niezbyt obfita. Składa się prawie w całości z gatunków przystosowanych do chłodnego klimatu, z obfitą sierścią, takich jak lisy, łosie, norki, ryś, łasice i maksymalne drapieżniki ekoregionu niedźwiedzie.
Mnóstwo małych gryzoni, takich jak myszy, króliki czy zające, a także kilka gatunków ptaków. Latem pogoda bardzo się poprawia i wtedy pojawiają się dżdżownice i owady.
Przykłady z literatury
Główne tajgi na planecie to:
- Niewolnicze lasy nad jeziorem Muskwa w Kanadzie.
- Kanadyjskie lasy borealne Urugwaju w Kanadzie.
- Tajga Uralu, Rosja.
- Tajga wschodniej Syberii w Rosji.
- Tajga i łąki Kamczatki w Rosji.
Tajga i tundra
Tajga zwykle poprzedza geograficznie tundrę, stąd też znane są regiony biogreograficzne w pobliżu biegunów. Tam roślinność zmniejsza rozmiar ze względu na suche warunki ja zwykle (zazwyczaj wiecznej zmarzliny) i bardzo mało opadów.
Tundra jest formą Równina Gleby bezdrzewne, porośnięte mchami i porostami z licznymi torfowiskami. Występują często na skrajnym południu Chile i Argentyny, w pobliżu koła antarktycznego, a także na wyspach Georgii Południowej, Auckland i Kerguelen oraz w nielicznych obszarach Antarktydy, które nie są pokryte lodem.
Na półkuli północnej można je również znaleźć na północnych wybrzeżach Rosji, Kanady, Alaski i europejskiego wybrzeża Arktyki, a także na południowej Grenlandii.
Istnieją również trzy rodzaje tundry, w zależności od jej położenia geograficznego:
- Alpejski. Typowy Regiony górskie.
- Arktyczny Typowy dla regionu Arktyki, bardziej zasobny w wodę, a co za tym idzie w życie roślinne.
- Antarktyda. Typowy dla Antarktydy, znacznie bardziej suchy i o znacznie mniejszej bioróżnorodności.