Celiakia (nietolerancja glutenu)

Plik Nietolerancja glutenu, lepiej znany jako Nietolerancja glutenu, Alergia na gluten lub rodzimy wlewek, jest chorobą autoimmunologiczną wyściółki jelita cienkiego.

Co to jest celiakia?

Nietolerancja glutenu lub. Nietolerancja glutenu jest genetyczny i ludzie dotknięci chorobą mają ten stan na całe życie. Może wystąpić w dzieciństwie lub w wieku dorosłym.

Wpływy środowiska, takie jak stres i choroby zakaźne, mogą sprzyjać celiakii. Gluten można znaleźć w wielu rodzajach zbóż, takich jak żyto, pszenica, orkisz, słód, owies i zielony orkisz. Wśród lekarzy toczy się debata na temat tego, czy brakujący enzym może być również przyczyną celiakii.

przyczyny

Jako przyczyna Nietolerancja glutenu zakłada się predyspozycje genetyczne. Prowadzi to do reakcji autoimmunologicznej, w szczególności reakcji antygen-przeciwciało na gluten w żywności.

Podobnie jak w przypadku alergii, układ odpornościowy reaguje nadmiernie. Przy ciągłej walce układu odpornościowego z glutenem dochodzi wtedy do zapalenia błony śluzowej jelita cienkiego.

U zdrowego człowieka powierzchnia błony śluzowej jelita cienkiego jest powiększona licznymi fałdami błony śluzowej (kosmki jelita cienkiego).

Celiakia uszkadza kosmki błony śluzowej jelita cienkiego i spłaszcza je. W miarę postępu celiakii kosmki jelita cienkiego całkowicie ustępują. Składniki odżywcze nie mogą być już wystarczająco wchłaniane i transportowane do krwi. Może to prowadzić do różnych objawów niedoboru.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Celiakia objawia się dużą liczbą niespecyficznych objawów, które mogą się znacznie różnić w zależności od pacjenta. Dlatego lekarze nazywają tę chorobę „kameleonem gastroenterologii”. Pierwsze objawy to zaburzenia trawienia, takie jak skurczowe bóle brzucha, wzdęcia, biegunka czy zaparcia po spożyciu pokarmów zawierających gluten.

Najczęstsze objawy to utrata masy ciała, wzdęcia, nudności i wymioty. Osoby dotknięte chorobą często skarżą się również na utratę apetytu i zgagę. Ponad 50 procent osób z celiakią doświadcza objawów, które nie wpływają na przewód pokarmowy.

Z powodu złego wchłaniania w jelicie cienkim pacjenci cierpią na niedobór żelaza, który prowadzi do bladości, zmęczenia i anemii. Psychika może również zostać dotknięta tą immunologiczną chorobą jelita cienkiego: niektórzy cierpią na drażliwość, zły humor, lęk lub depresję.

Dermatitis herpetiformis Duhring jest bezpośrednio związany przyczynowo z celiakią. Jest to przewlekły stan skóry z pęcherzami, który wiąże się z potwornym świądem. Wysypka dotyczy głównie prostowników po bokach kończyn, kolan i łokci, owłosionej skóry głowy i pośladków.

Chore dzieci, które nie przestrzegają diety bezglutenowej, są narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i fizycznych. Mogą one objawiać się w postaci ADHD, trudności w uczeniu się, wad szkliwa zębów i opóźnień wzrostu.

Diagnoza i przebieg

Istnieją dwie różne możliwości dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego Nietolerancja glutenu przeprowadzić śledztwo. Z jednej strony lekarz może pobrać krew w celu zbadania przeciwciał przeciwko składnikom glutenu. Jeśli te przeciwciała są obecne, jest to celiakia. Test przeciwciał nie jest zalecany dla dzieci, ponieważ w takich przypadkach ma on ograniczone zastosowanie.

Drugim sposobem rozpoznania celiakii jest wykonanie biopsji jelita cienkiego. Pobiera się próbkę z błony śluzowej jelita cienkiego. Pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe i połyka rurkę, do której przyczepiona jest kapsułka. Rurka przechodzi przez przełyk i żołądek do jelita cienkiego i stamtąd pobierana jest próbka. Próbka jest badana pod mikroskopem pod kątem zapalenia.

Objawy i celiakia obejmują biegunkę, gazy, nudności, wymioty, depresję, utratę apetytu, utratę wagi, bóle mięśni, osłabienie i zmęczenie. U niemowląt i małych dzieci wzrost jest często zaburzony, zęby są słabo rozwinięte, dzieci często mają łzawą mimikę i mogą rozwinąć się osłabienie mięśni.

Objawy te często nie są traktowane poważnie iz pewnością nie są związane z celiakią. Z tego powodu w wielu przypadkach choroba jest rozpoznawana późno. Znalezienie właściwej diagnozy jest trudne, ponieważ jednocześnie może wystąpić kilka objawów. Z tego powodu istnieje wiele błędnych diagnoz lub nieprawidłowych metod leczenia celiakii.

Objawy celiakii zwykle nie występują w tym samym czasie i często nie są specyficzne. Bardzo często osoby dotknięte chorobą cierpią tylko na typowe dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Jeśli celiakia zostanie rozpoznana zbyt późno lub jeśli nie zostanie podjęte żadne leczenie, często dochodzi do objawów niedoboru i przewlekłych chorób zakaźnych, celiakia osłabia cały organizm, aż do całkowitego wycieńczenia.

Komplikacje

Celiakia jest szczególnie związana z powikłaniami, jeśli osoby dotknięte chorobą nie przestrzegają konsekwentnie diety bezglutenowej przepisanej przez lekarza. W takim przypadku istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia różnych chorób wtórnych i współistniejących, w tym cukrzycy typu 1, reumatoidalnego zapalenia stawów i różnych chorób autoimmunologicznych tarczycy. Ponadto pacjenci z celiakią, którzy spożywają żywność zawierającą gluten, wbrew wszystkim zaleceniom, są bardziej narażeni na rozwój tak zwanego chłoniaka z komórek T, złośliwej choroby układu limfatycznego.

Na początku terapii wielu chorych skarży się na powikłania, takie jak bóle brzucha i biegunka. Dolegliwości te są w większości spowodowane odbudową błony śluzowej jelita cienkiego i są łatwe do wyleczenia - pod warunkiem, że pacjent niezwłocznie poinformuje o tym lekarza prowadzącego, aby mógł on podjąć niezbędne kroki. Jeśli jednak skutki uboczne terapii zostaną całkowicie zignorowane, można spodziewać się dalszych powikłań, takich jak niedrożność jelit czy zaburzenia równowagi elektrolitowej.

Jeśli pacjent konsekwentnie przestrzega diety bezglutenowej, a przede wszystkim w długim okresie, rokowanie jest bardzo dobre. W tym przypadku celiakia również nie ma wpływu na długość życia. Zamiast tego procesy zapalne ustępują całkowicie w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Tylko w przypadku tak zwanej choroby trzewnej opornej na dietę należy podać dodatkowe leki immunosupresyjne (leki obniżające odporność).

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Jeśli po spożyciu żywności wystąpią zmiany zdrowotne, należy je dalej monitorować. W przypadku powtarzających się wzdęć, biegunki, wymiotów lub nudności należy omówić te nieprawidłowości z lekarzem. Osoba dotknięta chorobą powinna być w stanie podsumować, jakie pokarmy lub posiłki spożyła. W przypadku zauważenia nieprawidłowości lub podobieństw należy to zgłosić lekarzowi. Pojawienie się skurczów, ogólne uczucie choroby i złe samopoczucie wskazują na zaburzenia zdrowia. Jeśli objawy nasilają się lub problemy zdrowotne pojawiają się w regularnych odstępach czasu, należy powiadomić lekarza. W przypadku utraty apetytu, utraty wagi, osłabienia wewnętrznego i zaburzeń snu osoba dotknięta chorobą wymaga opieki medycznej.

Aby wyjaśnić przyczynę, należy przeprowadzić testy medyczne. W przypadku zaparć, uczucia pełności, zmęczenia lub wewnętrznej drażliwości wskazana jest wizyta u lekarza. Stany lęku, wahania nastroju lub inne zaburzenia emocjonalne to inne zaburzenia zdrowia, które należy dalej badać. W przypadku stanu depresyjnego, obojętności lub utraty chęci do życia należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli pojawiają się zmiany w fakturze skóry, swędzenie, zaburzenia poznawcze lub zaburzenia szkliwa zębów, potrzebny jest lekarz. Jeśli dzieci doświadczają opóźnień w rozwoju lub wzroście, wskazane jest również badanie lekarskie.

Leczenie i terapia

Plik Nietolerancja glutenu nie jest uleczalny. Możliwe jest tylko złagodzenie dyskomfortu. Aby wesprzeć błonę śluzową jelita, należy unikać pokarmów zawierających gluten. Produkty zbożowe, makaron, budyń, ciastka, ciasta, piwo, pizza i czekolada zawierają dużo glutenu.

Warzywa, owoce, ryż, sałata, orzechy, nabiał, oleje roślinne lub wino są odpowiednie dla osób z celiakią. W sklepach ze zdrową żywnością, a teraz także w wielu supermarketach, dostępny jest szeroki asortyment bezglutenowej, pakowanej żywności, która musi być oznaczona napisem „bezglutenowy”. Jeśli mimo celiakii nie chcesz obejść się bez zbóż, alternatywę można znaleźć w kaszy jaglanej, gryczanej, sojowej, chleba świętojańskiego, amarantusie czy komosie ryżowej.

Prawdopodobieństwo, że u dzieci rodzica z celiakią również zachoruje na tę chorobę, wynosi 10%. Mówi się, że mleko matki zapobiega postępowi choroby trzewnej u niemowląt, a później u małych dzieci.

Jeśli cierpisz na celiakię, zaleca się wizytę u lekarza co najmniej raz w roku w celu zbadania krwi pod kątem witaminy B12 i witaminy D oraz monitorowania masy ciała. Osoby dotknięte chorobą mogą również samodzielnie podjąć aktywne działania profilaktyczne, kompleksowo informując się o swojej chorobie. Niemieckie Towarzystwo Celiakii (DZG), które również jest obecne w Internecie, oferuje wskazówki.

zapobieganie

Jak dotąd nie ma żadnych procedur ani opcji Nietolerancja glutenu całkowicie zapobiec. Zainteresowani rodzice muszą niezależnie poprosić pediatrę o badanie profilaktyczne niemowląt i małych dzieci. Ponadto osoby z podejrzeniem celiakii powinny zwrócić uwagę na objawy i objawy wymienione powyżej, a następnie skonsultować się z lekarzem. W przypadku dzieci sensowne jest karmienie piersią przynajmniej do szóstego miesiąca życia i unikanie w tym czasie pokarmów zawierających gluten.

Możesz to zrobić sam

Po rozpoznaniu celiakii konieczna jest poważna zmiana diety. Na pierwszy rzut oka wydaje się to przerażające. Produkty zawierające gluten to wszystkie produkty, które zawierają pszenicę, żyto, jęczmień, owies, orkisz, zielony orkisz, pradawne zboża, kamut lub płaskowyż. Dostępne w handlu makarony, takie jak bułki, kluski, chleb, ciasta i ciastka, również zawierają gluten. Nie można również spożywać gotowych posiłków i zup.

Ale 90 procent całej żywności jest naturalnie bezglutenowe, dlatego zmiana diety nie musi być trudna. Ziemniaki, ryż, komosa ryżowa, proso, kasza gryczana i amarantus to tylko niektóre z produktów, które można zjeść jako dodatek zamiast makaronu - a więc dużo. Wszystkie owoce, warzywa i orzechy również nie zawierają glutenu. Oznacza to, że życie codzienne może przebiegać normalnie nawet po rozpoznaniu celiakii.

Jednak trudno jest znaleźć odpowiednią żywność w drodze, ponieważ mąka jest używana jako środek zagęszczający w większości sosów. Dlatego wskazane jest przygotowanie posiłków dzień wcześniej i zabranie ich ze sobą. Jeśli zostaniesz zaproszony na obiad, stanie się to równie trudne. Dlatego należy poinformować znajomych i przyjaciół o chorobie lub wnieść coś do posiłku. Powinieneś także umieć rozpoznać pierwsze oznaki napadu i umieć zareagować w przypadku spożycia żywności zawierającej gluten.