Acinetobacter

Plik Acinetobacter to grupa bakterii z rodzaju Gammaproteobacteria, z których wszystkie są Gram-ujemne i obejmują wiele różnych form życia. Acinetobacter jest jedną z najbardziej znanych bakterii tlenowych i jest znana przede wszystkim jako wielooporny drobnoustrój szpitalny. Infekcja może być śmiertelna dla pacjentów z niedoborem odporności.

Co to jest Acinetobacter?

Gammaproteobacteria są również określane jako γ-Proteobacteria. Jest to klasa filogenetycznego systemu bakteryjnego. System ten został utworzony na podstawie sekwencji zasad rybosomalnego kwasu rybonukleinowego 16S, znanego również jako 16S rRNA. Szczep Proteobacteria zawiera 5 klas od Alphaproteobacteria do Epsilonproteobacteria. Każdy przedstawiciel tego szczepu bakterii jest gram-ujemny. Gammaproteobacteria to najbogatsza gatunkowo klasa z grupy Proteobacteria i są one niezwykle zróżnicowane fizjologicznie.

Bakterie z rodzaju Acinetobacter również należą do gramaproteobakterii. Są gram-ujemne i są uważane za jeden z najczęstszych rodzajów bakterii. W większości przypadków bakterie są wielooporne i dlatego mogą powodować poważne choroby, których nie można leczyć konwencjonalnie. Na przykład Acinetobacter baumannii jest patogenna dla ludzi i dlatego zawsze wiąże się z wartością chorobową u ludzi. Ze względu na swoją odporność zarazek ten jest jednym z najbardziej przerażających zarazków na świecie. Bakteria jest jednym z najpowszechniejszych zarazków szpitalnych. Inne gatunki z rodzaju to Acinetobacter johnsonii, junii, lwoffii i Acinetobacter towneri. Z grupy znanych jest łącznie około 20 gatunków.

Występowanie, dystrybucja i właściwości

Bakterie Acinetobacter baumannii to tlenowe bakterie o krótkich pałeczkach. Ten typ bakterii potrzebuje tlenu, aby przeżyć i dlatego należy do bakterii tlenowych. To właśnie odróżnia go od większości innych rodzajów bakterii. Wielu z nich niekoniecznie potrzebuje tlenu, a nawet doświadcza tlenu jako śmiertelnego. Z chemicznego punktu widzenia aerobik charakteryzuje się utlenianiem. Jeśli więc poszczególne procesy zachodzące w organizmach bakteryjnych wykorzystują tlen, mówimy o organizmach tlenowych. Acinetobacter baumanii nie może przetrwać bez tlenu.

Ponadto jest to jedna z bakterii o krótkich pałeczkach. Gatunki, które są krótsze niż dwukrotna ich szerokość, są oznaczone jako takie. Bakterie z gatunku Acinetobacter baumanii to również tak zwane zarazki środowiskowe, których preferowanym siedliskiem jest wnętrze gleby i wody. Acinetobacter baumanii często kolonizuje również ludzką skórę. W tym kontekście występują również na skórze osób zdrowych. Jednak tę kolonizację należy rozumieć jako tymczasową, ponieważ zdrowa ludzka skóra jest kolonizowana przez różne bakterie skóry. Te naturalnie występujące na skórze bakterie tworzą niekorzystne środowisko dla Acinetobacter baumanii.

Dlatego rozprzestrzenianie się bakterii w organizmie człowieka jest możliwe tylko w określonych okolicznościach. Dlatego zakażenie Acinetobacter baumannii zwykle dotyka osoby z silnie osłabionym układem odpornościowym. Zakażenie klasyfikuje się jako zakażenie szpitalne, ponieważ wydaje się, że występuje częściej podczas pobytu w szpitalu. Infekcja niekoniecznie ma miejsce po kontakcie z zarazkiem. Dla zdrowych ludzi kontakty zwykle nie mają konsekwencji, ponieważ ich układ odpornościowy zabija bakterie na czas. Ponieważ bakterie nie mogą się dostatecznie rozmnażać przed szybką interwencją zdrowego układu odpornościowego, nie występują żadne objawy.

U osób z osłabionym układem odpornościowym, takich jak chorzy na AIDS lub pacjenci ze świadomą immunosupresją (np. Po przeszczepie narządu), układ odpornościowy nie interweniuje wystarczająco szybko. Zarodek może rozmnażać się, dzieląc się i rozprzestrzeniając w krwiobiegu. Rozwija się infekcja. Bakterie tego gatunku szczególnie kolonizują rany lub narządy, takie jak płuca, ze względu na swoje preferencje środowiskowe.

Choroby i dolegliwości

Acinetobacter baumanii może powodować poważne infekcje ran i zapalenie płuc u osób z obniżoną odpornością lub w inny sposób z obniżoną odpornością. Najpoważniejszym powikłaniem tych zjawisk jest posocznica. Jest to reakcja zapalna całego organizmu, znana również jako zatrucie krwi i może być śmiertelna.

Inne rodzaje Acinetobacter powodują zapalenie opon mózgowych, zwłaszcza Acinetobacter lwoffii, junii, haemolyticus i johnsonii. W tym kontekście patogeny rozprzestrzeniają się do mózgu poprzez krwioobieg.

Chociaż leki mogą pomóc w zwalczaniu innych gatunków Acinetobacter, Acinetobacter baumannii są wielooporne. Po raz pierwszy odnotowano wielooporny szczep na holenderskim oddziale intensywnej terapii w klinice Enschede. W 2015 roku w Szpitalu Uniwersyteckim w Kilonii mówiono również o szczepie wieloopornym po zakażeniu Acinetobacter baumannii u 31 pacjentów. Szczep został sklasyfikowany w grupie 4-MRGN: żadna z czterech grup antybiotyków nie mogła uszkodzić bakterii. Infekcja doprowadziła do śmierci w 12 przypadkach. Pod koniec 2015 roku Szpital Kobiecy i Dziecięcy w Linz zgłosił zarazek z gatunku Acinetobacter, który zainfekował w sumie pięcioro dzieci, z których troje zmarło.

Obecnie nauka podejrzewa, że ​​stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania jest główną przyczyną zwiększonego występowania Acinetobacter. Według Instytutu Roberta Kocha odsetek szczepów opornych na wiele szczepów wzrósł do 10,7 procent w latach 2009-2011. Wielorakie oporności powstają na podstawie ewolucyjnej zdolności adaptacji i zdolności uczenia się bakterii. Zwykle co najmniej jedna z czterech grup antybiotyków jest początkowo skuteczna przeciwko zarazkom. Jednak im częściej mają kontakt z lekiem, tym szybciej rozwijają oporność na odpowiednie składniki aktywne. O wielooporności mówimy tylko wtedy, gdy bakteria uodporniła się już na kilka substancji czynnych.