Aspergillus

Zgodnie z terminem Aspergillus podsumowano około 350 rodzajów pleśni, które charakteryzują się nosicielami zarodników przypominającymi Aspergillus. Pleśnie tego typu często tworzą tak zwane grzybowe trawniki o różnych kolorach od mlecznobiałego do zielonkawoszarego, czerwonego, brązowego i żółtawego do czarnego. Kilka z szeroko rozpowszechnionych na całym świecie i prawie wszechobecnych gatunków Aspergillus wytwarza mikotoksyny, które są bardzo toksyczne dla ludzi lub powodują tak zwaną aspergilozę.

Co to jest Aspergillus?

Aspergillus też Forma do podlewania tzw. zawiera około 350 różnych rodzajów pleśni. Jej nazwa pochodzi od Aspergill, urządzenia liturgicznego, którym w Kościele katolickim spryskuje się wodę święconą. Określenie konidiofory pleśń również wywodzi się z kształtu dyszy konewki, ponieważ pod mikroskopem świetlnym nośniki konidiów (konidiofory) typowe dla gatunku Aspergillus przypominają Aspergillus i dyszę konewki.

Konidia powstają w sposób wegetatywny, ale obecnie uznaje się, że wiele gatunków Aspergillus ma również rodzaj rozmnażania płciowego i że rozmnażanie płciowe i bezpłciowe mogą się zmieniać. Podobnie jak większość innych rodzajów grzybów, pleśnie z konewek żyją jak saprobionty na martwej materii organicznej. Ich szczególną cechą jest wydzielanie kwasów i enzymów, które mogą rozkładać makrocząsteczki martwego materiału organicznego. Dopiero wtedy biorą te substancje, które już się rozłożyły, np. B. peptydy, aminokwasy i lipidy wraz ze strzępkami. Cząsteczki o długich łańcuchach są rozszczepiane praktycznie zanim zostaną wchłonięte przez strzępki.

Podczas gdy kilka typów produkuje bardzo trujące mykotoksyny, a inne mogą powodować aspergilozę jako patogenne zarazki, istnieją również typy, które jako szlachetne pleśnie mają pozytywny i ważny wkład w produkcję żywności.

Występowanie, dystrybucja i właściwości

Przytłaczająca większość z 350 znanych gatunków Aspergillus żyje zupełnie niepozornie jako saprobionty i wnosi ważny wkład w utylizację martwego materiału organicznego, który metabolizują. Obszar dystrybucji grzybów konewki jest praktycznie wszechobecny.

Problem dotyczący zdrowia ludzi występuje w przypadku kilku gatunków, które praktycznie konkurują z pożywieniem i mogą kolonizować, psuć i zatruwać żywność ludzką (organiczną). Szczególnie zagrożone są siedliska ciepłe i wilgotne.

Gatunki Aspergillus flavus i Aspergillus niger, na przykład znane również jako czarna pleśń, wytwarzają wysoce toksyczne aflatoksyny i mogą powodować aspergilozę, jeśli układ odpornościowy jest słaby. W przypadku Aspergillus niger może to dotyczyć różnych narządów, takich jak skóra i paznokcie. Zawsze istnieje większe ryzyko infekcji w narządach z małymi, bliznami ubytkami, na przykład z powodu wcześniejszych chorób, w które może zagnieżdżać się Aspergillus.

Aspergillus fumigatus, który często bierze udział w wywoływaniu aspergilozy, również okazał się zakaźny. Osoby z immunosupresją i zakażone wirusem HIV są szczególnie zagrożone, ponieważ mogą przeciwdziałać infekcji grzybiczej jedynie za pomocą własnych mechanizmów obronnych. Inwazyjna aspergiloza, która może również wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, ma zwykle bardzo złe rokowanie.

Te gatunki Aspergillus, które są związane z syntezą mykotoksyn, są zwykle również znane jako możliwe wyzwalacze reakcji alergicznych.

Znaczenie i funkcja

Nie wszystkie patogenne gatunki Aspergillus są wyłącznie szkodliwe dla ludzi. Aspergillus niger, który można rozpoznać po swoim wyglądzie po czarnych zarodnikach, a pod postacią aspergilozy może nawet wpływać na włosy i paznokcie, można również stosować pozytywnie. Przemysł chemiczny i farmaceutyczny wykorzystuje zdolność metaboliczną czarnej pleśni w dużych fabrykach do produkcji niektórych enzymów i kwasów organicznych, takich jak kwas cytrynowy i winowy. Aspergillus melleus jest „wyhodowany” przez przemysł farmaceutyczny do produkcji na dużą skalę wielu różnych enzymów, takich jak proteinazy, acylazy i hydrolazy.

Inna grupa grzybów konewkowych i niektóre rodzaje penicylin nie są chorobotwórcze, ale są cenione i potrzebne jako uszlachetniacze żywności. Znane są różne rodzaje sera pleśniowego, takie jak Roquefort, Gorgonzola i Stilton. Do produkcji różnych rodzajów kiełbas i szynek wymagane są również jadalne kultury grzybowe. Szlachetne grzyby nadają potrawom pożądany smak i nie dopuszczają do nich „obcych” pleśni, które mogłyby je zepsuć. Przydatne pleśnie są zatem wymagane nie tylko do poprawy smaku poprzez enzymy i inne przemiany materiałów, ale również służą do konserwacji żywności. Na przykład Aspergillus oryzae jest używany do produkcji sosu sojowego.

Choroby i dolegliwości

Zabezpieczenie się przed toksynami niektórych typowych gatunków Aspergillus jest łatwe, ponieważ zaatakowany pokarm można już rozpoznać po pleśni, zgniliznie lub nieprzyjemnym zapachu. Jeśli pleśń jest już widoczna, można założyć, że strzępki grzybów przesiąkają już duże części spleśniałego pokarmu, ponieważ proces rozprzestrzeniania się odbywa się przed pojawieniem się owocników i ich konidiów lub zarodników. Na przykład dżem, który znajduje się w słoiku i wykazuje widoczną pleśń na powierzchni, nie nadaje się już do spożycia ze względów bezpieczeństwa.

Podczas gdy możesz uchronić się przed toksynami i substancjami alergizującymi grzybów konidek, zwracając uwagę i stosując kilka środków ostrożności, skuteczna ochrona przed wdychaniem zarodników lub konidiów grzybów jest praktycznie niemożliwa, ponieważ małe zarodniki są prawie wszechobecne w normalnym powietrzu .

Zwykle nie stanowi to problemu dla nienaruszonego ludzkiego układu odpornościowego, ponieważ istnieje wystarczająca ilość mechanizmów obronnych, aby utrzymać pod kontrolą patogenne zarazki. Jednak ryzyko rozwoju aspergilozy lub reakcji alergicznych na wdychane zarodniki Aspergillus znacznie wzrasta, jeśli układ odpornościowy jest osłabiony przez chorobę podstawową, taką jak AIDS, sztuczna immunosupresja lub grypa.