Plik Siła ugryzienia w dzisiejszych czasach ludzie wydają się być niemal zniewieściali. Można to przynajmniej założyć, patrząc na współczesne nawyki żywieniowe, które wydają się być silnie sprzeczne z dawnymi. Wśród wczesnych ludzi byli m.in. B. Paranthropus, którego kości policzkowe były cztery razy większe niż kości policzkowe współczesnych ludzi. Potrafił miażdżyć orzechy i ich łupiny, a nawet twarde włókna roślin bez żadnego wysiłku.
Jaka jest siła ugryzienia?
Mięśnie żucia współczesnych ludzi są stosunkowo słabiej rozwinięte, ale zmiany nawyków żywieniowych z biegiem czasu nie miały większego wpływu na samą siłę gryzienia. Faktem jest, że najsilniejszym mięśniem człowieka jest mięsień żucia. Powstaje z boku i u podstawy czaszki. Każde włożenie wszystkich mięśni żwaczy rozpoczyna się na dolnej szczęce i zapewnia jej zamknięcie.
Żwacz jest używany przez ludzi, aby mogli mocno gryźć i wystarczająco siekać jedzenie. Składa się z czterech mięśni szkieletowych, które odgrywają kluczową rolę w akcie żucia. Wszystkie mięśnie są połączone gałęziami z nerwami czaszkowymi i są przez nie zaopatrywane, otoczenie z kolei jest otoczone powięzią, co oznacza, że jest wystarczająco dużo miejsca, ale też nie ma siniaków.
Mięśnie żucia są sparowane i mogą działać po jednej stronie jako ruch zgrzytający lub po tej samej stronie. Równie ważne są mięśnie języka, dna jamy ustnej i twarzy. Najpotężniejszym z mięśni żwaczy jest mięsień skroniowy. Zamyka szczękę. Wszystko to pozwala ludziom mocno gryźć.
Siła gryzienia oznacza siłę lub nacisk, jakiego potrzebuje szczęka podczas gryzienia. Jest to mierzone w niutonach na centymetr kwadratowy.
Funkcja i zadanie
Szczęka działa jak prosta dźwignia. Siła gryzienia lub nacisk szczęki zależy od stosunku odległości między punktem działania a punktem obrotu w porównaniu do porównania odległości od punktu obrotu do przyczepu mięśnia, na który działa siła. Można to obliczyć. Stosowana jest tutaj statyczna siła gryząca, ponieważ dotyczy to tylko punktu działania.
Obliczenie siły zgryzu zależy od kilku zmiennych. Obejmuje to powierzchnię kontaktu zęba lub przedmiotu, całą geometrię szczęki, kierunek działania i siłę wywieraną w danym momencie na mięśnie. Dokładny pomiar ugryzienia można dokonać tylko u ludzi. Urządzenie pomiarowe nie może być stosowane specjalnie do zwierząt. Ocena jest trudniejsza z naukowego punktu widzenia.
Niemniej jednak badania struktury szczęki i mięśni w odniesieniu do siły gryzienia są również rozwijane u różnych gatunków zwierząt. Największą siłą szczęki wszystkich żyjących dziś zwierząt jest prawdopodobnie żarłacz biały. Zmierzono tutaj 1,8 tony, w porównaniu do lwa ważącego zaledwie 560 kilogramów.
Szczęka i siła gryzienia ludzi, podobnie jak wszystkich żywych istot gatunku, jest inna. Pewną rolę odgrywają również różne cechy mięśni szczęki. Średnio podaje się wartość około 800 niutonów na centymetr kwadratowy. Oznacza to siłę ugryzienia 80 kilogramów. Oznacza to, że siła ukąszenia człowieka jest mniejsza niż u lwa, ale na przykład większa niż wilka, który może ugryźć około 60 kilogramów.
Naukowcy mogliby również przeprowadzić eksperymenty porównawcze. Porównano ludzi z różnymi typami małp. Za pomocą tomografii komputerowej wykonano zdjęcia rentgenowskie szczęki z różnych perspektyw, a następnie złożono je w trójwymiarowy obraz, który z kolei można wykorzystać do obliczenia siły gryzienia szczęki.
Następnie przeprowadzono symulację ugryzienia w twardy przedmiot. Wynik działania siły został ostatecznie zwizualizowany na komputerze. Stwierdzono, że siła gryzienia ludzi jest zaskakująco skuteczna, że potrafią ugryźć znacznie mocniej niż np. Małpy człekokształtne, takie jak szympansy czy orangutany.
Badanie wykazało, że dla porównania, ludzie są w stanie zebrać prawie 50 procent więcej siły ugryzienia. To z kolei przemawia za lepszymi zębami, a czasami jest również spowodowane długością i położeniem stawu szczękowego. Żuchwa ludzi jest dłuższa niż szczęka małp człekokształtnych, więc można wywrzeć większy wpływ.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na ból zębaChoroby i dolegliwości
U wielu osób mięśnie szczęki są stale napięte, a oni tego nie zauważają. Może się to zdarzyć, jeśli zęby są stale ściskane lub zgrzytane nimi. Prowadzi to do napięcia.
Problemy ze szczękami mają różne przyczyny i skutki. Z jednej strony może im towarzyszyć stwardnienie tkanki łącznej i mięśni. Ogólnie chodzi o chroniczne napięcie mięśni żucia, które poważnie ogranicza siłę gryzienia. Skutkami mogą być bóle stawów skroniowo-żuchwowych, policzków, skroni i zębów. Ogranicza to ruch szczęki i czasami może prowadzić do trwałych przesunięć.
Niektórzy ludzie mają źle wyrównaną szczękę, przez co obciążenie mięśni szczęki jest inne i może prowadzić do większego napięcia. Może tak być na przykład, jeśli dana osoba ma cofnięty podbródek.
Objawy to głównie napięcie dużego mięśnia żucia, czyli mięśni skroniowych na dwóch skroniach i mięśni żwaczy na policzkach. Te mięśnie są napięte, aby zamknąć szczękę. Podobnie podczas gryzienia lub po prostu zaciskania zębów.
Jednak szczęka jest również używana do innych ruchów, w tym do mówienia, ziewania, śmiechu i podobnych czynności. Jeśli występuje napięcie, ruchy te mogą być również bardzo bolesne. Tego typu dolegliwości leczy się wówczas np. Za pomocą terapii sensomotorycznej ciała.
