Benzokaina to lek z klasy środków znieczulających miejscowo. Lek stosuje się głównie w miejscowej terapii bólu w obrębie skóry i błon śluzowych.
Co to jest benzokaina?
Benzokaina, podobnie jak lidokaina i prokaina, jest środkiem miejscowo znieczulającym. Miejscowe środki znieczulające działają miejscowo i odwracalnie zmniejszają pobudliwość wrażliwych włókien nerwowych. Lek jest środkiem znieczulającym typu estrowego. Benzokaina blokuje kanały sodowe w komórkach nerwowych i zapobiega przekazywaniu bodźców.
Lek jest stosowany głównie jako środek znieczulający powierzchniowo. W znieczuleniu powierzchniowym na błonę śluzową lub skórę podaje się środek miejscowo znieczulający. Punktem akcji są końce wrażliwych nerwów. Aby małe operacje były bezbolesne, stosuje się środki znieczulające powierzchniowo. Jako możliwe formy aplikacji dostępne są spraye, proszki, maści, czopki i roztwory.
Efekt farmakologiczny
Benzokaina jest blokerem kanału sodowego. Kanały sodowe odgrywają ważną rolę w transmisji bodźców. W układzie nerwowym impulsy przekazywane są w postaci impulsów elektrycznych. Każda komórka organizmu ma tak zwany potencjał błonowy. W przypadku komórek nerwowych nazywa się to potencjałem spoczynkowym. Pozostały potencjał wynosi około -60 mV. Wynika to z tego, że w komórce występuje nadmiar jonów potasu, a poza komórką nadmiar jonów sodu. Jony potasu są bardziej naładowane ujemnie niż jony sodu. Dlatego wnętrze komórki jest naładowane ujemnie w porównaniu z zewnętrzem przy potencjale spoczynkowym.
Ta równowaga jest utrzymywana przez pompę sodowo-potasową. Przez nie do komórki dostają się tylko jony potasu. Kiedy bodziec uderza w komórkę nerwową, kontrolowane napięciem kanały sodowe otwierają się w błonie i umożliwiają napływ jonów sodu. Komórka ulega depolaryzacji, potencjał błony wzrasta na krótko do +30 mV. Ten stan jest również znany jako potencjał czynnościowy. Potencjał czynnościowy jest przenoszony z komórki nerwowej do komórki nerwowej poprzez włókna nerwowe, aż do osiągnięcia komórki docelowej i wywołania pożądanej reakcji.
Blokery kanału sodowego, takie jak benzokaina, hamują ten proces. Zapobiegają napływowi sodu do komórki, dzięki czemu nie ma depolaryzacji, a tym samym potencjału czynnościowego. W przypadku benzokainy nie ma percepcji sensorycznej w obszarze skóry zaopatrywanym przez odpowiedni nerw. Jeśli obszar skóry jest znieczulony benzokainą, odczuwanie bólu nie jest już możliwe.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Lek stosuje się głównie w znieczuleniu miejscowym w okolicy skóry i błon śluzowych. Preferowanym miejscem aplikacji są usta i gardło.Benzokaina znajduje się w wielu lekach na przeziębienie. (Bez recepty) pastylki do ssania na ból gardła lub problemy z ząbkowaniem często zawierają benzokainę.
Benzokaina może być również stosowana w leczeniu bólu brzucha. Preparaty przeciwkaszlowe często zawierają również lek znieczulający miejscowo. Kremy, roztwory i proszki stosuje się na przykład w celu złagodzenia bólu odcisków, stopy atlety, modzeli i brodawek.
Dostępne są również czopki benzokainowe. Są one używane do znieczulenia odbytu w przypadku hemoroidów lub innych chorób odbytu, takich jak wyprysk lub swędzenie odbytu.
Benzokaina może być również stosowana jako krem opóźniający. W tym celu lek nakłada się na żołądź prącia. Odrętwiający efekt ma zmniejszyć odczucia w okolicy narządów płciowych, aby zapobiec przedwczesnemu wytryskowi. Przed rozpoczęciem stosunku płciowego środek należy nałożyć na żołądź z odciągniętym napletkiem. Znieczulenie rozpoczyna się już po minucie. Opada po 10 do 15 minutach. Niektóre prezerwatywy zawierają również benzokainę. W zbiorniku tych specjalnych prezerwatyw znajduje się niewielka ilość maści benzokainowej. Ciepło penisa powoduje, że maść rozpuszcza się i znieczula okolicę. Jednak ze względu na małą dawkę i nierównomierną dystrybucję często nie osiąga się pożądanego efektu.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki przeciwbóloweZagrożenia i skutki uboczne
Benzokaina zawiera tak zwaną para-pierwszorzędową aromatyczną grupę aminową. Grupy para mają znacznie wyższy potencjał alergiczny niż niepodstawione środki miejscowo znieczulające, takie jak lidokaina. W przypadku nietolerancji na skórze mogą wystąpić reakcje alergiczne. Na dotkniętych obszarach skóry mogą tworzyć się czerwone, brązowawe lub białe plamy. Mogą pojawić się pęcherzyki wypełnione płynem, ropne krosty lub bąble. Skóra jest zaczerwieniona i ciepła. Może być bolesne lub swędzące. Benzokaina przyjmowana doustnie może powodować ból brzucha.
Rzadkim działaniem niepożądanym jest tak zwana methemoglobinemia, w której występuje podwyższony poziom methemoglobiny we krwi. Od poziomu 20 procent widać oznaki braku dopływu tlenu. Obejmują one takie objawy, jak ból głowy, dezorientacja i zasinienie skóry. Jeśli methemoglobinemia jest ciężka, może rozwinąć się śpiączka. Jednak ten stan można osiągnąć tylko przy bardzo wysokich dawkach benzokainy.
.jpg)
