Candida to rodzaj drożdży. Najbardziej znanym przedstawicielem tego rodzaju jest grzyb Candida albicans.
Co to jest Candida?
Candida to drożdżaki z oddziału asfiksji. Kilka gatunków z rodzaju jest potencjalnymi patogenami dla ludzi. Są również znane jako patogenne candida. Należą do nich Candida stellatoidea, Candida famata, Candida glabrata, Candida krusei lub Candida dubliniensis. Najbardziej znanym i najpowszechniejszym przedstawicielem Candida jest jednak Candida albicans. On jest przyczyną kandydozy. Kandydoza to choroba zakaźna, która czasami może powodować drastyczne objawy, szczególnie u osób z osłabionym układem odpornościowym.
Grzyb występuje również u trzech czwartych wszystkich zdrowych ludzi.Jednak tutaj należy bardziej do przejściowej flory. Oznacza to, że jest spożywany z pożywieniem, przechodzi przez przewód pokarmowy, a następnie jest ponownie wydalany. Żyje na błonach śluzowych jamy ustnej, gardła i przewodu pokarmowego. Czuje się również dobrze w okolicy narządów płciowych, między palcami u rąk i nóg oraz na paznokciach i paznokciach.
Candida albicans jest patogenem fakultatywnym. Zwykle żyje w stanie równowagi z ludzkim układem odpornościowym i innymi mikroorganizmami w przewodzie pokarmowym. Jednak przeniesienie może skutkować poważnymi objawami.
Występowanie, dystrybucja i właściwości
Drożdże Candida można znaleźć prawie wszędzie. Niemożliwe jest, aby ludzie nie mieli kontaktu z Candida. Przy normalnej diecie ludzie codziennie spożywają większe ilości grzybów, zwłaszcza w pożywieniu. W szczególności składniki żywności pochodzenia roślinnego są naturalnie zanieczyszczone przez Candida. Niemieckie Towarzystwo Higieny i Mikrobiologii dopuszcza do 100 000 jednostek grzybów tworzących kolonie na gram suszonych ziół i przypraw. Sałatki ze świeżych surowych warzyw często zawierają również duże ilości Candida. W przypadku sałatek gotowych do spożycia, takich jak te dostępne w stoiskach sałatkowych w supermarketach, obowiązują wartości orientacyjne do 5 000 000 jednostek tworzących kolonie na gram. Posiłek zawierający 200 gram surowej sałatki warzywnej może z łatwością wprowadzić do organizmu kilka milionów grzybów.
Candida jest stosunkowo odporna na działanie kwasu żołądkowego, więc wiele spożytych drożdżaków przenika do przewodu pokarmowego. W jelicie wiele grzybów jest normalnie zabijanych przez enzymy trawienne. Jeśli jednak odporność na kolonizację w jelicie jest nienaruszona, grzyby zwykle nie mają możliwości namnażania się w jelicie. Długotrwała adhezja lub dalsze osadzanie się w jelicie nie jest również możliwe przy nienaruszonej florze jelitowej.
Choroby i dolegliwości
Z drugiej strony, jeśli grzyby Candida napotkają upośledzony system barierowy w ludzkim jelicie, oportuniści mogą rozmnażać się w jelicie i skolonizować jelito. Niewielka kolonizacja Candida początkowo przekształca się w powierzchowną infekcję ścian jelit. Drożdże Candida mogą rozwijać różne mechanizmy patogenności w jelicie. Na przykład mogą tworzyć nitki, które wbijają się głęboko w błonę śluzową jelit. Aktywacja cyklicznych proteaz uszkadza również błonę śluzową jelit. Z pomocą tych mechanizmów patogeniczności drożdże mogą wnikać głęboko w ścianę jelita. To początkowo powoduje głębokie grzybice. Później może również przedostać się do krwiobiegu organizmu, a tym samym uogólnić rozprzestrzenianie się drożdży.
Drożdże mogą powodować liczne objawy nawet w jelitach. Szybkie namnażanie się grzybów w jelicie w naturalny sposób prowadzi do zwiększenia liczby martwych grzybów i komórek jelitowych. Te rozkładają się i uwalniają tak zwane antygeny. Antygeny są częściowo wchłaniane przez błonę śluzową jelita i dostają się do krwi przez uszkodzone bariery śluzowe. W przypadku skłonności (skłonności) do alergii antygeny mogą wywoływać odpowiednie reakcje alergiczne. Uważa się nawet, że objawy reumatoidalne, takie jak te często występujące w przypadku grzybic jelit, są spowodowane krążącymi kompleksami immunologicznymi.
Drożdże były używane do produkcji napojów alkoholowych od wielu stuleci. Kiedy rozkładają węglowodany, produkują etanol i oleje fuzlowe. Podobne procesy zachodzą w przypadku obciążenia Candida w jelicie. W szczególności wątroba cierpi na trwale gromadzący się alkohol fuzlowy, gdy jest narażona na działanie grzybów przez długi czas. Przewlekłe grzybice jelit mogą powodować poważne uszkodzenie wątroby.
Ponieważ drożdże częściowo wypierają lokalną florę, gdy przyczepiają się do błony śluzowej jelita, upośledzona jest również funkcja barierowa jelita. Grzybica jelit może powodować tak zwany zespół nieszczelnego jelita. W zespole nieszczelnego jelita błona śluzowa jelita jest przepuszczalna, dzięki czemu różne antygeny i mikroorganizmy mogą dostać się do krwiobiegu. Skutkiem mogą być alergiczne objawy skórne lub choroby skóry, takie jak neurodermit.
Candida może rozprzestrzeniać się nie tylko w jelitach, ale także w jamie ustnej. Kandydoza jamy ustnej nazywana jest również pleśniawką lub candidomycetica jamy ustnej. Na zaczerwienionych błonach śluzowych jamy ustnej widoczny jest białawy nalot. Można to zetrzeć.
Kandydoza pochwy nazywana jest grzybicą pochwy lub pleśniawką pochwy. Powodem jest prawie zawsze Candida albicans. Drożdżyca pochwy jest zwykle spowodowana osłabieniem układu odpornościowego, wahaniami hormonów, niewłaściwą higieną intymną lub stosunkiem płciowym. Typowe objawy zakażenia drożdżakowego pochwy to świąd i wydzielina. Wyładowanie jest białe i ma kruchą konsystencję. W przeciwieństwie do wydzieliny z infekcji bakteryjnych wydzielina z pleśniawki pochwy jest prawie bezwonna. Ponadto na błonie śluzowej pochwy mogą pojawić się białe, łatwe do wycierania osady. Możliwa jest również erozja wrażliwych błon śluzowych. W zależności od rozległości choroby bolesne zmiany mogą również rozprzestrzeniać się po wewnętrznej stronie ud.
