W Chlorortetracyklina jest to substancja czynna stosowana jako antybiotyk u ludzi i zwierząt. Pomaga przy infekcyjnych chorobach oczu i chorobach ran skóry. Stosowany w rolnictwie może dostać się do łańcucha pokarmowego poprzez spożycie zboża.
Co to jest Chlorortetracyklina?
Chlorortetracyklina (wzór empiryczny: C22H23ClN2O8) to krystaliczna substancja stała, która jest żółta, bezwonna i słabo rozpuszczalna w wodzie. Antybiotyk należy do grupy tetracyklin. W Niemczech środek jest sprzedawany jako chlorowodorek chlorotetracykliny pod nazwami handlowymi Aureomycin®, maść do oczu Aureomycin® (medycyna ludzka) i Animedazon® spray, Citrolan® CTC, Cyclo® spray (medycyna weterynaryjna), aw Austrii jako Aureocort®.
Antybiotyk został odkryty w 1945 roku przez amerykańskiego botanika Benjamina Duggara. Substancja czynna została po raz pierwszy wyizolowana z bakterii Streptomyces aureofaciens w 1948 roku.
Bakteria antybiotykowa występuje w górnych warstwach gleby i jest szczególnie skuteczna przeciwko gronkowcom, paciorkowcom i niektórym pałeczkom. Naukowiec nazwał lek aureomycyną ze względu na jej żółtawy kolor. Chociaż końcówka -mycyna sugeruje grzyb, w rzeczywistości jest to bakteria. Jest to jednak w stanie utworzyć grzybnię.
W medycynie weterynaryjnej środek jest najczęściej stosowany jako chlorowodorek oraz w innych postaciach dawkowania (spray itp.) I jest stosowany w leczeniu infekcji dróg oddechowych, dróg moczowych i przewodu pokarmowego u różnych gatunków zwierząt. Antybiogram jest zwykle wykonywany wcześniej, aby sprawdzić, czy nie ma na niego odporności. Chlorortetracyklina stosowana w rolnictwie przemysłowym może dostać się do gleby ornej wraz z gnojowicą i tam jest wchłaniana przez korzenie roślin zbożowych.
Efekt farmakologiczny
Chlorortetracyklina ma podobne spektrum działania do doksycykliny. Zapewnia, że zakażające bakterie nie wytwarzają już białek, a zatem mogą się rozwijać. Zapobiega to dojrzewaniu i rozprzestrzenianiu się patogenów. Substancja jest skuteczna przeciwko gronkowcom, paciorkowcom, chlamydiom, pneumokokom, Escherichia coli i Haemophilus influenzae. Może być również stosowany zapobiegawczo przeciwko infekcjom ran.
U ludzi aplikacja jest wyłącznie zewnętrzna, u zwierząt również doustnie (nie u koni i przeżuwaczy). Chlorortetracyklina jest biodostępna tylko w 30%, gdy jest stosowana u ludzi i jest skuteczna przez 5 do 5 1/2 godziny. W 50-55% wiąże się z białkami osocza, a około 75% jest metabolizowana w wątrobie. Jest wydalany przez drogi moczowe i jelita (żółć).
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Stosowany jako maść do oczu pomaga przy zapaleniu spojówek, podrażnieniu skóry oczu, zapaleniu powiek (zapalenie powiek), zapaleniu rogówki (zapalenie rogówki) i jaglicy (zakażenie rogówki wywołane chlamydiami, które nieleczone na czas może prowadzić do ślepoty) .
Ponadto chlortetracyklinę stosuje się w infekcjach skóry spowodowanych owrzodzonymi ranami, oparzeniami i otarciami. Pomaga w stanach zapalnych gruczołów łojowych i potowych (czyraki, ropnie), bólach gardła, liszajach ropnych (liszajec) i infekcjach łożyska paznokcia.
Ulcus cruris („otwarta noga”), wrzód podudzia, który dotyka głównie pacjentów z cukrzycą, a odleżyny można zwalczać niezwykle skutecznie. Często rozwijają się u pacjentów przykutych do łóżka na obszarach skóry, które były narażone na zbyt długi nacisk. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy dana osoba nie jest przenoszona wystarczająco często. Następnie naczynia włosowate skóry są uciskane, dzięki czemu skóra nie otrzymuje już wystarczającej ilości tlenu i składników odżywczych. Jeśli powstały wrzód nie jest leczony na czas, wpływa nawet na tkanki i mięśnie położone daleko poniżej, a tym samym prowadzi do martwicy (martwej tkanki).
W czasie stosowania jako maści do oczu pacjent w żadnym wypadku nie powinien zakładać soczewek kontaktowych. Jeśli zapomniał włożyć maść do worka spojówkowego, nie wolno mu nigdy nakładać podwójnej ilości. Nadmiar maści można po prostu zetrzeć czystym ręcznikiem papierowym. Maść do oczu nakłada się do worka spojówkowego w pasmach maści o długości od 0,5 do 1 cm najpóźniej co 2 godziny. Lżejsze infekcje oka ustępują zwykle po 2 dniach. Jednak pacjent powinien kontynuować leczenie jeszcze przez 3 dni. W cięższych przypadkach może być konieczne dodatkowe doustne podanie antybiotyków. Po nałożeniu maści do oczu użytkownik widzi rozmazany efekt tylko przez kilka minut.
Zagrożenia i skutki uboczne
Stosowanie chlortetracyklin może prowadzić do reakcji alergicznych skóry (kontaktowe zapalenie skóry, zaczerwienienie skóry, [[wysypka, wysypka, zwiększona wrażliwość skóry na światło, swędzenie) i alergiczne reakcje śluzówki. Jeśli u pacjenta wystąpi fotodermatoza po wystawieniu skóry na działanie promieni UV, powinien natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem.
U dzieci w wieku poniżej 8 lat lek rzadko może powodować opóźnienie rozwoju kości, niedorozwój szkliwa zębów i trwałe przebarwienia zębów. Ponadto długotrwałe leczenie chlortetracykliną, podobnie jak w przypadku innych antybiotyków, może spowodować zakażenie pacjenta innymi bakteriami i grzybami oraz rozwinąć odporność na szczepy bakteryjne, przeciwko którym substancja czynna jest nieskuteczna.
Chlortetracykliny nie powinny być stosowane, jeśli dana osoba cierpi na nadwrażliwość na substancję czynną lub inne tetracykliny, jeśli występuje gruźlica oka, infekcje grzybicze w okolicy wątroby i nerek, toczeń rumieniowaty oraz jeśli zmieniony jest patogen.
Preparatu powinny unikać również kobiety w ciąży i karmiące piersią, gdyż może to doprowadzić do uszkodzenia wątroby u przyszłej matki i zaburzeń wzrostu u nienarodzonego dziecka. Przenika również do mleka matki. Kobiety, które przyjmują tabletki antykoncepcyjne, muszą spodziewać się, że środek antykoncepcyjny będzie mniej skuteczny. Mogą również wystąpić interakcje z innymi lekami.
.jpg)
