Atacicept

Atacicept jest stosowany głównie w leczeniu chorób autoimmunologicznych. Na przykład, aby wyleczyć reumatoidalne zapalenie stawów lub stwardnienie rozsiane. Jednak nadal istnieje niepewność co do skutków i skutków ubocznych.

Co to jest atacicept?

Atacicept to stosunkowo nowy składnik aktywny, który już okazał się pomocny w leczeniu niektórych chorób autoimmunologicznych. Jednak w szczególności długoterminowy mechanizm działania nie został jeszcze ostatecznie zbadany. Wciąż przeprowadza się analizy kliniczne, aby ocenić korzyści i zagrożenia związane z lekiem.

Niemniej jednak atacicept jest już dostępny w terapii klinicznej w niektórych krajach. Tutaj jest oferowany głównie w postaci tabletek. Białawy i drobnokrystaliczny proszek jest również rzadko spotykany w kapsułkach.

We wcześniejszych badaniach medycznych pacjentom podawano małą lub dużą dawkę leku wstrzykniętego do krwiobiegu. Preparat to połączenie kilku składników aktywnych, które ma spełniać w organizmie różne zadania.

Efekt farmakologiczny

W przewlekłych chorobach autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane lub reumatoidalne zapalenie stawów, w organizmie danej osoby znajduje się głównie nadmierna liczba limfocytów B. Komórki te są podstawą do promowania pewnych cytokin - białek regulatorowych, które są odpowiedzialne za kontrolowanie reakcji immunologicznej.

Im więcej tych limfocytów B wiąże cytokiny BlyS (stymulator limfocytów B) i APRIL (ligand indukujący proliferację A), tym bardziej prawdopodobne jest, że pacjent będzie miał pewne dolegliwości fizyczne.

Atacicept wprowadzony do organizmu osadza się na powierzchni limfocytów B. Tutaj wiąże cytokiny. W ten sposób limfocyty B są znacznie ograniczone pod względem wzrostu, długości życia i wpływu na układ odpornościowy.

Dzięki takiej terapii zaburzona funkcjonalność mechanizmów obronnych organizmu może się ponownie normalizować. W tym celu zakłada się średni okres leczenia trwający od trzech do czterech miesięcy, aby uzyskać pierwszą zasadniczą poprawę objawów.

Jest również korzystne, że atacicept może działać bez ograniczeń, nawet jeśli wcześniej przeprowadzono uczulenie immunologiczne przeciwko błonicy i tężcowi. Dlatego po dalszych badaniach lek powinien wkrótce być ogólnie dostępny.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

Mechanizm działania przekonał się w badaniach klinicznych z dużą liczbą użytecznych efektów. Główne zastosowanie w chorobach, które wynikają przede wszystkim z niestabilnego układu odpornościowego.

Poprawę odnotowano w reumatoidalnym zapaleniu stawów, a także w stwardnieniu rozsianym. Ponadto miał pozytywny wpływ na różne obrazy kliniczne. Obejmuje to na przykład wrażliwość na ból stawów, zwłaszcza u pacjentów z reumatyzmem.

Obrzęk stawów palców, rąk i nóg można również złagodzić stosując Atacicept. Osoby, które cierpiały na reumatyzm w dużej mierze nieuleczalny, zauważyły ​​średnią poprawę samopoczucia o 20 proc.

Dodatkowo preparat może wiązać inne przeciwciała, peptydy, monocyty czy limfocyty i czynić je nieszkodliwymi. Każdy z nich po pewnym zdarzeniu ma negatywny wpływ na organizm, co może prowadzić do chorób. Trwające badania muszą udowodnić, czy Atacicept jest zalecany jako środek terapeutyczny w dłuższej perspektywie.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Zagrożenia i skutki uboczne

Wiele uznanych leków do leczenia chorób autoimmunologicznych ma zwykle poważne skutki uboczne. Należą do nich zawroty głowy, kaszel, aw kilku przypadkach nawet zapalenie płuc.

Fazy ​​testowe Ataciceptu do tej pory nie sugerowały takiego ograniczenia. Substancja czynna może nawet spełniać swoje zadanie w połączeniu z innymi preparatami. Ważne jest również to, że pacjenci w badaniach klinicznych nie zauważyli żadnych ograniczeń w ich skuteczności nawet po długotrwałym stosowaniu.

Wydaje się, że układ odpornościowy nie wytwarza przeciwciał przeciwko ataciceptowi - jednak również tutaj należy przeprowadzić dalsze testy, aby uzyskać ostateczny wynik.

Istnieją jednak przesłanki, że środek ten stanowi nową opcję w leczeniu chorób autoimmunologicznych i w porównaniu z substancjami czynnymi z tego samego rodzaju nie wywołuje żadnych lub przynajmniej mniej niepożądanych skutków ubocznych.