Wyjaśniamy, czym jest konsensus na polu społecznym, naukowym i politycznym. Ponadto pochodzenie terminu i to, co jest niezgodą.
Czym jest konsensus?
Kiedy używamy terminu konsensus, odnosimy się do jakiejkolwiek formy porozumienia osiągniętego za wyraźną zgodą wszystkich zaangażowanych stron, to znaczy poprzez jednomyślność. Rozstrzygnięte w ten sposób kwestie określane są mianem konsensualnych, z drugiej strony brak konsensusu lub porozumienia między stronami określany jest mianem sprzeciwu.
Słowo konsensus pochodzi z łaciny zgoda, które można przetłumaczyć jako „zatwierdzone przez wszystkich” i składa się z głosów z („Obok”) i zmysłowy ("sens"). To słowo ściśle związane ze zgodą, zgodą i zdrowym rozsądkiem.
Wszystko, co jest uzgodnione w drodze konsensusu, jest zatwierdzane jednogłośnie, to znaczy w pełnej zgodności, bez sprzeciwu. Tym różni się od decyzji większościowych, w których zawsze jest mniejszość przeciwna temu, co postanowiono, czyli niezadowolona.
Konsensus społeczny
W socjologii nazywa się to konsensusem społecznym co do stopnia integracji prezentowanego przez jednostki Grupa dotyczące podjętej decyzji lub wspólnego projektu. Jest miarą intensywności interakcji społecznych w grupie, niezależnie od jej wielkości.
Konsensus społeczny jest w dużej mierze determinowany przez postrzeganie w ramach grupy władz lub samą grupę, lub podejmowane decyzje: o ile postrzega się, że te relacje społeczne są zgodne, że rządzą się wspólnymi normami, wówczas będzie większy konsensus i większe możliwości uczestnictwa.
Do obliczenia stopnia konsensusu społecznego grupy można wykorzystać różne testy statystyczne o swobodnym rozkładzie, które poprzez tzw. współczynnik korelacji rang Pearsona lub tzw. współczynnik korelacji rang Kendalla wyrażają uzyskaną marżę konsensusu. z ocenianej próby.
Konsensus naukowy
Mówiąc o konsensusie naukowym, odwołuje się do stanowiska lub opinii ogólnej i większości w dziedzinie nauki jako całości, dotyczącej konkretnego tematu lub dziedziny studiów. Innymi słowy, konsensus naukowy to zbieżna wizja w kwestii, która wyraża oficjalne stanowisko nauka o.
Często mówi się o konsensusie naukowym w kwestiach kontrowersyjnych w opinii publicznej, a nie w kwestiach specjalistycznych. Odwołując się zatem do oficjalnego stanowiska naukowego uczonych w tej dziedzinie, można uzyskać: argumenty naukowcy lub rozumowania wyspecjalizowane, które właśnie dzięki konsensusowi są traktowane jako cele.
To ostatnie oznacza, że cała społeczność naukowa – przynajmniej ta formalnie uznana za taką – zbiega się w zestawie wizji, wiedzy i wiedzy, które zostały eksperymentalnie przetestowane i których nie można było sfałszować ani wymyślić, ponieważ społeczność Naukowiec obserwuje siebie i nieustannie domaga się konsensusu, czyli jednomyślnej aprobaty.
Konsensus polityczny
W dziedzinie PolitykaKonsensus jest rozumiany jako zdolność do uzgadniania różnych aktorów społecznych i interesów tworzących społeczeństwo poprzez negocjacje.
Innymi słowy, konsensus polityczny jest budowany, gdy zaangażowane sektory są przekonane do podjęcia działania lub poparcia sprawy, zamiast narzucania ich jednostronnie siłą lub przymusem.
Konsensus polityczny zazwyczaj obejmuje pakty lub porozumienia między organizacje i aktorów, którzy decydują się na współpracę w sprawie. Na przykład w demokracje parlamentarzyści rząd Składa się z wielu partyjnych sił politycznych, zmuszonych do nieustannych negocjacji, zdobywania i ustępowania pola w celu podjęcia pewnego rodzaju decyzji.
Konsensus i sprzeciw
Jeśli konsensus jest jednorodną zgodą między zaangażowanymi stronami, niezgoda jest wprost przeciwna: brak jednorodności między stanowiskami zaangażowanych aktorów, który uniemożliwia jednomyślność. Dysydenci lub dysydenci to ci, którzy zajmują stanowiska sprzeczne z zatwierdzoną lub za którą głosuje większość.