Wyjaśniamy, czym dystopia jest w fikcji, na różnych przykładach z kina i literatury. A także, jaki jest związek między utopią a dystopią.
Co to jest dystopia?
Kiedy mówimy o dystopii (lub także o antyutopii lub kakotopii), odnosimy się do fikcyjnej wizji społeczeństwo w którym, po prostu, wszystko idzie bardzo źle. Jest to termin powszechnie używany w kino, literatura i filozofiaskłada się z głosów greckich dys- („zły” lub „trudny”) i krety ("miejsce"). Jest używany jako antonim dla utopia i został po raz pierwszy użyty w 1868 roku przez brytyjskiego filozofa Johna Stuarta Milla.
Dystopie oferują ponure, nieatrakcyjne scenariusze, w których istota ludzka zrujnowała swoją egzystencję lub nie ustabilizowała społeczeństwa na tyle, by prowadzić spokojne życie. Na ogół są to okropne portrety przyszłego społeczeństwa, w którym ludzie są odczłowieczani i doświadcza się niepożądanej sytuacji, czy to dyktatura perfekcyjny wojna nieskończony lub postapokaliptyczny świat.
W ostatnich dekadach XX wieku i pierwszych dekadach XXI wieku dystopijna historia stała się płeć sam, szeroko kultywowany w literackiej i audiowizualnej sztuce narracji.
Ogólnie rzecz biorąc, dystopie bardzo dobrze opisują sposób myślenia o czasie i społeczeństwie, w którym zostały napisane, ponieważ uosabiają panujące lęki społeczne i polityczne. W niektórych przypadkach obawy te mają związek z Polityka, w innych z technologia, katastrofa ekologiczna i inne podobne przypadki.
Oznacza to, że dystopia może przedstawiać społeczeństwo całkowicie oderwane od obecnego lub rzutować obecne społeczeństwo, ale z określonymi i strasznymi zmianami. Z tego powodu dystopia jest często uważana za gatunek narracja z Fantastyka naukowa.
Przykłady dystopii
Przykłady w literaturze:
- 1984 przez George'a Orwella. W tym powieść autorstwa brytyjskiego autora, opublikowanej w 1949 r., przyszłą Anglią rządzi „engsoc” (od Socjalizm angielski), reżim ciągłej inwigilacji i represji politycznych i społecznych, rządzony przez „Wielkiego Brata”. Ta powieść jest inspirowana terminem „orwellowski”, który jest używany do nazywania tego typu systemu totalitaryści i miażdżące.
- Szczęśliwy świat przez Aldousa Huxleya. Jest to najsłynniejsza powieść tego brytyjskiego autora, opublikowana w 1932 roku, opisująca przyszły świat, w którym technologia opanowała każdy aspekt ludzkiego życia. W tym nowym świecie rozmnażanie odbywa się w syntetycznych łonach, a społeczeństwo ludzkie jest silnie podzielone na nieruchome grupy (alfa, beta, gamma), które są kontrolowane dzięki hipnopedii i narkotykowi zwanemu somą, który wywołuje stan szczęścia i spokoju. W tym społeczeństwie pojawi się bohater, „dzikus” urodzony w zewnętrznym świecie.
- kupcy kosmiczni Fryderyka Pohla i Cyryla M. Kornblutha. Opublikowana w 1953 roku powieść science fiction przedstawia futurystyczny świat, który stanowi swego rodzaju satyra z kapitalizm obecny. W tym możliwym świecie firmy pożerały Móc politycy i ich prezesi sprawują dowództwo na sposób panów feudalnych z przeszłości. Nadzieja na zmianę leży w antykonsumpcyjnej grupie terrorystycznej.
- zanurzony świat przez JG Ballarda.Napisana w 1962 roku powieść ta jest dziś uważana za prekursora gatunku „climate fiction”, czyli dystopii, które ostrzegają przed wpływem uprzemysłowienie w atmosferze. Akcja gry toczy się w świecie przyszłości, w którym polarne czapy lodowe planety stopiły się, a morze pochłonęło wszystko. W tym kontekście grupa naukowców poszukuje dostępu do starożytnych ludzkich miast.
- Opowieść podręcznej autorstwa Margaret Atwood. Najsłynniejsze dzieło kanadyjskiego powieściopisarza, wprowadzone do telewizji na początku XXI wieku, jest kluczowym dziełem w zrozumieniu dystopii płciowych. W tym fikcyjnym świecie wskaźniki ciąż ludzkość upadek z powodu efektu zanieczyszczenie, a w środku nowej amerykańskiej wojny domowej wyłania się naród: Republika Gilead, o ultrakonserwatywnych wartościach chrześcijańskich. Tam nieliczne pozostałe płodne kobiety są zmuszane do kopulacji i zajścia w ciążę w celu reprodukcji rządzącej elity w rodzaju „służby publicznej” znanej jako „pokojówki”.
Przykłady w filmach:
- metropolia przez Fritza Langa. To legendarny film, zarówno w światowym kinie, jak i w ekspresjonizm niemiecki, ukazał się w 1927 roku. Opowiada historię wielkiego megalopolis (zwanego Metropolis) XXI wieku, w którym robotnicy żyją w podziemnych gettach i mają zakaz wstępu do świata zewnętrznego, dopóki nie zostaną nakłonieni przez przypominającego człowieka robota do powstań i rozpocznij rewolucję.
- Soylent Green Richarda Fleischera. Ten film z 1973 roku jest klasycznym amerykańskim filmem klasy B, opartym na powieści Zrobić miejsce! Zrobić miejsce! napisany przez Harry'ego Harrisona w 1966 roku. W tym przypadku społeczeństwo ludzkie żyje w XXI wieku w warunkach przeludnienia, zanieczyszczenia i globalne ocieplenie, a głód obfituje.Rozwiązaniem jest rodzaj produktu jadalnego produkowanego przez firmę Soylent ze szczątków osób, które w pewnym wieku są przymusowo prowadzone do eutanazji medycznej.
- brazylijski przez Terry'ego Gilliama. Ten brytyjski film science fiction z 1985 roku jest w dużej mierze inspirowany powieścią 1984, aby stworzyć swój własny dystopijny świat kontrolowany przez bezwzględną, nieefektywną i opresyjną machinę biurokratyczną, utrzymującą ludzi w ryzach dzięki groźbom frakcji terrorystycznej. Drobny błąd w systemie sprawi, że protagonista Sam Lowry stanie się zagrożeniem dla systemu.
- Macierz sióstr Wachowskich. Ten film z 2001 roku jest uważany przez wielu za szczytowy moment w gatunku science fiction. cyberpunk, charakteryzujący się ponurymi panoramami, w których ciało i technologia łączą się w jedną rzecz. Historia opowiada o przebudzeniu się pana Andersona, programisty w dzień i hakera w nocy, który następuje, gdy odkrywa, że świat, który zna, jest iluzją stworzoną przez maszyny, aby uśpić ludzkość, jednocześnie wydobywając z naszych ciał niezbędną energię elektryczną. przetrwać w świecie zrujnowanym przez wojnę między Ludzie i jego roboty.
- Droga przez Johna Hillcoata. Zainspirowany powieścią amerykańskiego Cormaca McCarthy'ego o tym samym tytule, ten film z 2009 roku opowiada o postapokaliptycznym świecie zamienionym w zimowe pustkowia, w którym ojciec i jego syn starają się przetrwać niebezpieczeństwa głodu, zimna i ambicji inni ocaleni, z których wielu stało się kanibalistycznymi zabójcami.
dystopia i utopia
Termin dystopia jest proponowany jako antonim utopii, czyli przeciwieństwo idealnego i doskonałego społeczeństwa, choć w rzeczywistości przeciwieństwem utopii byłaby rzeczywistość.Podczas gdy utopia oferuje zachęcającą panoramę lub życzliwą przyszłość, czyli najlepszy możliwy scenariusz, dystopia przedstawia najgorszy możliwy scenariusz.
Ogólnie rzecz biorąc, utopia jest uważana za optymistyczną, a dystopia za pesymistyczną. Etymologia obu słów jest podobna, gdyż utopia pochodzi z greki ue-, "dobry i krety, "miejsce".