Encefalopatia

ZA Encefalopatia oznacza patologiczne stany mózgu spowodowane różnymi przyczynami. Objawy zaburzeń czynnościowych mózgu są niezależne od podstawowych chorób. Przynajmniej początkowo nie ma zmian strukturalnych w mózgu, więc po usunięciu przyczyn niepowodzeń neurologicznych objawy często mogą ponownie ustąpić.

Co to jest encefalopatia?

Encefalopatie charakteryzują się szybkimi zmianami w zachowaniu. Występują spowolnienia poznawcze i motoryczne.
© Christos Georghiou - stock.adobe.com

Encefalopatia to zbiorcze określenie procesów patologicznych w mózgu, których nie można przypisać organicznym zmianom strukturalnym. Oznacza to, że pewne procesy funkcjonalne w mózgu są początkowo zakłócane przez czynniki zewnętrzne, takie jak zatrucia, wirusy, priony lub wysokie ciśnienie krwi. Trudno jednak jednoznacznie odróżnić encefalopatie od innych chorób mózgu.

Zgodnie z tą definicją procesy zapalne w mózgu nie należą do encefalopatii. Ponadto w encefalopatii nie tylko części mózgu, ale cały mózg podlegają zaburzeniom czynnościowym. Przyczyną objawów występujących w tym zespole chorób są dysfunkcje w interakcji komórek nerwowych i glejowych.

Wewnętrzne zmiany w organizmie prowadzą do zaburzeń równowagi mózgowej, w wyniku czego dochodzi do upośledzenia funkcji neuroprzekaźników i błon. Ogólnie rzecz biorąc, procesy te są odwracalne po zakończeniu podstawowych procesów. Jednak długotrwałe uszkodzenie może wynikać z procesów zapalnych, które rozwijają się w wyniku zaburzeń czynnościowych.

przyczyny

Encefalopatie mogą być spowodowane zwiększonym stężeniem potencjalnie toksycznych substancji z procesów metabolicznych lub zatruć, zaburzeń elektrolitowych, patogenów lub zaburzeń krążenia. Dotyczy to między innymi sytuacji, gdy pewne uszkodzenia narządów powodują gromadzenie się we krwi toksycznych substancji, których nie można już rozłożyć.

Dobrze znanym przykładem jest encefalopatia wątrobowa. W encefalopatii wątrobowej wątroba nie może już pełnić swojej funkcji detoksykacyjnej.Na przykład w przypadku marskości wątroby stężenie amoniaku we krwi wzrasta, ponieważ amoniak powstały w wyniku rozpadu białek nie może już być w wystarczającym stopniu przekształcony w mocznik.

W mózgu amoniak zmienia stężenie pewnych substancji przekaźnikowych, co powoduje zaburzenia komunikacji między różnymi komórkami nerwowymi i glejowymi. Przyczyną tego jest obrzęk astrocytów pod wpływem amoniaku. Pojawia się obrzęk mózgu, który wpływa na funkcję neuroprzekaźnika.

Encefalopatie wywołane działaniem toksycznym obejmują również encefalopatię mocznicową, encefalopatię bilirubiny i encefalopatię dializowaną. Niewydolność nerek jest podstawą encefalopatii mocznicowej. Nerki nie są już w stanie usuwać z krwi substancji zawartych w moczu, takich jak kwas moczowy czy kreatynina.

Substancje te zaburzają funkcjonowanie komórek nerwowych w mózgu. W encefalopatii bilirubiny występuje zwiększone stężenie nieskoniugowanej bilirubiny we krwi. Ten stan dotyczy głównie noworodków z ciężką żółtaczką noworodków. W encefalopatii dializacyjnej podejrzewa się zatrucie glinem płynami dializacyjnymi zawierającymi glin.

Kolejnymi formami encefalopatii są encefalopatia nadciśnieniowa, encefalopatia gąbczasta bydła (BSE, choroba Creutzfeldta-Jakoba), encefalopatia HIV, encefalopatia Wernickego, encefalopatia Hashimoto, zespół MELAS i choroba Binswangera.

Encefalopatia nadciśnieniowa jest spowodowana nagłym wzrostem ciśnienia tętniczego krwi. Tak zwane priony, które po raz pierwszy wykryto w mózgu bydła, są uważane za przyczynę choroby Creutzfeldta-Jakoba. W encefalopatii Wernickego występuje hipowitaminoza z witaminą B1, która jest spowodowana niedożywieniem lub nadmiernym spożyciem alkoholu.

Encefalopatia Hashimoto jest spowodowana procesami autoimmunologicznymi, które atakują mózg. Zespół MELAS to zaburzenie mitochondrialne. Choroba Binswangera to z kolei encefalopatia miażdżycowa.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki uspokajające i wzmacniające nerwy

Objawy, dolegliwości i oznaki

Encefalopatie charakteryzują się szybkimi zmianami w zachowaniu. Występują spowolnienia poznawcze i motoryczne. Ponadto występują zaburzenia świadomości, od łagodnej senności do śpiączki. Istnieją również zaburzenia popędu, orientacji, uwagi i pamięci. Czasami pacjent cierpi również na halucynacje i urojenia.

Ogólny obraz obejmuje również objawy, takie jak drżenie, paraliż, zaburzenia mowy, zaburzenia widzenia, a nawet napady padaczkowe. Mogą wystąpić objawy autonomiczne, takie jak arytmie serca, trudności w oddychaniu lub zaburzenia regulacji temperatury, a także zmiany ciśnienia krwi. Nie wszystkie objawy muszą się pojawić. W wielu przypadkach obserwuje się kombinacje poszczególnych objawów.

diagnoza

Na podstawie objawów nie można jeszcze określić przyczyny obecnej encefalopatii. Przede wszystkim ważne jest, aby przeprowadzić pełny wywiad medyczny. Oczywiście, aby zdiagnozować podstawowy stan, należy również wziąć pod uwagę inne objawy.

Testy laboratoryjne mogą określić możliwe toksyny lub patogeny. W przypadku encefalopatii w badaniach obrazowych nie stwierdza się żadnych organicznych zmian w mózgu. Inne choroby ośrodkowego układu nerwowego, takie jak udary, urazy, infekcje lub epilepsja, należy odróżnić od diagnostyki różnicowej.

Komplikacje

Encefalopatia może mieć wiele różnych przyczyn, więc możliwe są różne powikłania. Z jednej strony choroba mózgu prowadzi do wielu różnych objawów paraliżu, ale także skurczów czy zaburzeń czucia. Z drugiej strony encefalopatia może być spowodowana zwiększonym stężeniem amoniaku, jak ma to miejsce np. W przypadku niewydolności nerek (niewydolność nerek).

Może to zakończyć się zagrażającą życiu śpiączką. Ponadto niewydolność nerek prowadzi do zmniejszonego wydalania potasu (hiperkaliemia), co sprzyja rozwojowi arytmii serca. Wydalane jest również mniej kwasów, co również zwiększa stężenie potasu we krwi. Niewydolność nerek powoduje również bolesny obrzęk, szczególnie w okolicy nóg.

Marskość wątroby, która występuje przy zwiększonym spożyciu alkoholu, również prowadzi do rozwoju encefalopatii. Oznacza to, że organizm wytwarza mniej białek i zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia obrzęku i wodobrzusza. Możliwe są również zaburzenia krzepnięcia krwi.

Krew przepływająca przez wątrobę jest również kierowana i kierowana do śledziony, która w konsekwencji się powiększa. Ponadto w żołądku i przełyku rozwijają się hemoroidy i żylaki, które w najgorszym przypadku mogą pęknąć i doprowadzić do krwawienia wewnętrznego.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Wizyta lekarska jest konieczna, gdy osoba zainteresowana zachowuje się nienormalnie. Oprócz niezwykłych zmian w zachowaniu, szczególnie niepokojące są zaburzenia świadomości. Jeśli czujesz oszołomienie, pogorszenie ogólnej sprawności lub osłabienie, skonsultuj się z lekarzem.

W przypadku nieprawidłowego działania poszczególnych systemów lekarz jest zobowiązany do wyjaśnienia przyczyny i podjęcia działań łagodzących. W przypadku oznak paraliżu, drętwienia skóry lub zaburzeń wrażliwości należy skonsultować się z lekarzem. Osłabienie wzroku, słuchu lub umiejętności językowych jest uważane za niezwykłe i powinno zostać zbadane przez lekarza tak szybko, jak to możliwe.

Zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, wysokie ciśnienie krwi lub ogólne złe samopoczucie wymagają badań lekarskich i leczenia. Jeśli masz trudności z oddychaniem lub przestaniesz oddychać, będziesz potrzebować lekarza.

Zbliża się stan zagrażający życiu, który należy zbadać i wyjaśnić w odpowiednim czasie. W przypadku wystąpienia zaburzeń orientacji, deficytu uwagi lub problemów z pamięcią należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz jest również potrzebny w przypadku halucynacji lub urojeń.

Zmiany osobowości, zaburzenia emocjonalne lub wahania nastroju należy zgłosić lekarzowi. Wizyta u lekarza jest również konieczna, jeśli w organizmie pojawią się napady padaczkowe lub ogólne skurcze. Wrażenie bólu, rozproszone uczucie choroby lub niezwykła obojętność należy omówić z lekarzem.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Leczenie encefalopatii zależy od przyczyny. W przypadku encefalopatii wątrobowej na pierwszym planie jest terapia schorzeń wątroby. Aby zmniejszyć objawy encefalopatii, należy zmniejszyć stężenie amoniaku.

Można to osiągnąć poprzez dostosowanie metabolizmu, przyspieszenie cyklu mocznikowego poprzez podanie asparaginianu ornityny, podanie przeczyszczającej laktulozy oraz podanie antybiotyków w celu zmniejszenia ilości bakterii wytwarzających amoniak. Dializa jest wskazana w przypadku niewydolności nerek.

W przypadku hipowitaminozy z witaminą B1 tiaminę (witaminę B1) należy podawać w dużych dawkach. Ponadto konieczna jest absolutna abstynencja od alkoholu. W przypadku encefalopatii wywołanych ciśnieniem krwi na pierwszym planie jest normalizacja ciśnienia tętniczego.

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w przypadku encefalopatii zależy od przyczyny źródłowej, progresji choroby i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. W ciężkich przypadkach niewydolność narządów prowadzi do śmierci. Encefalopatia wątrobowa jest odwracalna przy wczesnym leczeniu i dobrej terapii. Objawy są leczone indywidualnie, aż zaczną ustępować.

W przypadku klinicznie jawnej encefalopatii wątrobowej należy spodziewać się epizodycznego lub przewlekłego przebiegu choroby. Każdy nowy epizod powoduje pogorszenie ogólnego stanu zdrowia. W przypadku przewlekłego przebiegu następuje ciągłe pogorszenie. Należy spodziewać się zwiększonego ryzyka śmiertelności w przypadku obu przebiegów choroby. Istnieje również ryzyko śpiączki. Jeśli dana osoba obudzi się z tego powodu, można spodziewać się poważnego uszczerbku na zdrowiu. Nie oczekuje się pełnego wyzdrowienia.

Jeśli pacjent cierpi na encefalopatię Wernickego, o rokowaniu decyduje również postęp choroby. Dzięki natychmiastowemu leczeniu można osiągnąć znaczne złagodzenie istniejących objawów. Zaburzenia językowe lub ruchowe ustępują w ciągu kilku tygodni. Trwałe upośledzenie utrzymuje się w około 40% przypadków. Mają one znaczący wpływ na jakość życia. ¾ wszystkich pacjentów doznają następczych uszkodzeń psychicznych. Często pacjenci są zależni od wsparcia lub opieki przez całe życie.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki uspokajające i wzmacniające nerwy

zapobieganie

Ryzyko encefalopatii można ogólnie znacznie zmniejszyć, prowadząc zdrowy tryb życia ze zbilansowaną dietą, dużą ilością ruchu i nie spożywając zbyt dużej ilości alkoholu. W ten sposób można zapobiec wielu chorobom podstawowym.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków osoby dotknięte encefalopatią mają bardzo niewiele lub nawet nie mają żadnych dostępnych bezpośrednich środków i opcji. Chorobę należy przede wszystkim rozpoznać bardzo wcześnie, a następnie leczyć, aby nie było dalszych dolegliwości lub komplikacji w życiu chorego.

Wczesna diagnoza z późniejszym leczeniem zawsze ma pozytywny wpływ na dalszy przebieg choroby i może zapobiec nasileniu się objawów. Z reguły samoleczenie nie może nastąpić. W większości przypadków pacjenci z encefalopatią polegają na lekach. Przede wszystkim przepisywane są antybiotyki. Należy je zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza, aby złagodzić objawy.

Nie spożywać alkoholu, aby nie zmniejszać skuteczności antybiotyków. Ponadto zdrowy tryb życia ze zdrową dietą zawsze pozytywnie wpływa na dalszy przebieg encefalopatii. Osoby dotknięte chorobą powinny regularnie sprawdzać ciśnienie krwi i, jeśli to konieczne, obniżać je do normy. Ogólnie rzecz biorąc, nie można przewidzieć, czy encefalopatia skróci oczekiwaną długość życia.

Możesz to zrobić sam

Encefalopatia to zbiorcze określenie stanów patologicznych mózgu, które są wywoływane przez różne przyczyny. To, czy i co pacjent może zrobić, aby poprawić swoje zdrowie, zależy od choroby podstawowej, do której można przypisać encefalopatię.

Choroby mózgu mogą być spowodowane na przykład wysokim ciśnieniem krwi. W takim przypadku pacjent może podjąć szereg środków samopomocy. Oprócz regularnego monitorowania ciśnienia krwi zmiana stylu życia i nawyków żywieniowych jest zwykle nieunikniona. Otyłość jest głównym czynnikiem ryzyka, dlatego osoby dotknięte wskaźnikiem masy ciała (BMI) muszą najpierw trwale schudnąć.

Długotrwała redukcja masy ciała zwykle wymaga zmiany nawyków żywieniowych, z którą osoby dotknięte chorobą zwykle nie mogą sobie poradzić bez zewnętrznego wsparcia. Pacjenci powinni zatem nie tylko skonsultować się z lekarzem, ale także dietetykiem, a jeśli brakuje im motywacji, dołączyć do grupy samopomocy.

Nawet przy chorobach mózgu, które można przypisać hipowitaminozy, na przykład niedoborowi tiaminy (witaminy B1), pacjent może wiele zrobić, aby się poprawić. Na przykład poprzez zdrową dietę i, jeśli to konieczne, stosowanie suplementów diety. Jeśli niedobór witamin był spowodowany nadużywaniem alkoholu lub innych narkotyków, pacjent powinien rozpocząć leczenie odwykowe i terapię towarzyszącą.