• Jakie są obce słowa?
• Rodzaje wyrazów obcych
• Przykłady obcych słów
• Zdania ze słowami obcymi
• Archaizmy i neologizmy

Wyjaśniamy, czym są słowa obce, ich rodzaje, przykłady i zastosowanie w zdaniach. Także archaizmy i neologizmy.

Słowa obce są częstsze w dzisiejszym zglobalizowanym świecie.

Jakie są obce słowa?

Obce słowa lub ksenizmy są zapożyczeniami, które język zaciąga na słowach lub wyrażeniach innych, albo dlatego, że nie ma własnych terminów dla danego referenta, albo dlatego, że jego użytkownicy z jakiegoś powodu wolą obcą alternatywę od własnej.

Wyrazy obce są bardzo powszechne we wszystkich językach, zwłaszcza w kontekście globalnym, takim jak ten, który pojawił się pod koniec XX wieku i na początku XXI wieku. Jednak zawsze istniały, jako odzwierciedlenie wymiany i komunikacji między różnymi kultury i cywilizacje, a także złożone historyczne procesy kolonizacji i synkretyzmu, których świat był świadkiem.

Ogólnie rzecz biorąc, cudzoziemiec jest rozpoznawany, ponieważ zachowuje część lub całość swojej oryginalnej pisowni, mniej lub bardziej dostosowanej do języka odbiorcy. Z tego powodu w wielu językach są cytowane lub pisane kursywą, w zależności od przypadku. Jednak wraz z upływem czasu i ciągłym używaniem wiele obcych słów zostaje włączonych do języka odbiorcy, stając się zwyczajnymi utworami.

Rodzaje wyrazów obcych

Istnieją różne kryteria klasyfikacji słów obcych w języku hiszpańskim. Najprostszym ze wszystkich jest ten, który odróżnia je ze względu na język, z którego zostały wzięte: „anglicyzm” dla zapożyczeń z angielskiego, germanizm dla tych z niemieckiego, gallicism dla francuskiego, luzytanizm dla portugalskiego, nahuatlizm dla nahuatl, kataloński dla katalońskiego , italianizm dla włoskiego itp.

Jedynym wyjątkiem od tego kryterium są bezpośrednie zapożyczenia z łaciny, zwane „kultyzmami”, ponieważ w tym języku pisano i wygłaszano przemówienia przez większą część historii Zachodu.

Inne możliwe kryterium klasyfikacji słów obcych opiera się na ich formie i dzieli je na trzy typy:

• Pożyczki leksykalne. Występują, gdy język przyjmujący bierze fragment ze słownika innego języka, wraz z jego formą i treścią, i włącza go jako swój własny. W niektórych przypadkach oznacza to morfologiczną deformację słowa w celu dostosowania go do języka docelowego (na przykład „scanner” w języku hiszpańskim dla „scanner” w języku angielskim), chociaż w innych przypadkach może zachować swój kształt, a nawet jego dźwięk (na przykład „jazz” w języku angielskim i hiszpańskim).
• Pożyczki semantyczne. Występuje, gdy słowo, które już istnieje w języku docelowym, zostaje włączone w znaczenie, którego wcześniej nie miało, pochodzące z języka obcego. Tak jest na przykład w przypadku czasownika „usunąć” w języku hiszpańskim, którego pierwotne znaczenie to „przenosić rzeczy lub części rzeczy, które są razem, obracając je i potrząsając”, ale dla którego znaczenie „wymazać lub wyeliminować ” jest zwykle dodawany z angielskiego „usunąć””.
• Śledzenie semantyczne. Jest to przypadek podobny do poprzedniego, w którym język obcy jest używany w poszukiwaniu znaczenia, z tą różnicą, że jego forma jest całkowicie dostosowana do języka docelowego, jak w tłumaczeniu. Widać to łatwo w przypadku „przedszkola”, dosłownego tłumaczenia „przedszkola” z niemieckiego. W niektórych przypadkach ten rodzaj tarcia może powodować barbarzyństwo, czyli deformacje języka (z normatywnego punktu widzenia).

Klasyfikacja końcowa, według Królewskiej Hiszpańskiej Akademii, rozróżnia niezbędne lub powszechnie używane wyrazy obce, które są bardzo powszechnie używane lub nie mają odpowiednika w języku docelowym, oraz te zbędne lub niepotrzebne wyrazy obce, które niepotrzebnie zastępują dostępne terminy język docelowy.

Przykłady obcych słów

Słowo „penalty” jest zapożyczeniem leksykalnym z języka angielskiego.

Oto kilka prostych przykładów obcych słów w języku hiszpańskim:

• Kopia zapasowa (anglicyzm), czyli kopia zapasowa lub kopia zapasowa.
• Pick up (anglicism), aby nazwać model ciężarówki mniejszy niż ciężarówka i z odsłoniętą platformą ładunkową.
• E-book (anglicyzm, z książki elektronicznej), do książek w formacie cyfrowym.
• Kara (anglicyzm, kara), za faule popełnione na polu gry, w slangu piłkarskim.
• Rodowód (anglicyzm, rodowód), dla pochodzenia, szlachetnego pochodzenia lub rasy.
• Potpourri (Gallicism, z Pot pourri), na kompilację, antologię lub mix.
• Ragú (galicyzm, od ragoût), na gulasz mięsny z ziemniakami i warzywami.
• Restauracja (Galicismo, restauracja), na miejsce, w którym sprzedają gotowe potrawy.
• Salami (włoski, od salami) dla popularnego rodzaju kiełbasy.
• Curriculum (kultyzm, program nauczania), do CV lub podsumowania trajektorii.
• Versus (kultyzm), „stawić czoła”, „przeciw”, „walczyć z”.
• Bolszewik (pożyczka z rosyjskiego bolszewicy lub большевики), dla komunistów lub bojowników rewolucyjnej lewicy.

Zdania ze słowami obcymi

Następnie wstawimy w zdanie niektórych z powyższych cudzoziemców, aby zapewnić niezbędny kontekst:

• Czy pamiętałeś o wykonaniu kopii zapasowej projektu?
• Mecz Boca kontra River Plate został określony przez kary.
• Zabrałem go do dobrej restauracji i zamówił pizzę z salami i sosem ragout.
• Czy książka do zakupu e-booka?
• Biegnij, nadchodzą bolszewicy!
• Ten twój chłopak ma rodowód.

Archaizmy i neologizmy

Tak jak istnieją obce słowa, może to dotyczyć również archaizmów i neologizmów. Odnosimy się do:

• Archaizmy. Słowa, formy oraz starożytne i zanikające zastosowania, które jednak przetrwały w języku, pomimo faktu, że rzeczywistości, którą wyznaczyły, już nie można znaleźć lub że zostały zastąpione przez innych. Na przykład: „żelazo” zamiast „żelazo” lub „vos” zamiast „tú”.
• Neologizmy. Odnosi się do dokładnego przeciwieństwa archaizmów, czyli nowych słów, form i zastosowań, które są włączane do języka w miarę jego aktualizacji lub aktualizacji, aby poradzić sobie z nową rzeczywistością jego użytkowników. Na przykład: „skaner” dla skanera lub „pobierz”, aby pobrać pliki z Internetu.