- Czym jest heteronomia?
- Moralna heteronomia
- Heteronomia w prawie
- Heteronomia i autonomia
- Przykład heteronomii
Wyjaśniamy, czym jest heteronomia zarówno w sensie moralnym, jak i prawnym. Ponadto różne przykłady i różnice z autonomią.
Czym jest heteronomia?
przez heteronomię (z greki heteros, „inne” i nomos, „Prawo”) rozumiemy, ogólnie rzecz biorąc, prawne, moralne lub filozoficzny, zgodnie z którym podmiot rządzi się zgodnie z instrukcjami lub imperatywami pochodzącymi z zewnątrz, to znaczy, które nie powstały w sobie. W tym sensie jest to przeciwieństwo autonomia.
Zatem istotą heteronomiczną jest ten, który żyje życiem nie według własnego samookreślenia, ale posłuszny prawom narzuconym przez innego, niezależnie od tego, czy ten drugi jest jednostką, społeczeństwo lub jakaś moc. Być może robisz to wbrew swojej woli lub z pewnym marginesem obojętności.
Z pewnego punktu widzenia wszyscy ludzie żyjemy według kryteriów heteronomicznych, w tym sensie, że rządzi nami zbiór wyuczony od zasady, zasady i kryteria, które są nam przekazywane przez naszych przodków lub przez instytucje samego społeczeństwa.
Możemy jednak wybrać, kiedy i czy nie przestrzegać narzuconych z zewnątrz praw. Dlatego można argumentować, że Szanuję przez te normy występuje w większym lub mniejszym stopniu w zależności od jednostki, a to jednocześnie pokazuje, że jesteśmy autonomiczni.
Moralna heteronomia
ten morał Jest to pole filozoficzne, w którym dyskutowana jest różnica między dobrem a złem, rozumianym jako abstrakcyjne koncepcje, które rządzą zachowanie człowiek. W tym sensie heteronomia moralna to uczenie się tego, co jest dobre, a co złe, typowe dla dzieci: uczenie się co jest nam ogólnie podyktowane z zewnątrz, to znaczy, że nasi rodzice uczą nas w szkole i jest wzmacniane przez: przemówienia społeczeństwa.
Jego celem jest jednak budowanie jednostek moralnie samodzielnych: które nie wymagają czujności osób trzecich w ustalaniu, co jest dobre, a co złe, ale mają już wpisaną normę i na jej podstawie mogą wykonywać prawo. Wolność indywidualność i sumienie.
Heteronomia w prawie
To właśnie w dziedzinie prawa heteronomia jest najłatwiej dostrzegalna, ponieważ wszyscy prawa które istnieją, są niezbędne do życia w społeczeństwie. Obowiązek ten obejmuje również normy prawne oraz kontrakty.
ten Stan: schorzenie Zobowiązuje nas do przestrzegania tych norm, których nie zaproponowaliśmy ani nie wynikają z naszego społecznego doświadczenia, ale są znacznie starsze. Gwarantuje swoje zobowiązanie poprzez monopol z przemoc i przymusu.
Od chwili narodzin jesteśmy włączeni w świat uregulowany, uregulowany, z prawami opracowanymi z góry i włączonymi do różnych zbiorów praw, których celem jest zagwarantowanie pokoju społecznego. Jeśli odmówimy przestrzegania praw, zgodnie z którymi społeczeństwo jako całość zgodziło się rządzić sobą, będzie miało prawo ukarać nas w jakiś sposób lub w najgorszym przypadku stracimy prawo do życia w społeczeństwie.
Jak zobaczymy, zgodnie z prawem wszyscy jesteśmy istotami heteronomicznymi.
Heteronomia i autonomia
Podstawowa różnica między heteronomią a autonomią dotyczy miejsca pochodzenia norm rządzących jednostką, w zależności od przypadku. Kiedy normy pochodzą od samej jednostki, mówi się, że jest autonomiczną jednostką; ale kiedy nie pochodzą od niego, ale od innych, wtedy mówimy o jednostce heteronomicznej.
Toczyło się wiele filozoficznych debat między tym rozróżnieniem a granicami wolności jednostki. W terenie parali się filozofowie tacy jak Immanuel Kant czy Cornelius Castoriadis.
Przykład heteronomii
Niewolnicy nieustannie podlegali woli swego pana.Radykalnym przykładem heteronomii jest warunek niewolnictwoNiewolnicy byli prawnie niezdolni do samodzielnego rządzenia, ponieważ nie mogli posiadać własności ani korzystać z wolności osobistej. Zamiast tego stale podlegali woli swego pana, który udzielał im wszelkiego rodzaju instrukcji i określał dla nich, co jest dla nich dobre, a co nie.