ZA Zaburzenie koordynacji podsumowuje wszystkie zaburzenia, które uniemożliwiają osobie prawidłowe wykonywanie ruchów ciała.
Co to są zaburzenia koordynacji?
Koordynacja dosłownie oznacza regulowanie czegoś. Organizm reguluje swoje funkcje poprzez koordynację, aby można go było sensownie wykorzystywać w zależności od sytuacji. Gdy koordynacja fizyczna jest zaburzona, istnieją przyczyny, które można rozwiązać, a w niektórych przypadkach skorygować.
Jeśli występuje takie zaburzenie koordynacji, rezultatem jest trudna do kontrolowania i nieuporządkowana sekwencja ruchów, która jest zwykle wzajemną zależnością kilku nieprawidłowo funkcjonujących grup mięśni.
Ten stan jest znany jako ataksja. Koordynacja poszczególnych grup mięśni również może zostać zakłócona. Jako podgrupa ataksji mówi się w tym przypadku o asynergii. Występują zaburzenia koordynacji niezbędnej i nieistotnej.
przyczyny
Zasadniczo osoba uczy się swojej koordynacji w dzieciństwie. Przykładami wyuczonej koordynacji może być nauka chodzenia lub używania rąk. Podobnie, koordynacji uczy się poprzez trening i nawyk. Oba procesy uczenia się muszą przebiegać w ten sam sposób, aby nie blokować wykonania niektórych ruchów.
Jedną z fizycznych przyczyn zaburzeń koordynacji może być uszkodzenie układu nerwowego. W mózgu obie strony ciała są kontrolowane przez lewą i prawą półkulę. Obie połówki mózgu połączone są sznurami nerwowymi. W większości przypadków obie połowy ciała są używane w tym samym czasie. To na przykład z powodu niedożywienia jedna z dwóch półkul mózgu pozostawała niedorozwinięta w dzieciństwie. Ma to odpowiedni wpływ na koordynację ciała.
Jeśli dojdzie do uszkodzenia móżdżku, nie można już wykonywać automatycznych czynności, takich jak jedzenie lub utrzymywanie ciała w pozycji pionowej. Jeśli mózg zostanie uszkodzony w wyniku wypadku, polecenia z mózgu do pewnych grup mięśni mogą już nie być odbierane. Leki i leki mogą uszkodzić przewodnictwo nerwowe, blokując punkty przełączania neuroprzekaźników.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na zaburzenia koncentracjiChoroby z tym objawem
- Wczesne letnie zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (KZM)
- Encefalopatia Wernickego
- Infekcja wirusem Zika
- Neuroboreliosis
- Zespół niespokojnych nóg (niespokojne nogi)
- Borelioza
Diagnoza i przebieg
W medycynie zaburzenia koordynacji nazywane są dystonią. Ogniskowa dystonia odnosi się do rozerwania poszczególnych grup mięśni, podczas gdy ogólna dystonia dotyczy rozerwania kilku grup mięśni.
Typowe diagnozy dystonii to skurcze powiek, kurczowe kręcz szyi, dsytoniczne zaburzenia głosu i skurcze pisarza. Typowa jest również dystonia wrażliwa, w której nogi są początkowo źle ustawione.
Reagująca dystonia jest często błędnie diagnozowana jako choroba ortopedyczna. Ponieważ zaburzenie koordynacji dotyka w wielu przypadkach całego ciała, może objawiać się na wiele różnych sposobów i często jest trudne do zdiagnozowania. Oprócz problemów z oddawaniem moczu, skurczów mięśni, duszności lub bólu w klatce piersiowej, by wymienić tylko kilka objawów, chory często czuje się nadmiernie pobudzony, wyczerpany, cierpi na bóle i zawroty głowy.
Jasną diagnozę stawia się zwykle tylko w łagodniejszych przypadkach i w przypadku zaburzeń, które mają charakter przejściowy. Wielu lekarzy mówi o „diagnozie zakłopotania” z powodu wielu różnych objawów i trudności w ich dokładnym opisaniu. Ta diagnoza jest trudna do udowodnienia.
Komplikacje
Zaburzenia koordynacji prowadzą do ogromnego stresu w życiu codziennym. Ruchów nie można wykonywać tak, jak są one przemyślane i zaplanowane w głowie. W szczególności w przypadku procesów nieświadomych prowadzi to do silnego obciążenia emocjonalnego i psychicznego osoby zainteresowanej. Pojawia się stres, nerwy są napięte i możliwa jest drażliwość.
Ogólne samopoczucie ulega znacznemu pogorszeniu. W niektórych przypadkach istnieje ryzyko niezdolności do pracy. Zakłócenia w koordynacji zwiększają ryzyko wypadków. U niektórych osób stres prowadzi do kołatania serca, nadciśnienia i problemów sercowo-naczyniowych. Osoby pozbawione koordynacji są często postrzegane jako osoby z zaburzeniami psychicznymi, alkoholiki lub narkomani. Poczucie izolacji pojawia się i może wywołać dalsze zaburzenia psychiczne.
Kiedy leczy się zaburzenia koordynacji, często podaje się leki. Mają skutki uboczne, takie jak apatyczne zachowanie, bóle głowy i brzucha lub utrata apetytu. Zabiegi relaksacyjne są wykonywane, co dla niektórych osób jest niewygodne.
Jeśli istnieje terapia zainicjowana wbrew woli pacjenta, sukcesy są bardzo małe lub nie ma ich wcale. Sam pacjent często nie widzi związku między problemem psychologicznym a dolegliwościami fizycznymi.Ponadto wielu cierpiących na powolność osiąga sukces. To prowadzi do niezadowolenia.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Jeżeli zaburzenia koordynacji występują głównie po spożyciu alkoholu lub innych używek, wizyta u lekarza nie jest konieczna. Zaburzenia koordynacji zwykle ustępują samoistnie, gdy organizm rozłoży dany lek. Jednak należy skonsultować się z lekarzem, jeśli nie można już powstrzymać używania narkotyków i przekształca się w uzależnienie.
Jeśli zaburzenia koordynacji występują tylko chwilowo, a potem same ustępują, wizyta u lekarza również nie jest konieczna. Mogą wystąpić z powodu krótkotrwałych objawów lub innych wpływów i są zwykle nieszkodliwe. Jeśli zaburzenia koncentracji utrzymują się i utrudniają życie pacjentowi, konieczne jest leczenie. W wielu przypadkach nie można już wykonywać czynności wymagających fizycznie. Jeśli istnieją tak poważne ograniczenia, zaburzenia koordynacji muszą być leczone przez lekarza. Leczenie jest również konieczne, jeśli oprócz zaburzeń koordynacji występują bóle głowy lub nudności.
Z reguły pierwszym punktem kontaktu, który rozpoznaje przyczynę zaburzeń koordynacji jest lekarz rodzinny, a następnie kieruje osobę zainteresowaną do specjalisty.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
Fizjoterapia przeciwdziała zaburzeniu koordynacji, które polega na niemożności nauczenia się pewnych sekwencji ruchowych. Zmiana diety może pomóc. Jeśli zaburzenie jest związane z lekiem, leki przerywa się lub zastępuje.
Należy zadbać o to, aby osoby dotknięte chorobą były chronione psychicznie. Podczas leczenia zaburzeń koordynacji szczególnie ważne jest, aby nie leczyć objawów fizycznych w izolacji, ale także leczyć przyczyny.
Dlatego terapie lekami stosuje się w połączeniu z fizjoterapią i psychoterapią oraz metodami relaksacyjnymi. Z reguły zaczyna się od relaksującej, fizjoterapii.
Jeśli to nie pomaga, zwykle kieruje się pacjenta do psychoterapeuty. Należy zadbać o to, aby leczenie było dostosowane do indywidualnego pacjenta.
Perspektywy i prognozy
Jeśli zaburzenia koordynacji wystąpią po spożyciu alkoholu lub innych narkotyków, nie są szczególnym powikłaniem i ustępują same, gdy lek zostanie całkowicie rozłożony przez organizm. Jednak jeśli substancje są przyjmowane przez długi czas, mogą uszkodzić nerwy, powodując trwałe zaburzenia koordynacji.
Zaburzenia koordynacji zwykle prowadzą do dużego stresu w życiu codziennym danej osoby. Niektórych czynności nie da się już łatwo wykonać. Prowadzi to do stresu i często problemów psychologicznych. Ze względu na zaburzenia koordynacji, osoby dotknięte chorobą często nie mogą wykonywać swojej pracy. Objawowi często towarzyszy również kołatanie serca, które w najgorszym przypadku może doprowadzić do zawału serca.
W większości przypadków leczenie polega na podawaniu leków. W wielu przypadkach pacjent musi zostać przyjęty do kliniki w celu leczenia braku koordynacji. Dalsze perspektywy związane z tym objawem zależą w dużej mierze od woli pacjenta do pokonania choroby. Oprócz leczenia farmakologicznego często stosuje się fizjoterapię, która zwykle zwiększa szanse na sukces.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na zaburzenia koncentracjizapobieganie
Jedynym skutecznym sposobem zapobiegania zaburzeniom koordynacji jest trening fizyczny. Istnieją specjalnie opracowane kursy ćwiczeń, które promują koordynację i trenują mózg. Lekarze są jednak zgodni, że ukierunkowane zapobieganie zaburzeniom koordynacji jest prawie niemożliwe.
Możesz to zrobić sam
Zaburzenia koordynacji mogą być wyleczone tylko w ograniczonym zakresie przez lekarza iw domu. Z reguły dalszy przebieg choroby zależy w dużej mierze od przyczyny zaburzeń koordynacji. W większości przypadków zaburzenia koordynacji można zwalczać odpowiednią fizjoterapią. Oprócz samej fizjoterapii pacjent może również wykonywać określone ćwiczenia sportowe w domu i trenować kończyny. Trening ten pozytywnie wpływa na zaburzenia koordynacji, a także im zapobiega. Szczególnie na starość ważne jest, aby dużo się poruszać i regularnie trenować wszystkie części ciała.
Zmiana diety na zdrową i niskotłuszczową żywność zwykle ma pozytywny wpływ na leczenie zaburzeń koordynacji. Jeśli zaburzenia koordynacji powstały w wyniku nadużywania alkoholu i narkotyków, należy zwalczać odpowiednie uzależnienie. Można to zrobić prywatnie, z pomocą grupy samopomocy lub w specjalnej przychodni. Z reguły zaburzenia koordynacji ustępują ponownie, gdy uzależnienie zostanie pokonane.
Stres psychiczny może nasilać zaburzenia koordynacji. Dlatego należy ich unikać. Należą do nich przede wszystkim zastraszanie, marginalizacja i depresja. W rzadkich przypadkach dziedziczone są również zaburzenia koordynacji. Niestety nie ma możliwości leczenia ani samopomocy.
.jpg)
