przemieszczenie

ZA przemieszczenie, potoczny też wykrzywienie lub Przemieszczenie to uraz stawów, który zwykle występuje w wyniku upadku lub nagłego przeciążenia. Zwykle prowadzi to do całkowitej utraty kontaktu między kośćmi tworzącymi staw. Szczególnie często dotyczy to stawów barkowych i łokciowych.

Co to jest zwichnięcie?

Również w niektórych sportach mogą wystąpić tak zwane kontuzje przeprostowe, które skutkują np. Zwichnięciem stawów palców. Szarpanie i gwałtowne ciągnięcie palców, rąk lub nóg również może spowodować odpowiednie uszkodzenie stawu.
© cunaplus - stock.adobe.com

Pod jednym przemieszczenie Lekarze rozumieją uszkodzenie stawów, w którym kończy się kości tworzące staw, zwykle całkowicie tracą ze sobą kontakt (nazywa się to zwichnięciem).

Ten stan jest ogólnie określany jako zwichnięcie lub zwichnięcie odpowiedniego stawu. Jest to przeważnie tymczasowa niewspółosiowość kości, która wymaga leczenia. Zasadniczo prawie wszystkie stawy ciała mogą być dotknięte zwichnięciem.

Jednak szczególnie częste są zwichnięcia stawu barkowego, łokciowego i kolanowego. Zwichnięte stawy palców lub szczęki również nie są rzadkością. Zwichnięcie jest poważnym urazem chorego stawu i może prowadzić do złamań, zwłaszcza w okresie wzrostu.

przyczyny

Przyczyny a przemieszczenie w większości przypadków są pośrednią siłą działającą na dotknięty staw. Może to obejmować upadek na ramię / ramię.

Również w niektórych sportach mogą wystąpić tak zwane kontuzje przeprostowe, które skutkują np. Zwichnięciem stawów palców. Szarpanie i gwałtowne ciągnięcie palców, rąk lub nóg również może spowodować odpowiednie uszkodzenie stawu.

Jeżeli staw był już kilkakrotnie dotknięty zwichnięciem, może pozostać niestabilny w porównaniu z innymi stawami - w efekcie czasami nawet bez użycia siły dochodzi do tzw. Zwichnięć nawykowych.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Zwichnięcie zwykle powoduje silny ból. Odsuwanie się końców kości może spowodować uszkodzenie otaczających więzadeł, naczyń, nerwów i mięśni. W rezultacie zdolność poruszania się jest zwykle znacznie ograniczona i często pojawia się siniak. W wyniku bólu i ucisku mechanicznego chorzy trzymają dotkniętą kończynę w pozycji odciążającej.

Jeśli w trakcie zwichnięcia dojdzie do uszkodzenia nerwu, w innych częściach ciała mogą wystąpić nieprawidłowe czucia lub paraliż. Możliwe jest na przykład mrowienie w palcach lub drętwienie palców u nóg. Dokładne skutki zwichnięcia zależą przede wszystkim od tego, gdzie się znajduje i które stawy są zaangażowane. Guz stawowy jest postrzegany przez chorych i lekarza jako „pusty”.

Zwykle można zauważyć sprężynowanie połączenia. Oznakom zewnętrznym towarzyszy zaczerwienienie dotkniętego obszaru, a czasami widoczne deformacje w okolicy. Zwichnięcie może również prowadzić do siniaków lub siniaków. Skutkuje to często zaburzeniami krążenia, zmianami skórnymi i innymi dolegliwościami. Objawy zwichnięcia mogą się znacznie różnić w zależności od umiejscowienia zwichnięcia i tego, czy nerwy, więzadła lub mięśnie są uszkodzone.

Diagnoza i przebieg

ZA przemieszczenie często może być zdiagnozowane przez lekarza prowadzącego na podstawie istniejącego optycznego zniekształcenia chorego stawu. Wspólna głowa często wyraźnie wystaje. Może wystąpić obrzęk i zasinienie.

Zwichnięciu zwykle towarzyszy ból, który prowadzi do odciążenia postawy. Jeśli objawy są niejednoznaczne, w postawieniu diagnozy może pomóc zdjęcie rentgenowskie odpowiedniego obszaru ciała.

Jeśli zwichnięcie pozostanie bez leczenia, może dojść do trwałej niestabilności stawu i wspomnianych wcześniej nawykowych zwichnięć lub nawet częstszych złamań kości w okolicy stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów lub trwała niewspółosiowość stawu grozi długoterminową konsekwencją.

Komplikacje

Przede wszystkim zwichnięcie prowadzi do stosunkowo silnego bólu stawów. Same stawy są spuchnięte i posiniaczone. Z reguły dalszy przebieg tej dolegliwości zależy w dużej mierze od przyczyny zwichnięcia i obszaru dotkniętego chorobą, tak że nie można przewidzieć ogólnego przebiegu choroby. W wielu przypadkach powierzchnie stawowe po zwichnięciu znajdują się w złym położeniu, przez co występują ograniczenia w ruchu i życiu codziennym pacjenta.

Zwykle rozpoznanie zwichnięcia jest stosunkowo łatwe i szybkie, ponieważ staw jest widocznie wystający. Dlatego możliwe jest wczesne leczenie tej dolegliwości. Jednak nie ma samoleczenia. Jeśli zwichnięcie nie jest odpowiednio leczone, może rozwinąć się choroba zwyrodnieniowa stawów.

Nierzadko zdarza się, że w wyniku zwichnięcia nerwy zostają uwięzione, przez co pacjenci cierpią na paraliż lub inne zaburzenia czucia, co ogranicza ich codzienne życie. Leczenie odbywa się za pomocą zabiegu chirurgicznego i w większości przypadków prowadzi do sukcesu. Nie ma żadnych komplikacji. Zwichnięcie nie wpływa również na oczekiwaną długość życia pacjenta.

Kiedy należy iść do lekarza?

Silny ból w okolicy kości i stawów należy natychmiast usunąć. Osoby dotknięte chorobą powinny skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy wydają się ostre i szybko się nasilają. Jeżeli w wyniku upadku lub kontuzji sportowej wystąpi silny ból lub nawet złamanie, należy zabrać osobę do szpitala. Dotkniętą chorobą część ciała należy najpierw leczyć, najlepiej przez lekarza sportowego lub osobę udzielającą pierwszej pomocy z odpowiednim przeszkoleniem w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Osoby z wrodzoną słabą tkanką łączną lub nadmiernie rozciągliwymi strukturami więzadłowymi szczególnie szybko cierpią na zwichnięcia.

Również w starszym wieku iw związku z chorobą zwyrodnieniową stawów czy chorobami reumatycznymi zwichnięć jest więcej. Silne nadmierne rozciągnięcie więzadeł i stawów trwale osłabia staw, dlatego zalecana jest ostrożność nawet po wyzdrowieniu. Jeżeli podejrzewa się nowe zwichnięcie, należy niezwłocznie powiadomić lekarza rodzinnego. Oprócz lekarza ogólnego możesz udać się do ortopedy, kręgarza lub lekarza sportowego ze zwichnięciem. W przypadku ciężkich objawów konieczne jest leczenie fizjoterapeutyczne.

Leczenie i terapia

Czy lekarz prowadzący ma przemieszczenie zdiagnozowany, może rozpocząć odpowiednie leczenie. Przede wszystkim należy skorygować niewspółosiowość kości tworzących stawy.

Potocznie proces ten nazywany jest również „prostowaniem”. Powinien być wykonywany tylko przez specjalistę, ponieważ nadmierna siła lub nagły nieprawidłowy ruch może uszkodzić sam staw lub otaczające nerwy lub naczynia. W pewnych okolicznościach ten niebolesny zabieg należy wykonać w znieczuleniu.

Następnie dotknięty staw należy unieruchomić. Zdjęcie rentgenowskie powie ci, czy redukcja (prostowanie) się powiodła i czy są jakieś inne obrażenia. Jeśli stawu nie można przywrócić do pierwotnego położenia zgodnie z oczekiwaniami, należy przeprowadzić operację, aby to skorygować. Operacja jest często konieczna, nawet jeśli zwichnięciu towarzyszy złamanie kości.

Po zwichnięciu staw nie powinien być nadmiernie obciążany przez kilka tygodni, a nawet miesięcy. Jednak całkowite unieruchomienie przez dłuższy czas nie jest wskazane. Jeśli do kontuzji doszło podczas ćwiczeń, często konieczne jest chwilowe przerwanie treningu w celu całkowitego przywrócenia stabilności stawu. Odpowiednie ćwiczenia fizjoterapeutyczne mogą wspierać proces gojenia.

Perspektywy i prognozy

Zasadniczo zwichnięcie jest łatwe do wyleczenia. Dlatego większość pacjentów ma korzystne rokowanie. Przy dobrze ugruntowanym planie leczenia i współpracy chorego ustąpienie objawów można zwykle udokumentować po kilku miesiącach. Ważne jest, aby zastosować leczenie i aby podczas procesu gojenia nie dochodziło do nadmiernego obciążenia chorego stawu.

Ponieważ zaburzeniem jest zwichnięcie stawu, należy zastosować leczenie ortopedyczne i fizjoterapeutyczne. W przeciwnym razie istnieje ryzyko upośledzenia na całe życie i ograniczenia naturalnego zakresu ruchu. Często dochodzi do zaburzeń wtórnych, które są odkrywane i wyleczone podczas leczenia. Prognozy dotyczące braku objawów stają się mniej korzystne, jeśli doszło do trwałego uszkodzenia stawu lub gdy w ciągu życia wielokrotnie dochodziło do zwichnięcia. W takich przypadkach muszą nastąpić zmiany w organizacji życia codziennego lub zawodowego, ponieważ możliwości ruchu są ograniczone, a wydolność fizyczna nie może być już w pełni wykonywana.

Jeśli przeprowadzany jest zabieg chirurgiczny, wiąże się to ze zwykłymi zagrożeniami i skutkami ubocznymi. W przypadku powikłań podczas operacji lub procesu gojenia rokowanie często ulega pogorszeniu. Ponadto wzrasta ryzyko chorób wtórnych, ponieważ można zaobserwować wzrost stresu emocjonalnego.

zapobieganie

Tam jeden przemieszczenie występuje zwykle w wyniku ostrej przemocy, której trudno jest zapobiec. Jeśli jednak wiadomo już, że niektóre stawy są podatne na uszkodzenia, zaleca się, aby nie obciążać ich nadmiernie. W przypadku zwichnięcia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Tylko w ten sposób można w pełni przywrócić ważną stabilność stawu po urazie.

Opieka postpenitencjarna

Zwichnięcie prowadzi przede wszystkim do silnego bólu stawów, który czasami może utrzymywać się nawet po ostrym leczeniu. Dlatego opieka posprzedażowa ma na celu złagodzenie tego bólu, który czasami najpierw rozwiązuje się za pomocą leków. Ponadto osoby dotknięte chorobą powinny zachować spokój i unikać wysiłku fizycznego w jak największym stopniu. Nie można przewidzieć przebiegu choroby, ponieważ objawy zwichnięcia zależą od przyczyny. Może się więc zdarzyć, że niektórzy są bardziej dotknięci niż inni. W radzeniu sobie z codziennymi sprawami potrzebna jest pomoc i wsparcie ze strony członków rodziny. W większości przypadków zwichnięcie można skutecznie leczyć. Przewidywana długość życia nie jest skrócona przez zwichnięcie.

Możesz to zrobić sam

Środki samopomocy w związku ze zwichnięciem polegają na ochronie chorego stawu i, w razie potrzeby, zastosowaniu środków przeciwbólowych. Wskazane jest, aby osoby dotknięte chorobą postępowały zgodnie z zaleceniami lekarza i pozwolił stawowi odpocząć. W rzeczywistości, jeśli masz zwichnięcie, najlepszym sposobem samopomocy jest odpoczynek w okolicy przez kilka tygodni po ponownym dopasowaniu.

W przypadku ostrego zwichnięcia nie jest wskazane podejmowanie prób korygowania pozycji jako laik. Istnieje wiele sposobów spowodowania uszkodzenia stawu lub otaczającej tkanki. Wyjątkami są tutaj wielokrotnie zwichnięte rzepki: często można je zmienić samodzielnie po profesjonalnym instruktażu.

Ogólnie rzecz biorąc, wszelkim występującym zwichnięciom należy szybko przeciwdziałać za pomocą chłodzenia, pod warunkiem, że wystąpi ból i obrzęk. Aby uniknąć dalszego obrzęku, należy podjąć próbę uniesienia lub utrzymania odpowiedniego obszaru. Płyn chłodzący nie może leżeć bezpośrednio na skórze. Zabezpieczenie zwichniętego obszaru za pomocą pomocniczego bandaża lub podobnego środka jest również przydatne do czasu badania lekarskiego i leczenia. Przewlekłego zwichnięcia stawów nie da się skorygować środkami samopomocy. Tutaj można go używać tylko do łagodzenia bólu.