Oponiak

ZA Oponiak jest przeważnie łagodnym guzem mózgu, który na początku nie daje żadnych objawów ze względu na powolny wzrost. Oponiaki są jednym z najczęstszych guzów mózgu, stanowiącym około 15 procent wszystkich guzów wewnątrz czaszki, przy czym oponiaki rozwijają się częściej u kobiet niż u mężczyzn.

Co to jest oponiak?

ZA Oponiak jest zwykle łagodnym (łagodnym) i wolno rosnącym guzem mózgu, który wywodzi się z tzw. opon mózgowych, komórek okrywowych pajęczynówki mózgu i rdzenia kręgowego, które są tkanką pająka wraz z opuszką miękką w postaci miękkich opon mózgowych (leptomeninx), jamy czaszkowej poniżej twardych opon mózgowo-rdzeniowych Rozbierz się.

Oponiaki zwykle otaczają twarde opony od wewnątrz i w miarę wzrostu wypierają otaczającą tkankę, co może uszkodzić opony mózgowe i powodować zaburzenia neurologiczne. Oponiak może mieć kilka ognisk guza (meningiomatozę), a także rozlany (rozproszony) wzrost, przy czym osoby dotknięte więcej niż jednym ogniskiem guza zwykle mają chorobę genetyczną (neurofibromatoza typu 2 lub choroba Recklinghausena).

przyczyny

Przyczyny rozwoju Oponiak nie udało się dotychczas w pełni wyjaśnić. Uważa się, że oponiak rozwija się, gdy komórki pajęczynówki lub komórki skóry pająka ulegają degeneracji i proliferacji, chociaż przyczyna tego procesu degeneracji jest niejasna.

Ponadto dzieci, które były narażone na radioterapię w wyniku choroby nowotworowej, mają zwiększone ryzyko rozwoju szczególnie złośliwych oponiaków.

Zakłada się również czynniki genetyczne, ponieważ w wielu przypadkach osoby dotknięte oponiakami utraciły informacje o chromosomie 22.

Uraz głowy lub guz opon mózgowo-rdzeniowych, a także inne urazy czaszki można wykluczyć jako czynniki wyzwalające oponiak.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Oponiak często trwa kilka lat, zanim pojawią się objawy. Pierwsze oznaki guza mózgu są niespecyficzne i mogą pojawiać się w różnych częściach ciała. Na przykład mogą wystąpić zaburzenia węchu, zaburzenia widzenia i mowy, zmęczenie, bóle głowy i paraliż kończyn. Mogą również wystąpić drgawki, ubytki rąk i nóg oraz zmiany psychiczne.

Jeśli guz jest zlokalizowany w kanale kręgowym, pojawiają się nieprawidłowe odczucia, bóle pleców i problemy z nerwami. Zewnętrznie oponiak można rozpoznać po utracie wagi, bladej skórze i ogólnie chorym wyglądzie. Oponiak rozwija się bardzo wolno, a mózg może dobrze przystosować się do guza, dlatego osoby dotknięte chorobą zwykle same nie zauważają żadnych objawów.

Często to krewni zauważają zauważalne objawy, takie jak zmiany osobowości. Starsi pacjenci wykazują wówczas oznaki demencji lub depresji, podczas gdy dzieci i młodzież mogą doświadczać zahamowania wzrostu. Jeśli guz znajduje się w kostnej części czaszki, może to prowadzić do zwiększonego wzrostu kości. Rezultatem jest widoczny z zewnątrz guz.

U niektórych pacjentów gałka oczna również wystaje.Ten tak zwany wytrzeszcz wiąże się również z bólem i silnym dyskomfortem. Objawy nasilają się wraz ze wzrostem guza i powoli ustępują po usunięciu wzrostu. Często pozostają uszkodzenia długoterminowe.

Diagnoza i przebieg

Aby zdiagnozować Oponiak Stosowane są przede wszystkim metody diagnostyki obrazowej, takie jak CT (tomografia komputerowa) lub MRT (tomografia rezonansu magnetycznego). Guz uwidacznia się za pomocą środka kontrastowego, w który jest wzbogacony.

W przypadku wykrycia guza z gładką obwódką w okolicy opon mózgowo-rdzeniowych oraz charakterystycznego zgrubienia w miejscu styku guza z oponami podczas zabiegu można założyć oponiaka.

Z reguły oponiak ma dobry przebieg, ale w rzadkich przypadkach (1,7%) może przerodzić się w złośliwy guz mózgu z przerzutami. Ze względu na bardzo powolny wzrost tego typu guza mózgu oponiak często nie powoduje początkowo żadnych objawów i jest diagnozowany przypadkowo po latach.

Jeśli pojawią się objawy, takie jak zaburzenia neurologiczne (nieprawidłowe odczucia, zaburzenia widzenia lub zdolności mowy), konieczna jest operacja. W niektórych przypadkach (13 proc.), Przy tzw. Oponiakach anaplastycznych lub atypowych, rokowanie jest mniej korzystne.

Komplikacje

W większości przypadków oponiak jest diagnozowany późno, ponieważ nie powoduje żadnego szczególnego dyskomfortu ani komplikacji, ponieważ rośnie w ciągu pierwszych kilku miesięcy i lat. Z tego powodu wczesne leczenie tej choroby zwykle nie jest możliwe. Osoby dotknięte chorobą cierpią głównie na silne bóle głowy i zaburzenia czucia.

Występują także zaburzenia wrażliwości i paraliż w różnych rejonach ciała. Z powodu paraliżu i ograniczonej sprawności ruchowej osoby dotknięte chorobą mogą być uzależnione od pomocy innych osób w życiu codziennym. Nierzadko zdarzają się również napady padaczkowe i zaburzenia widzenia.

Pacjenci cierpią również na zaburzenia myślenia i mówienia, więc komunikowanie się z innymi ludźmi jest również utrudnione z powodu oponiaka. Ten guz znacząco obniża jakość życia. Guz można usunąć chirurgicznie.

Nie można ogólnie przewidzieć, czy objawy ustąpią całkowicie. Z reguły osoby dotknięte chorobą są wtedy również zależne od chemioterapii, co często prowadzi do różnych skutków ubocznych. Ponadto oponiak może również skrócić oczekiwaną długość życia pacjenta.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Rozpoznanie oponiaka jest często trudne, ponieważ wrzód rośnie bardzo wolno. Oznaki i objawy mogą być zatem mylone z innymi stanami chorobowymi lub uznane za normalne oznaki starzenia. Bóle głowy, które są tylko przejściowe, można złagodzić, zmieniając dietę lub spożywając większe ilości wody. Świadome unikanie stresu psychicznego i więcej snu może przynieść tutaj znaczną ulgę.

Miejsce pracy w biurze powinno być możliwie zoptymalizowane, ponieważ niedopasowanie między orientacją ekranu a pozycją siedzącą może również mieć negatywny wpływ na stawy głowy, co może prowadzić do bólów głowy. Może w tym pomóc fizjoterapeuta lub osteopata. Wizyta u lekarza pierwszego kontaktu jest wskazana, jeśli ból głowy utrzymuje się i pogarsza się z czasem. Jeśli podejrzewają oponiaka, mogą zostać skierowani do neurologa, który następnie wykona badania, a następnie badania obrazowe, takie jak CT lub MRI.

Oponiak może wymagać pomocy w nagłych wypadkach, jeśli wystąpią nagłe drgawki i zmiany widzenia lub pamięci.

Leczenie i terapia

Terapia jest skierowana do jednego Oponiak w zależności od lokalizacji, wielkości i tempa wzrostu guza. Ze względu na zasadniczo łagodny charakter i bardzo powolny wzrost oponiaka początkowo obserwuje się jego rozwój w trakcie badań kontrolnych.

W przypadku wystąpienia zaburzeń neurologicznych oponiak usuwa się w ramach zabiegu chirurgicznego. Angiografia służy do wizualizacji tętnic opon mózgowych, które zaopatrują oponiak i które są embolizowane (obliterowane lub zamykane) podczas zabiegu, aby zminimalizować utratę krwi. Interwencja chirurgiczna ma na celu całkowite usunięcie oponiaka.

Jeśli całkowite usunięcie guza nie jest możliwe lub występuje złośliwy oponiak, po operacji konieczna będzie dodatkowa radioterapia w celu zabicia pozostałych komórek guza. Małe guzy (o maksymalnej średnicy trzech centymetrów) napromieniamy jednokrotnie w ramach radiochirurgii nożem gamma lub akceleratorem liniowym wysokodawkowymi promieniami gamma. Ta forma terapii jest również stosowana, gdy oponiak znajduje się w niekorzystnym położeniu do operacji lub stan ogólny chorego nie pozwala na taką operację.

Chemioterapia jest stosowana tylko w wyjątkowych przypadkach w przypadku oponiaków, ponieważ jak dotąd przeprowadzono tylko kilka badań klinicznych lub eksperymentalnych, a skuteczność w leczeniu oponiaków nie została jeszcze udowodniona.

Perspektywy i prognozy

Statystycznie u sześciu na 100 000 osób w ciągu życia rozwinie się oponiak. Wyraźnie duża liczba pacjentów w momencie rozpoznania jest w wieku od 40 do 60 lat. Kobiety są bardziej zagrożone. Jeśli spojrzysz na szanse wyzdrowienia, obraz jest mieszany. Około dziewięć na dziesięć chorób jest łagodnych. Jeśli taki guz można nawet całkowicie usunąć chirurgicznie, prawdopodobne jest całkowite wyleczenie. Z drugiej strony, jeśli komórki nowotworowe pozostaną, odrodzą się ponownie.

W jednym na dziesięć innych przypadków oponiak rozwija się szybko lub jest złośliwy. Rokowanie dla tego guza jest stosunkowo złe. Z jednej strony istnieje zwiększone ryzyko ponownego wzrostu. Z drugiej strony u co trzeciego pacjenta z postacią złośliwą pojawiają się przerzuty. Prawie 80 procent ostatniego treningu doświadczyło ponownego wzrostu guza w ciągu pięciu lat od prognozy.

Przy ocenie perspektywy zawsze odgrywa rolę umiejscowienie tkanki guza. Na przykład, jeśli przyklei się do spodu mózgu, zwykle nie można go całkowicie usunąć. Nawet w tak niekorzystnej sytuacji chirurg może łatwo uszkodzić mózg. Stwarza to trwałe, nieodwracalne zaburzenia neurologiczne.

zapobieganie

Jako czynniki wyzwalające manifestację i rozwój a Oponiak nie zostały jeszcze wyjaśnione, nie można temu zapobiec. Generalnie należy unikać niepotrzebnego napromieniania (zwłaszcza u dzieci) i substancji rakotwórczych, takich jak nikotyna czy alkohol. Ponadto zdrowa dieta i aktywność sportowa wzmacniają własny system obronny organizmu i pomagają zminimalizować ryzyko zachorowania na raka, a tym samym również ryzyko wystąpienia oponiaka.

Opieka postpenitencjarna

Diagnozę oponiaka bardzo często stawia się stosunkowo późno, ponieważ w pierwszych latach lub miesiącach wzrostu prawie nie ma żadnych dolegliwości ani powikłań. Dlatego wczesne leczenie tej choroby jest prawie niemożliwe. Pacjenci cierpią głównie na zaburzenia czucia i silne bóle głowy, może również wystąpić paraliż w różnych częściach ciała.

W rezultacie osoby dotknięte chorobą mogą mieć ograniczony ruch, a następnie potrzebują pomocy w radzeniu sobie z codziennym życiem. Mogą również wystąpić zaburzenia widzenia lub napady padaczkowe. Chorzy często cierpią również na zaburzenia mowy lub myślenia, które mogą prowadzić do problemów z komunikacją. Dlatego jakość życia pacjenta może znacznie ucierpieć, jeśli wystąpi oponiak.

Guz można usunąć chirurgicznie, ale nie można z całą pewnością przewidzieć, czy objawy całkowicie ustąpią. Zwykle pacjenci muszą również przejść chemioterapię, która może powodować różnorodne skutki uboczne. Ponadto oponiak może skrócić oczekiwaną długość życia osób dotkniętych chorobą, ponieważ ryzyko ponownego wzrostu guza jest stosunkowo wysokie.

Możesz to zrobić sam

Oprócz leczenia, pacjenci z oponiakiem mogą skorzystać z szeregu strategii i środków samopomocy, aby ułatwić codzienne życie i wesprzeć terapię.

Przede wszystkim lekarz zaleci odpoczynek i ochronę. Szczególnie w pierwszym przypadku po operacji osoby dotknięte chorobą muszą zrezygnować z forsownych zajęć. Dodatkowo zaleca się zbilansowaną dietę, w której zamiast węglowodanów przyjmuje się błonnik. Ponieważ guzy mózgu potrzebują cukru do wzrostu, należy również unikać słodkich pokarmów, niektórych rodzajów owoców i słodkich napojów, takich jak lemoniada lub cola. Pokarmy takie jak ciecierzyca, soja i czerwona koniczyna powinny być włączone do diety ze względu na wysoką zawartość biochaniny - błonnika, który ma właściwości lecznicze na komórki nowotworowe. Oprócz zmiany diety zalecane są ogólne środki, takie jak regularne ćwiczenia i unikanie stresu.

Osobom dotkniętym chorobą zaleca się również odwiedzenie grupy samopomocy i wymianę pomysłów z innymi dotkniętymi chorobą. Ogólnie rzecz biorąc, ważne jest, aby zrozumieć chorobę, ponieważ tylko wtedy można ją pokonać psychicznie na dłuższą metę. Stowarzyszenie Niemieckiej Pomocy Tumorowi Mózgu e.V. oferuje dalsze informacje dla osób dotkniętych chorobą.