• Czym był ruch hippisowski?
• Gdzie narodził się ruch hippisowski?
• Dlaczego pojawił się ruch hippisowski?
• Konsekwencje ruchu hippisowskiego
• Ideologia hipisowska

Wyjaśniamy, czym był ruch hippisowski i jakie było jego pochodzenie. Dlaczego się pojawia i jakie były jego konsekwencje. Ideologia hipisowska.

Antibelicistas, anticapitalistas, przeciwni gentryfikacji i społeczeństwu konsumpcyjnemu.

Czym był ruch hippisowski?

Ruch hippisowski (także pisany hippis lub hipis) znany był jako pojawienie się amerykańskiej kontrkulturowej manifestacji w latach 60., która później rozprzestrzeniła się na cały świat i wyznawała wartości anarchia pokojowy, pacyfizm, rewolucja seksualna, troska o środowisko i odrzucenie status quo kapitalista i materializm Zachodu.

Duch ruchu hippisowskiego sprzeciwiał się konsumpcjonizmowi i wyznawał proste, oderwane życie, wbrew homogenizującym tendencjom systemu. Jego wyobraźnia doceniała artystyczne i muzyczne wyrażenia, takie jak głaz psychodeliczny, groove i folk, a także niezwykłe jak na tamte czasy doświadczenia, takie jak wolna miłość, rekreacyjne używanie narkotyków (zwłaszcza marihuany, LSD i innych halucynogenów), przez które aspirowali do podwyższonych stanów świadomości, oraz doktryny zakonnicy ze świata wschodniego.

Ruch pojawił się jako nurt młodzieżowy sprzeczny z wojna wietnamska i rząd Amerykanie tamtych czasów, a ich styl życia i wartości bojowe przetrwały w późniejszych pokoleniach (tzw. neohipisi) po tym, jak zostali wchłonięci do systemu około 1980 roku. Wiele hippisów wciąż istnieje.

Niektóre z czołowych ikon hippisów to artyści i muzycy, tacy jak The Doors, Jimi Hendrix, John Lennon, Yoko Ono, Bob Dylan, Allen Ginsberg, Carlos Santana, Paul McCartney, The Rolling Stones, Janis Joplin i wielu innych.

Gdzie narodził się ruch hippisowski?

Słowo hippie pochodzi od „hipster”.

Początek ruchu hippisowskiego jako taki nastąpił w latach 60., dzięki popularyzacji wartości poprzedniej generacji pokonać (lub beatnick), których krytykę systemu odziedziczyli hipisi, choć ich cynizm nie, egzystencjalizm i strój pogrzebowy (brązowy i czarny). Hipisi woleli bardziej pozytywne i kolorowe spojrzenie na te same twierdzenia. Jednak słowo hippie pochodzi od „hipster”, co było przezwiskiem dla beatnicki jak poeta Allen Ginsberg.

W tym sensie San Francisco było mekką hippisów, ponieważ te dwa ruchy się tam zbiegły. Tam byliby pod wpływem muzyka buntowniczy lud oraz Ken Kesey i Wesołych Pranksters, słynący ze wspólnego stylu życia i częstego zażywania narkotyków. Niedługo potem pojawiła się psychodelia, a w 1967 r. tak zwane „lato miłości”, w którym zbiegły się różne nurty ruchu, od produktów kontrkulturowych i alternatywnych, poezji bitowej i hinduskich mantr, po północnoamerykańskie ikony aborygenów i prawie 20 000 osób zgromadzonych w tym ruchu. miasto.

Uwaga mediów spopularyzowała ruch, a sławny koncert Woodstock w 1969 roku zgromadził blisko 50 000 osób z całego kraju. Utworzono oficjalne komuny i już była intensywna konserwatywna reakcja, próbująca kojarzyć ruch z przestępstwami na tle rasowym, a nawet z kryminalną przeszłością słynnego mordercy Charlesa Mansona, którego długie włosy i niechlujna broda sprawiały, że wyglądał jak kolejny hipis.

Dlaczego pojawił się ruch hippisowski?

Hipisi pojawiają się jako odpowiedź na politykę keynesowską stosowaną w Stanach Zjednoczonych po II wojna światowa, a ich celem było osiągnięcie państwa opiekuńczego poprzez naukową i racjonalną organizację pracy („Tayloryzm”) oraz promowanie pracy łańcuchowej („Fordyzm”), co miało anonimizujący i ujednolicający wpływ na życie populacja.

Ten model zachęcał konsumpcja stały jako mechanizm wzrostu społecznego i gospodarczego, który uśpił społeczne mściwe walki w Stanach Zjednoczonych, sprzyjając wygodzie i gentryfikacji. Rodzina stała się w ten sposób zalążkiem społeczeństwo, silnie kontrolowane przez konserwatywne, seksistowskie, rasistowskie, religijne i głęboko antykomunistyczne wartości, promowane przez rząd McCartyism, w środku zimnej wojny przeciwko komunizm (Korea, Wietnam itd.).

W ten sposób młodzież podniosła sztandar walki społecznej ramię w ramię z wyzwoleniem kobiet i równością rasową („czarne pantery”). W ten sposób hipisi postanowili wycofać się ze społeczeństwa i samodzielnie stworzyć nowe, opierając się na innych wartościach, które nie doprowadziły do ​​podżegania do wojny i dominacji.

Konsekwencje ruchu hippisowskiego

Pomimo wchłonięcia ruchu hippisowskiego przez system, przetrwał on przez dziesięciolecia, a jego alternatywne i pacyfistyczne dziedzictwo można dostrzec do dziś.

Hipisi odegrali decydującą rolę w wewnętrznej opozycji do wojna wietnamska i radykalną politykę tamtych czasów i zapewnił zdecydowane wsparcie dla walk o równość płci, równość rasową i akceptację homoseksualizmu na Zachodzie. Jego wpływ na Sztuka, ten kino, ten literatura i kultura jest powszechnie uznawany.

Ideologia hipisowska

Hipisi byli głęboko zbuntowani, co w ich czasach było równoznaczne z powiedzeniem antywojennym, antykapitalistycznym, sprzeciwiającym się gentryfikacji i przeciętności społeczeństwa konsumpcyjnego. Nie wierzyli w tradycyjne koncepcje rodzina, religia, morał I dobrze tradycjei objęła eksplorację, innowacja, powszechne braterstwo, wolność seksualna i nomadyzm, więc podejmowali częste podróże po Stanach Zjednoczonych.

Byli radykalnie obrazoburczy, przynajmniej jak na swoje czasy, zapuszczali długie włosy i nosili kwieciste ubrania, w szczerym sprzeczności ze społeczeństwem, które sztywno rozróżniało role płci. Ponadto otwarcie wspierały inicjatywy środowiskowe i ekosocjalistyczne, często obejmując anarchizm, ten socjalizm życie libertariańskie lub wspólnotowe.