Infekcja pępka (zapalenie podniebienia)

W a Infekcja pępowiny lub. Omphalitis bardzo młode niemowlęta mogą zachorować. Nieleczona infekcja może zagrażać życiu, więc antybiotykoterapia i obserwacja szpitalna są prawie zawsze konieczne. W krajach o odpowiednich standardach higieny i dobrej opiece medycznej infekcje pępowinowe nie przyczyniają się już do śmiertelności niemowląt.

Co to jest infekcja pępka?

Plik Infekcja pępowiny lub Omphalitis U noworodków bakterie powodują zapalenie kikuta pępowinowego, który pozostaje po przecięciu pępowiny i otaczającej tkanki ściany brzucha.

Mieszane infekcje różnymi typami bakterii, które są częścią normalnej ludzkiej flory bakteryjnej, są często odpowiedzialne za powikłania w gojeniu się pępowiny. W zakażeniach pępowinowych często biorą udział gatunki skóry Staphylococcus aureus i streptococcus oraz bakterie jelitowe Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae i Proteus mirabilis.

przyczyny

Ponieważ kikut pępowiny jest nadal otwartą raną przez kilka tygodni po porodzie, zarazki mogą stosunkowo łatwo przeniknąć i prawdopodobnie wywołać infekcję pępkową. Zarazki zwykle pochodzą od matki i docierają do pępka podczas porodu lub w następnych dniach.

Niedojrzały układ odpornościowy niemowlęcia często nie jest w stanie poradzić sobie z zwykle nieszkodliwymi bakteriami. Jeśli chodzi o bakterie, noworodek jest praktycznie czystą kartą - w w dużej mierze sterylnym środowisku macicy jego organizm nie ma prawie żadnych doświadczeń z bakteriami. Czynniki ryzyka dla a Zapalenie pępka to niska masa urodzeniowa, inne choroby zakaźne, takie jak zapalenie płuc lub istniejąca wcześniej posocznica, niedobór odporności i zły stan ogólny.

U zdrowych niemowląt o prawidłowej masie ciała czynnikami ryzyka są niezwykle długie porody i wcześniejsze powikłania, takie jak infekcje łożyska. Cewnik pępowinowy założony podczas leczenia noworodka również zwiększa ryzyko rozwoju infekcji pępowinowej.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Infekcja pępkowa zwykle występuje bezpośrednio po urodzeniu. Chorobę można rozpoznać po rozmazanym, ropnym, zwykle zaczerwienionym pępku, który jest bardzo wrażliwy na dotyk. Infekcja może również powodować ogólne objawy, takie jak gorączka, zmęczenie i złe samopoczucie. Dzieci dotknięte chorobą również piją niewiele i zwykle odmawiają jedzenia.

Wokół pępka może wystąpić krwawienie i obrzęk. W miarę postępu infekcji pępek wybrzusza się do przodu i zmienia kolor na czerwono-biały. Jeśli tworzy się ropa, rozwinie się również cysta. Może się to otworzyć i doprowadzić do rozprzestrzenienia się patogenów do krwi, co może skutkować powikłaniami, takimi jak nadkażenia i posocznica.

Możliwe konsekwencje infekcji pępka to również zapalenie otrzewnej, ropnie przewodu pokarmowego i zakrzepica bakteryjna. W ciężkich przypadkach rozwijają się ropnie wątroby lub zapalenie wewnętrznej wyściółki serca. Zapalenie omphalitis jest stanem zagrażającym życiu i nieleczone może prowadzić do śmierci niemowlęcia.

Objawy rozwijają się w pierwszych godzinach do kilku dni po urodzeniu i szybko zwiększają intensywność. Jeśli leczenie zostanie przeprowadzone przed powstaniem ropnia, objawy zwykle ustępują szybko.

Diagnoza i przebieg

Nawet jeśli lekkie zaczerwienienie i krwawienie mogą być normalnymi skutkami ubocznymi gojenia się pępowiny: objawy a Infekcja pępowiny zawsze powinna być zbadana przez pediatrę. Diagnozę zakażenia pępowiny dokonuje się na podstawie badania pępka.

Zaczerwienienie skóry, krwawe lub ropne wydzieliny, obrzęk, ciepło i wybrzuszenie pępka to częste objawy rozpoczynającej się infekcji pępkowej. W zaawansowanych stadiach zapalenia pępka często można zaobserwować skrajne wybrzuszenie pępka. Występuje gorączka, przyspieszone bicie serca, niskie ciśnienie krwi i apatia.

Nieleczona infekcja może szybko przedostać się do krwi i doprowadzić do posocznicy i zagrażających życiu infekcji bakteryjnych narządów. Zapalenie otrzewnej, ropnie wątroby, zakrzepica bakteryjna (zatkanie żył) i zapalenie wsierdzia (zapalenie wewnętrznej wyściółki serca) mogą być niezwykle niebezpiecznymi następstwami infekcji pępkowej.

Komplikacje

Infekcja pępkowa jest chorobą zagrażającą życiu. Z tego powodu leczenie należy zastosować w każdym przypadku, ponieważ zwykle nie ma samoleczenia. W najgorszym przypadku dziecko może umrzeć z powodu infekcji pępkowej. Jednak jeśli przestrzegane są standardy higieny, można uniknąć śmierci.

Osoby dotknięte chorobą zwykle doświadczają silnego zaczerwienienia lub obrzęku pępka. Z pępka może również wydostać się wydzielina. Infekcja nadal rozprzestrzenia się po całym ciele, zwykle prowadząc do gorączki i przyspieszenia akcji serca. Infekcja pępkowa może również powodować niskie ciśnienie krwi i trudności w oddychaniu. Ponadto bez leczenia może dojść do uszkodzenia wątroby i zapalenia otrzewnej.

Osoby dotknięte chorobą mogą również rozwinąć zapalenie serca i umrzeć z tego powodu. W większości przypadków krewni i rodzice również cierpią z powodu problemów psychicznych lub depresji. Leczenie infekcji pępkowej zwykle odbywa się za pomocą antybiotyków i stosunkowo szybko prowadzi do sukcesu. Nie ma żadnych komplikacji.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Niemowlęta są narażone na ryzyko infekcji pępka. Dlatego w szczególności rodzice lub opiekunowie prawni powinni zainicjować wizytę lekarską z potomstwem w przypadku wystąpienia dolegliwości lub nieprawidłowości. Jeśli noworodek zachowuje się w dziwny lub rzucający się w oczy sposób, zaleca się lekarza. Płacz, apatia lub obojętność są oznakami istniejącego sporu. W przypadku odmowy jedzenia, wzrostu temperatury ciała lub niepokoju, niemowlę potrzebuje pomocy medycznej.

Konsultacja z lekarzem jest wymagana w przypadku zaburzeń snu, zmian wzrokowych w okolicy pępka, krwawienia lub obrzęku. Zaczerwienienie skóry wokół pępka lub otwarte rany wymagają leczenia. Jeśli objawy nasilą się lub nasilą, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. W ciężkich przypadkach istnieje ryzyko posocznicy, a tym samym stanu zagrożenia życia dziecka.

W złych warunkach higienicznych niemowlę może umrzeć przedwcześnie bez leczenia. Utrzymujące się zmęczenie i złe samopoczucie niemowlęcia należy zgłosić lekarzowi. Jeśli dziecko prawie nie reaguje na interakcje społeczne lub inne bodźce sensoryczne z otoczenia, są to oznaki istniejącej nieprawidłowości. Obserwacje należy omówić z lekarzem, aby wyjaśnić przyczynę i ustalić plan leczenia w celu złagodzenia objawów.

Leczenie i terapia

Jest Infekcja pępowiny na bardzo wczesnym etapie miejscowe środki dezynfekujące mogą zatrzymać stan zapalny. Zazwyczaj jednak w przypadku zakażenia pępowiny konieczny jest pobyt w szpitalu trwający około dwóch tygodni. Dożylnie podaje się połączenie antybiotyków zwalczających różne typy bakterii.

Penicylinę często uzupełniają aminoglikozydy i środki, które są skuteczne w zwalczaniu zarazków beztlenowych. Stały monitoring funkcji życiowych, który jest możliwy w szpitalu, umożliwia precyzyjną obserwację przebiegu infekcji. Wszelkie powikłania są rozpoznawane wcześnie i odpowiednio wcześnie leczone.

Oprócz antybiotykoterapii często wymagane są środki stabilizujące ciśnienie krwi, wentylacja i inne kroki w celu ustabilizowania stanu ogólnego. Możliwe powikłania infekcji pępowiny obejmują także ropnie (otorbione ogniska ropne) lub śmierć skóry i tkanki mięśniowej (martwica) wokół pępka. W takich przypadkach pilnie potrzebne są interwencje chirurgiczne w celu usunięcia ognisk i tkanki martwiczej.

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w przypadku infekcji pępkowej jest bardzo korzystne.Jednak powikłania zapalenia, jeśli nie są leczone, powodują śmiertelność od 7% do 15%. Przerażająca posocznica często występuje u około 4% noworodków, u których rozwija się miejscowa postać zapalenia podniebienia. Śmiertelność w takich przypadkach jest nadal bardzo wysoka, pomimo postępu współczesnej medycyny. W przypadku sepsy śmiertelność wynosi od 30% do 40% u dzieci urodzonych normalnie, podczas gdy śmiertelność u wcześniaków wynosi około 50% i więcej. Prognozy te wskazują na bardzo dużą potrzebę szybkiego rozpoznania choroby. Omphalitis jest patologią, którą można łatwo zauważyć pomimo szybkiego rozpowszechnienia się zapalenia. Dlatego powinno być możliwe zdiagnozowanie go nawet przez matki chorych dzieci na podstawie oceny wzrokowej pępka.

Nieprzewidziane rozpoznanie choroby i wynikające z tego opóźnione leczenie zapalenia podniebienia często prowadzi do niepełnosprawności lub nawet śmierci dotkniętych nią dzieci. Dlatego bardzo ważna jest szybka diagnoza i skuteczne leczenie. Konsekwencje i komplikacje pojawiają się, gdy bakterie migrują do pępowiny, która jest bezpośrednim dostępem do przepływu krwi. Pojawiają się komplikacje, które znacznie zwiększają ryzyko śmierci.

zapobieganie

Środki higieny pępka mogą zapobiec a Infekcja pępowiny bądź wydajny. Jednak obecnie pępek jest ogólnie traktowany znacznie bardziej zrelaksowany niż w poprzednich pokoleniach. Na przykład generalnie nie zaleca się już zakrywania lub bandażowania pępka, a kąpiel nie jest już zalecana.

Proszek srebra lub środki dezynfekujące nie są już częścią normalnej pielęgnacji pępka. Ważne jest, aby pępek był suchy, przewiewny, czysty i wolny od moczu i wypróżnień. Kikut pępkowy należy dotykać wyłącznie umytymi rękami. Jeśli konieczne jest bezpośrednie oczyszczenie pępka, zalecane są sterylne okłady zwilżone wodą lub alkoholem.

Opieka postpenitencjarna

Dopóki infekcja pępka nie zostanie całkowicie wyleczona, u niemowląt pieluchę należy zamknąć nieco poniżej pępka. W przeciwnym razie istnieje ryzyko ponownego zakażenia pępka przez wydaliny. Dorośli dotknięci chorobą powinni również nosić ubrania tak luźno, jak to możliwe.

Ponieważ zakrycie go znacznie opóźniłoby wysychanie i gojenie się pępka. Jeśli pępek zmoknie, osoby dotknięte chorobą powinny użyć proszku z pępowiny, aby w ten sposób utrzymać stan zapalny pępka w suchym stanie. Można również użyć specjalnego proszku pępowinowego z antybiotykiem. Dostępne są również oddychające kompresy na pępowinę, które utrzymują pępek w suchości.

Najważniejsze w późniejszej pielęgnacji jest to, aby pępek był suchy, a przede wszystkim chroniony przed otarciami. Pod żadnym pozorem nie należy używać kremów ani olejków perfumowanych do dalszej pielęgnacji pępka, ponieważ tylko podrażniają i zmiękczają wrażliwą skórę. Jeśli osoby dotknięte chorobą używają specjalnego proszku do szybszego wysychania, wszystkie pozostałości proszku należy ostrożnie usuwać z pępka objętego stanem zapalnym raz dziennie.

Najlepszym sposobem na to jest użycie sterylnego kompresu, który został wcześniej namoczony w rozcieńczonej esencji z nagietka. Nie należy usuwać strupów, w przeciwnym razie istnieje możliwość zranienia wrażliwego pępka. Jeśli zaczerwienienie, wilgoć, a nawet ropienie utrzymuje się pomimo starannej dalszej opieki, należy skonsultować się z lekarzem.

Możesz to zrobić sam

W przypadku wykrycia infekcji pępkowej rodzice powinni najpierw zachować ścisłą higienę osobistą dziecka, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się zapalenia. Lekarz może przepisać odpowiednią maść, którą rodzice mogą nałożyć na dotknięte obszary.

Ponadto ważna jest ścisła kontrola lekarska. Rodzice powinni dokładnie skonsultować się z lekarzem i poinformować ich o wszelkich komplikacjach. Jeśli stan zapalny nasili się lub pojawią się dodatkowe objawy, na przykład gorączka lub nasilające się złe samopoczucie, najlepiej natychmiast udać się do lekarza. Pozostałe sposoby samopomocy polegają na stosowaniu antybiotyków i maści antyseptycznych zgodnie z zaleceniami lekarza. Ponadto należy zadbać o to, aby dziecko piło wystarczającą ilość płynów. Biorąc to pod uwagę, można oczekiwać szybkiego powrotu do zdrowia.

Niemniej jednak w pojedynczych przypadkach mogą rozwinąć się poważne powikłania, takie jak martwica. Następnie dziecko należy leczyć operacyjnie. Po takiej operacji ważne jest, aby zachować ostrożność i zachować ciepło. Ponadto dziecko powinno zostać zbadane pod kątem alergii, aby nie było nieprzewidzianych komplikacji podczas stosowania leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.