Tkanka nerwowa jest zorganizowana w sieć komórek glejowych i neuronów. Podczas gdy komórki nerwowe służą jako przewodzenie wzbudzenia, komórki glejowe przejmują funkcje organizacyjne. Zapalenie, martwica i zmiany w układzie nerwowym mogą spowodować trwałe uszkodzenie tkanki nerwowej.
Co to jest tkanka nerwowa?
Anatomia rozumie, że tkanka nerwowa jest neuronami lub komórkami nerwowymi połączonymi w sieć. Komórki glejowe są połączone między poszczególnymi neuronami i łączą je z naczyniami włosowatymi. Ta podobna do sieci tkanka znajduje się głównie w mózgu i rdzeniu kręgowym, ale także w przewodzie pokarmowym i siatkówce. Kolor tkaniny jest pomiędzy różem a bielą. Sieciowanie w istocie szarej jest wyższe niż w istocie białej.
Tkanka nerwowa służy do selektywnego przenoszenia pobudzenia na narządy. Narządy te mają określony wpływ na impuls nerwowy. Oprócz tkanki nerwowej główne typy tkanek obejmują tkankę mięśniową, tkankę łączną i tkankę nabłonkową. Tkanka nerwowa jest jedynym z podstawowych typów tkanek, który składa się z połączonych w sieć komórek.
Anatomia i budowa
Komórki glejowe i komórki nerwowe są składnikami tkanki nerwowej. Poszczególne związki w tkance nerwowej są ze sobą połączone. Tutaj emocje są transportowane z prędkością do 350 kilometrów na godzinę na wytłaczanych torach. Komórki glejowe odpowiadają astrocytom i oligodendrocytom lub komórkom Schwanna, komórkom wyściółki, komórkom mikrogleju i komórkom satelitarnym.
Astrocyty siedzą w punktach styku między neuronami a krwiobiegiem. Astrocyty przenikają do wielu procesów komórkowych, które zasilają kilka komórek nerwowych. Są rozmieszczone wokół synapsy, a każdy neuron jest połączony z kilkoma astrocytami. Komórki Schwanna znajdują się tylko w obwodowym układzie nerwowym. Z drugiej strony astrocyty i oligodendrocyty tworzą strukturę nośną ośrodkowego układu nerwowego. Mikroglej, taki jak komórki Hortega, również łączą tylko neurony w ośrodkowym układzie nerwowym.
Funkcja i zadania
Neurony tkanki nerwowej są odpowiedzialne za przetwarzanie i transport pobudzenia neuronów. Przejmują funkcję linii wzbudzenia. Impulsy w sieci neuronowej biegną po z góry określonych ścieżkach. Rozgałęziają się do innych neuronów w tkance nerwowej, zbiegają się z impulsami niektórych neuronów lub hamują poszczególne komórki nerwowe. W tym układzie neuroglej lub komórki glejowe tkanki nerwowej pełnią dodatkowe zadania.
Z jednej strony tworzą strukturę nośną neuronów. Z drugiej strony odpowiadają za ich odżywienie i utrzymanie poziomu biochemicznego, którego potrzebują komórki nerwowe. Funkcje komórek glejowych nie zostały jeszcze w pełni poznane. Początkowo nauka zakładała substancję cementową, która łączy tylko neurony. W międzyczasie w badaniach rozpoznano ułamek różnorodnych zadań. Na przykład komórki glejowe wytwarzają substancje, których układ nerwowy potrzebuje do funkcjonowania nerwów. Ponadto transportują produkty przemiany materii, odwadniają i podejmują działania przeciwko inwazyjnym mikroorganizmom. Ponadto komórki glejowe wyznaczają wzorzec dla funkcji nerwowych.
W ten sposób organizują układ nerwowy, ponieważ neurony podążają za określonym wzorcem. Na przykład Neuroglia wskazują ścieżki, po których impulsy nerwowe przemieszczają się przez mózg. Komórki biorą również udział w tworzeniu synaps. Kulminacją działań organizacyjnych gleju jest tzw. Pielenie. Komórki usuwają neurony, które nie integrują się z uczęszczanymi ścieżkami. Rozluźniają rzadko używane sieci i zestalają często używane. Dlatego komórki nerwowe przewodzą pobudzenie, ale komórki glejowe określają ścieżki tego przewodzenia. Zadania typów komórek w tkance nerwowej są więc ściśle ze sobą powiązane. Komórki glejowe i neurony wzajemnie się uzupełniają. Neurony zapewniają usługę organizowaną przez komórki glejowe. Można powiedzieć, że neuroglia pojawia się jako menedżerowie neuronów.
Choroby
Jeśli funkcja odwodnienia astrocytów zostanie zaburzona, w ośrodkowym układzie nerwowym może powstać obrzęk mózgu. Ciecz gromadzi się w mózgu. Może się to zdarzyć na przykład jako część zapalenia ośrodkowego układu nerwowego. Obrzęk mózgu to poważny stan, który może prowadzić do śmierci mózgu. Dopływ krwi do mózgu może zostać przerwany lub przynajmniej utrudniony przez rosnące ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Leczenie tego zjawiska obejmuje odsączanie płynu mózgowo-rdzeniowego z zewnętrznej przestrzeni CSF.
W ten sposób zmniejsza się nacisk na mózg. Możliwy jest również drenaż lekowy z mózgu. Równie groźną chorobą jest tak zwany glejak. Pod tym wspólnym terminem podsumowano różne guzy ośrodkowego układu nerwowego. Oprócz gwiaździaków do glejaków należą np. Skąpodrzewiaki. Guzy te są najbardziej agresywnymi rodzajami guzów mózgu i należą do najczęstszych. Tkanka nerwowa może również zostać uszkodzona przez choroby pierwotne, takie jak cukrzyca. Cukier może gromadzić się w tkankach jako część choroby. Substancja ta działa jako neurotoksyna w tkance nerwowej. Rezultatem są polineuropatie z zaburzeniami czucia. Nierzadkie są również choroby martwicze tkanki nerwowej.
Na przykład kiła ośrodkowego układu nerwowego jest często związana z nekrotycznym działaniem na tkankę nerwową. Z drugiej strony, niedokrwienne uszkodzenie ośrodkowej tkanki nerwowej występuje na przykład w torbieli mózgu, ponieważ te masy mogą zakłócać dopływ krwi przez tętnice mózgowe. Uszkodzenie zapalne tkanki nerwowej jest ponownie obecne w zapalnej chorobie autoimmunologicznej stwardnieniu rozsianym. Funkcji wyspecjalizowanych komórek nerwowych nie mogą przejąć sąsiednie komórki po ich śmierci. Jednakże, ponieważ niezróżnicowane neurony migrują na stałe do obszaru mózgu, regeneracja tkanki nerwowej jest nadal do pewnego stopnia możliwa.
.jpg)
