• Czym jest posłuszeństwo?
• Poziomy posłuszeństwa

Wyjaśniamy, czym jest posłuszeństwo i w jakich obszarach jest ważne. A także jakie są poziomy posłuszeństwa.

Posłuszeństwo jest implikowane w kontekstach, w których występuje autorytet.

Czym jest posłuszeństwo?

Posłuszeństwo można zdefiniować jako gotowość do wykonania poleceń, które są im dane, zwłaszcza gdy są udzielane przez jakąś autorytet. autorytet. Jego przeciwieństwem byłby bunt.

Słowo posłuszeństwo wywodzi się od czasownika posłuszeństwa, który z kolei jest dziedzictwem z łaciny. Rzymianie używali czasownika oboedir o tym samym znaczeniu, czasownik utworzony przez głosy ob- („przeciw”) i będę słuchać („słuchać”), ponieważ z każdym z pięciu zmysłów kojarzyły określone zdolności umysłowe.

Tym samym skojarzyli uszowi zdolność intelektualną, to znaczy do odbierania i przetwarzania informacji, nawet jeśli sprzeciwiają się one paradygmaty umysły, które już mamy. Tak więc dzisiaj mamy czasowniki do posłuszeństwa dla tych, którzy słuchają, rozumieją i wypełniają mandat; i nieposłuszni tym, którzy postępują odwrotnie.

Zazwyczaj mówimy o posłuszeństwie w różnych dziedzinach życia, na ogół w tych, w których istnieje wyraźnie określony autorytet, jak np. w relacji między psem a jego panem („pies mojego ojca jest bardzo posłuszny”), w rodzinie („pies mojego ojca jest bardzo posłuszny”) Twój syn jest zbyt nieposłuszny”) lub wojskowym („nieposłuszeństwo w batalionie jest karane lochami”), by wymienić kilka przykładów.

Z drugiej strony posłuszeństwo wiąże się zarówno z nałożeniem zadań lub mandatów, jak iz zakazem pewnych działań.

większość religii monoteiścina przykład żądać od swoich wiernych wysokiego stopnia posłuszeństwa Bógczyli do boskiego nakazu, który służy jako kodeks morał od jego doktryna. Z tego powodu często używa się metafory owczarni w odniesieniu do wiernych, a pasterza w odniesieniu do kapłana, który musi prowadzić ich do zbawienia, zgodnie z boskim nakazem.

Poziomy posłuszeństwa

Posłuszeństwo nie jest jednak pojęciem totalnym, ale może występować w różnym stopniu, zwanym tutaj poziomami, w zależności od marginesu zaangażowanie lub bunt, z którym dana osoba postępuje zgodnie z otrzymanymi instrukcjami. Możemy więc mówić o:

• ślepe posłuszeństwo. Ten, który ani przez chwilę nie kwestionuje, czy robienie tego, co jest słuszne, czy złe, ale raczej postępuje zgodnie z otrzymanymi instrukcjami.
• Należyte posłuszeństwo. To, czego oczekuje się od pewnych podwładnych stanowisk w wojsku lub innych instytucjach hierarchia bardzo rygorystyczne. Jest to forma ślepego posłuszeństwa, chroniona jedynie określonym kodeksem postępowania lub instytucjami.
• posłuszeństwo solidarności. To, co jednostka czuje w odniesieniu do działań grupy, do której należy, nawet jeśli popełnione działania są sprzeczne z tym, co myśli.
• Oczekiwane posłuszeństwo. To, które jednostka odczuwa przed sformułowaniem mandatu, tylko z oczekiwań, które wyczuwa u swoich przełożonych.
• Dobrowolne lub racjonalne posłuszeństwo. To, co jednostka wyznaje poprzez polecenie, mandat po jego przetworzeniu i racjonalnym przemyśleniu, to znaczy tylko wtedy, gdy jest przekonany o konieczności wykonania tego działania.