• Co to jest myślenie systemowe?
• Tło myślenia systemowego
• Charakterystyka myślenia systemowego
• Metodologia myślenia systemowego
• Korzyści z myślenia systemowego
• Różnice w myśleniu przyczynowo-skutkowym

Wyjaśniamy, czym jest myślenie systemowe, jego zasady, metody i cechy. Również myślenie przyczynowo-skutkowe.

Myślenie systemowe bada, w jaki sposób elementy są wyrażane w całości.

Co to jest myślenie systemowe?

Myślenie systemowe lub myślenie systemowe to ramy koncepcyjne, które obejmują: rzeczywistość jako system połączonych ze sobą obiektów lub podsystemów. W związku z tym spróbuj zrozumieć jego działanie i jego właściwości, aby rozwiązać a kłopot.

Mówiąc prościej, myślenie systemowe woli widzieć całości niż pojedyncze części, skupiać się na wzorcach funkcjonowania lub sposobie wzajemnych relacji między częściami, działając jako system.

To sposób na myśl rozwijał się w ciągu ostatnich siedemdziesięciu lat. Ma na celu ułatwienie zrozumienia i rozwiązania wzorców, w oparciu o wspólne pojęcia w innych dyscypliny, takich jak inżynieria, biologia fala teoria systemów.

Termin myślenie systemowe pochodzi od koncepcji system, przez który rozumie się każdy zbiór, organizm lub segment rzeczywistości, który można opisać w oparciu o jego składniki i interakcje między nimi, abstrahując od „zewnętrza”.

Systemy mają „wejścia” i „wyjścia”, przez które wymieniają informacje (Energia, materiał) z otaczającym środowiskiem oraz w zależności od tego, jak bardzo mogą to być systemy otwarte (wymiana bezpłatna) lub zamknięte (wymiana ograniczona lub zerowa).

Tło myślenia systemowego

Jego pochodzenie jest w filozofia, teoria hylozoiczna, aw biologii witalizm. Odnosić się do psychologia, pojęcie Gestalt jest ważne.

Ogólna teoria systemów została ogłoszona w 1937 roku przez Karla Ludwiga von Bertalanffy (1901-1972). Ten austriacki filozof i biolog zaproponował oryginalne stwierdzenie inaugurującego trendu, który inni później włączyli do swoich dziedzin badań.

Na przykład podjęli ją pruski psychiatra Kurt Goldstein (1878-1965) i amerykański fizjolog Walter Cannon (1871-1945). Ta nowa perspektywa karmiła się również takimi dyscyplinami, jak inżynieria, co dało początek pojawieniu się cybernetyki.

W 1961 roku wraz z pojawieniem się książki System społecznyamerykański socjolog Talcott Parsons (1902-1979) zastosował teorię systemów do społeczeństwo całości, będąc do tej pory jednym z największych dostępnych zastosowań myślenia systemowego.

Charakterystyka myślenia systemowego

Myślenie systemowe traktuje rzeczywistość jako sieć relacji.

Myślenie systemowe rozumie swoje obiekty zainteresowania jako uporządkowane systemy i stosuje w tym celu cztery podstawowe zasady, którymi są:

• Zasada pozycji. W systemach istnieje hierarchia, czyli porządek wertykalny, od którego zależy miejsce, jakie zajmują jego elementy. Jest to również powielane przy analizie systemów systemów, czyli suprasystemów.
• Zasada relacji. Związek, który istnieje między elementami systemu lub między różnymi systemami tego samego suprasystemu, generuje bieguny, siły przyciągania lub odpychania i pozwala na sformułowanie teorii pola.
• Zasada ograniczenia. Każdy system jest ograniczony przez kontrole, które korygują jego czas trwania, mierzą, rytm, promień oddziaływania i model operacyjny.
• Zasada równoważności. Systemy, które dążą do określonego celu, mogą go osiągnąć za pomocą różnych mechanizmów, o ile rozważają ten sam cel.

Ponadto istnieją inne psychologiczne kryteria myślenia systemowego, którymi są:

• Że podstawowe właściwości systemu należą do całości i żadna z jego części nie może ich posiadać sama z siebie. System to coś więcej niż suma jego części.
• Wszystko analiza System musi być wykonany z mikro i makro, sub i supra, na różnych poziomach.
• Częścią systemu jest wzór osadzony w sieci relacji.
• Rzeczywistość to sieć relacji.

Metodologia myślenia systemowego

ten metodologia Ten rodzaj myślenia może być bardzo różnorodny, ale z grubsza można go podsumować w czterech podstawowych krokach:

• Zdobądź globalną wizję systemu i jego zestawów.
• Zrozum implikacje między częściami systemu i jego projekcją w perspektywie średnio- i długoterminowej.
• Rozpoznawanie dynamicznych i złożonych oraz współzależnych (pod)systemów, które pozwalają na budowę użytecznych modeli do rozwiązania problemu.
• Rozpoznawanie mierzalnych i/lub niemierzalnych wskaźników, aby móc w razie potrzeby wykorzystać zasoby jakościowe lub ilościowe, a tym samym uzyskać wnioski.

Korzyści z myślenia systemowego

Myślenie systemowe zapewnia większą perspektywę holistyczne, czyli bardziej globalny, złożony i dynamiczny niż rzeczywistość. Pozwala modelować złożone systemy, redukować problemy do minimum i otwierać nasze umysły na rozwiązania „nieszablonowe” (Po wyjęciu z pudełka po angielsku). Z tego powodu drastycznie zmienia perspektywę badanego przedmiotu.

Różnice w myśleniu przyczynowo-skutkowym

Myślenie przyczynowo-skutkowe i myślenie systemowe to dwie różne drogi prowadzące do tego samego rezultatu. Myślenie przyczynowo-skutkowe charakteryzuje się jednak bezpośrednim związkiem między zdarzeniem a jego konsekwencjami: konkretną przyczyną i mierzalnym skutkiem tego zdarzenia, przy założeniu, że istnieje między nimi związek możliwy do wykazania.

W niektórych przypadkach jest to jedna z jego słabości: skutki przyczyny nie zawsze mogą być postrzegane lub przyczyny postrzeganego skutku mogą być znane, co nie oznacza, że ​​nie istnieją. Czasami nawet nadmiar Informacja Kontekstowe przesłania wszelkie próby ustalenia przyczyny i skutku. W tym miejscu myślenie systemowe sprawdza się.

Przydatne w długoterminowych ocenach, myślenie systemowe pozwala nam zrozumieć złożone relacje, które łączą dwa zdarzenia, w zasadzie odległe od siebie lub trudne do bezpośredniego powiązania, pozwalając nam dotrzeć do perspektywy wykraczającej poza potrzebę znalezienia osoby w oskarżać lub przypisywać winę.