Zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego)

ZA Zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego) może przybierać różne formy. Większość mężczyzn cierpi na ostre zapalenie gruczołu krokowego. Jeśli choroba ta występuje często lub nie jest odpowiednio leczona, może prowadzić do przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego (zapalenia gruczołu krokowego). Typowe objawy to pieczenie i bóle podczas oddawania moczu, gorączka i dreszcze.

Co to jest zapalenie prostaty?

Prostata mężczyzny jest odpowiedzialna za produkcję części nasienia. Jednak jak każdy inny organ może ulec zapaleniu:

To się nazywa Zapalenie prostaty, znany również jako Zapalenie gruczołu krokowego wyznaczony. W szerszym sensie opisuje również wszystkie inne stany zapalne dna miednicy, których nie można przypisać żadnej innej przyczynie.

Typowe objawy to trudności i ból podczas oddawania moczu, zwiększone oddawanie moczu i silny ból po wytrysku.

przyczyny

Ostry Zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego) jest odpowiedzią organizmu na infekcje bakteryjne. W większości przypadków są to bakterie jelitowe typu E. coli, które można wykryć w dużych ilościach w moczu chorych mężczyzn. Inne, ale rzadsze, wyzwalacze to chlamydia lub różne mykoplazmy. Jeśli bakteryjne zapalenie prostaty stało się przewlekłe, inne bakterie zwykle również odgrywają rolę.

Na przykład zidentyfikowano Mycobacterium tuberculosis jako możliwy czynnik wyzwalający, który musiał być poprzedzony gruźlicą narządów płciowych. Wirusy i grzyby są rzadziej związane z przewlekłym zapaleniem gruczołu krokowego. Zwykle przyczyną jest to, że wyzwalacz poprzedniej ostrej choroby pozostawał w cewce moczowej i po wyleczeniu pierwszego epizodu infekcji powrócił do gruczołu krokowego, który nadal był osłabiony.

Najczęstszym objawem jest bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego). Prawie nie różni się od zapalenia bakteryjnego, ale ma inne przyczyny. Możliwe są zaburzenia neuronalne, a nawet reakcje autoimmunologiczne. Chociaż dyskutuje się, że trudne do wykrycia bakterie mogą działać jako patogeny, nie ma na to dowodów.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Ostre zapalenie prostaty zwykle zaczyna się od ogólnego poczucia choroby. Pacjent czuje się zmęczony i wyczerpany, pojawia się gorączka z dreszczami. Oddawanie moczu powoduje palący ból, podobnie jak zapalenie pęcherza. Strumień moczu może być ograniczony przez obrzęk prostaty.

Ponieważ podczas korzystania z toalety wydalana jest niewielka ilość moczu, pacjent często ma potrzebę oddania moczu. Występuje również ból w okolicy krocza, który może promieniować do penisa, jąder, pęcherza i pachwiny. Ból może również wystąpić podczas wypróżnień i stosunku płciowego, zwłaszcza podczas wytrysku lub po nim.

Ropne otorbienie (ropień) w gruczole krokowym jest możliwe jako powikłanie ostrego zapalenia. Należy go otworzyć i wyjąć chirurgicznie. Przewlekłe zapalenie prostaty powoduje mniejszy dyskomfort. Nie ma gorączki ani dreszczy. Najsilniejszym objawem jest uczucie ucisku w kroczu lub brzuchu.

Wytrysk może być brązowy z powodu śladów krwi. Możliwa jest również krew w moczu. Nawet w postaci przewlekłej mężczyźni często odczuwają większy ból podczas wytrysku lub w jego trakcie. Dodatkowo może prowadzić do zaburzeń libido czy potencji. Jeśli zapalenie nie jest leczone, może rozprzestrzenić się na otaczające narządy, takie jak jądra lub najądrze.

Przebieg choroby

W ostrym Zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego) Jako powikłania w przebiegu choroby może dojść do ropnia prostaty lub zatrzymania moczu. Jeśli przewlekła postać zapalenia gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego) już wystąpiła, nowe infekcje mogą pojawiać się ponownie, a leczenie może być bardzo długotrwałe i skomplikowane.

Komplikacje

Rozpoznane i leczone w odpowiednim czasie ostre zapalenie gruczołu krokowego goi się w większości przypadków w krótkim czasie bez konsekwencji. Czasami wyzwalające bakterie dostają się do jąder i powodują tam zapalenie najądrzy. Kolejnym powikłaniem może być ropień gruczołu krokowego, w którym patogeny otaczają gruczoł krokowy i powodują rozległe ropne zapalenie.

Może temu towarzyszyć gorączka, dreszcze i silny ból w dotkniętym obszarze. Ropień prostaty jest zwykle otwierany chirurgicznie natychmiast, ponieważ w przeciwnym razie ognisko ropne może przedostać się do pęcherza moczowego, cewki moczowej lub odbytnicy. Ponadto w następstwie zapalenia gruczołu krokowego mogą wystąpić zaburzenia oddawania moczu, które mogą prowadzić do całkowitego zatrzymania moczu - w tym przypadku oddawanie moczu musi być wykonywane przy pomocy cewnika.

Rzadkim, ale zagrażającym życiu powikłaniem jest zatrucie krwi (urosepsa), w którym bakterie dostają się do krwiobiegu i rozprzestrzeniają po całym organizmie. Jeśli leczenie nie zostanie podjęte szybko, najważniejsze narządy ulegną awarii. Ostre zapalenie gruczołu krokowego, które nie jest odpowiednio leczone antybiotykami, często przechodzi w przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego: infekcja zaostrza się raz po raz i musi być leczona lekami. Jeśli antybiotyk zostanie odstawiony zbyt wcześnie, istnieje ryzyko powstania oporności, w której bakterie wyzwalające nie reagują już na substancję czynną.

Kiedy należy iść do lekarza?

Objawy, takie jak pieczenie podczas oddawania moczu, zwiększona potrzeba oddawania moczu i uczucie dyskomfortu w dolnej części brzucha, wskazują na zapalenie gruczołu krokowego. Konsultacja lekarska jest konieczna, jeśli objawy nie ustąpią w ciągu dwóch do trzech dni. W przypadku wystąpienia ogólnych objawów, takich jak gorączka lub złe samopoczucie, najlepiej natychmiast skonsultować się z lekarzem rodzinnym. Czasami objawy pojawiają się w związku z infekcją bakteryjną lub gruźlicą narządów płciowych. Następnie należy wezwać odpowiedzialnego specjalistę.

To samo dotyczy sytuacji, gdy problemy zdrowotne pojawiają się w kontekście zakażenia chlamydiami. Oprócz lekarza rodzinnego powinieneś udać się do urologa z zapaleniem prostaty. W przypadku przyczyn organicznych należy skonsultować się z odpowiedzialnym specjalistą, aby można było szybko rozpocząć leczenie. Jeśli nie zostanie znaleziona żadna fizyczna przyczyna, cierpienie może mieć charakter psychologiczny. Pacjent powinien udać się do psychologa lub psychoterapeuty, jeśli stan zdrowia psychicznego jest zły lub jeśli istnieje podejrzenie, że występuje wyzwalacz psychologiczny.

Leczenie i terapia

Ostry Zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego) jest najpierw leczony antybiotykami. W zależności od patogenu kwestionowane są różne preparaty. Postać przewlekłą leczy się również antybiotykami, ale stosuje się inne leki. Aby zwalczyć przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego, potrzebne są łagodniejsze środki, ponieważ podawanie antybiotyków może trwać 4-6 tygodni. Ponadto często przepisuje się alfa-blokery lub masaż prostaty, aby ograniczyć bolesne objawy.

Prostatisis bakteryjna jest trudniejsza do wyleczenia. Najpierw należy ustalić, czy jest to stan zapalny, czy nie. W niektórych przypadkach ból może być również spowodowany niezdrowym napięciem mięśni dna miednicy i może dotyczyć tylko prostaty, czasem wcale. Wykazano, że podawanie antybiotyków pomaga zapobiegać zapaleniom bakteryjnym osłabionego obszaru. Jednak główną rolę w leczeniu farmakologicznym odgrywają kwercetyna, blokery alfa-1 lub mepartrycyna.

zapobieganie

Jeden Zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego) Trudno jest skutecznie zapobiegać, ponieważ opiera się na wewnętrznych procesach w organizmie, na które człowiek ma niewielki wpływ. W zasadzie dokładna higiena osobista i przestrzeganie zasad higieny pozwalają patogenom zapalnym wniknąć do organizmu przez cewkę moczową.

Przewlekłemu zapaleniu gruczołu krokowego można zapobiec poprzez natychmiastowe leczenie przez lekarza. Antybiotyki należy przyjmować do ostatniej tabletki w opakowaniu lub zgodnie z zaleceniami lekarza, w przeciwnym razie populacja bakterii nie może zostać całkowicie zabita. W przypadku nawrotu objawów lub niewielkiej poprawy należy niezwłocznie ponownie skonsultować się z lekarzem.

Opieka postpenitencjarna

Kontynuacja leczenia zapalenia gruczołu krokowego odbywa się kilka dni po wyzdrowieniu. Jeśli pacjent nie odczuwa już bólu i nie zauważył żadnych nietypowych objawów, należy skonsultować się z odpowiedzialnym urologiem. Opieka kontrolna obejmuje badanie fizykalne i wywiad z pacjentem. Podczas badania fizykalnego lekarz sprawdzi okolice pęcherza.

Wyjaśniane są typowe objawy, takie jak zapalenie najądrza lub gorączka. Jeśli objawy nie ustąpią, może być konieczne wykonanie badania krwi. Inne typowe objawy, które lekarz nie widzi podczas badania fizykalnego, wyjaśniane są podczas konsultacji z pacjentem. Należą do nich typowe bolesne oddawanie moczu i ogólne problemy z potencją.

Jeśli nie zostaną znalezione żadne nieprawidłowości, leczenie można zakończyć. Przepisany antybiotyk należy zmniejszyć. Lekarz może przepisać lżejsze leki lub skierować pacjenta do innego lekarza.

Kontynuacja leczenia zapalenia gruczołu krokowego jest prowadzona przez urologa, który już podjął leczenie. Jest to jednorazowe badanie mające na celu wyjaśnienie objawów. Gdy pacjent całkowicie wyzdrowieje, dalsze wizyty u lekarza nie są konieczne. Przed wypisem lekarz może doradzić pacjentowi, jakie środki zapobiegawcze zapobiegają ponownemu zapaleniu gruczołu krokowego.

Możesz to zrobić sam

Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego jest bardzo często wywoływane przez patogeny, które przemieszczają się z dróg moczowych do gruczołu krokowego i nerek. Z tego powodu środki zaradcze należy podjąć natychmiast w przypadku pierwszych objawów choroby układu moczowego.

Pacjenci radzą sobie najlepiej, dokładnie przepłukując drogi moczowe, aby wypłukać zarazki i utrzymać jak najniższe stężenie bakterii. W tym celu należy pić dużo wody lub niesłodzonej herbaty ziołowej lub owocowej. W aptekach i drogeriach jest też specjalna herbata do pęcherza moczowego, która nie tylko udrażnia drogi moczowe, ale również działa przeciwbólowo. W naturopatii stosuje się również pestki dyni i krople oraz tabletki na ich bazie.

Jeśli zapalenie gruczołu krokowego jest przewlekłe, pacjent może zwiększyć swoje szanse na wyzdrowienie, chroniąc się przed hipotermią. Noś odpowiednią odzież do pogody, ciepłą bieliznę i unikaj zimnych siedzeń. Ciepłe kąpiele w biodrach mogą również złagodzić napięcie i złagodzić ból. Dodatkowo pacjent może nauczyć się i stosować techniki relaksacyjne takie jak joga czy tai chi, które również korzystnie wpływają na chroniczne bóle napięciowe w okolicy miednicy. Jeśli pacjent cierpi również na zaburzenia erekcji, zdecydowanie powinien zwrócić na to uwagę swojemu lekarzowi prowadzącemu i nie milczeć ze wstydu, ponieważ utrudnia to diagnozę i terapię.