Mięśnie gardła

Plik Mięśnie gardła składają się z mięśni szkieletowych, czyli tzw. mięśni poprzecznie prążkowanych. Funkcjonalnie składają się z trzech zwężaczy gardła i trzech podnośników gardła.

Gardło (gardło) to najdalsza część przewodu pokarmowego połączonego z ustami. Jest wyściełana błoną śluzową i podzielona na gardło nosowe, usta i gardło. Potocznie termin „górne drogi oddechowe” jest używany na określenie gardła.

Jakie są mięśnie gardła?

Podczas przełykania kluczową rolę odgrywają mięśnie gardła, które unoszą gardło, a tym samym zamykają krtań, aby żaden pokarm nie przedostał się do tchawicy. Jest również znacząco zaangażowany w transportowanie pokarmu z gardła do przełyku.

Jednak wiele innych mięśni jest zaangażowanych w faktyczne połykanie, tak że nie można mówić o jednym „mięśniu połykającym”. Zaciski gardła to duże, płaskie mięśnie z włóknami ułożonymi w wachlarz. Ich zadaniem jest zwężenie gardła podczas połykania. Rozróżnia się zwężacze górnej, środkowej i dolnej części gardła. Z drugiej strony, podnośniki gardła są stosunkowo małymi i słabymi mięśniami. Są odpowiedzialne za uniesienie gardła i krtani. W gardle znajdują się migdałki, zbiorniki tkanki limfatycznej.

Za dopływ krwi do gardła odpowiada zewnętrzna tętnica szyjna. IX. i X. nerw czaszkowy (nerw językowo-gardłowy, nerw błędny). Gardło jest również unerwione przez 5. nerw czaszkowy (nervus trigenimus).W przypadku awarii nerwu językowo-gardłowego dochodzi do paraliżu połykania, który jest jedną z najważniejszych chorób gardła. Znane są również zapalenie gardła (zapalenie gardła) i błonica gardła. Gardło jest również preferowaną lokalizacją dla różnych nowotworów.

Anatomia i budowa

Aktywność mięśni gardła jest ściśle związana z patologicznym chrapaniem i możliwą niedrożnością górnych dróg oddechowych (bezdech senny). Te dwa zaburzenia związane ze snem można w niektórych przypadkach znacznie zmniejszyć dzięki zorganizowanemu treningowi mięśni podniebienia, języka i gardła.

Ćwiczenia te pomagają w zauważalny sposób zwiększyć napięcie całych mięśni dróg oddechowych. Ponieważ na przykład bezdech senny powstaje w wyniku rozluźnienia danych grup mięśni w nocy. Podczas chrapania zmniejsza się również napięcie mięśni w gardle, co zwęża górne drogi oddechowe. Rezultatem są typowe trzepoczące dźwięki, które pogarszają chrapanie. Często język cofa się i prowadzi do wzmożonego chrapania.

Natomiast codzienny śpiew, na przykład, ćwiczy ludzki głos i wykazano, że ma pozytywny wpływ na wzmocnienie mięśni gardła. W ten sposób można zmniejszyć intensywność i objętość chrapania oraz nasilenie bezdechu sennego. Od dawna z powodzeniem stosowane są również specjalne programy treningowe dla mięśni podniebienia. Na przykład chrapanie można zmniejszyć, naciskając mocno język na żuchwę w zamkniętych ustach przez kilka minut dziennie. Zaleca się również trzymać odpowiedni przedmiot między zębami przez dziesięć minut dziennie i mocno ugryźć.

Funkcja i zadania

Chrapanie i bezdech senny są zwykle wzajemnie zależne. Zaobserwowano, że u pacjentów z bezdechem sennym okresy chrapania przeplatają się z przedłużającym się zaprzestaniem oddychania. Podczas chrapania górne drogi oddechowe pozostają otwarte, podczas gdy w stanie bezdechu mogą chwilowo całkowicie zamknąć się. Ten stan może trwać kilka sekund lub dobrą minutę.

Z reguły kończy się tak zwana reakcja budzenia, która chroni poszkodowanych przed ewentualnym uduszeniem. Rozluźnienie mięśni gardła, które jest przyczyną tego niebezpiecznego stanu, występuje głównie u mężczyzn po 40. roku życia oraz u osób z nadwagą. Nocne niepokoje powodują, że następnego dnia często odczuwasz senność, szybko odczuwasz zmęczenie i brak koncentracji.

Kierowcy obawiają się tak zwanego mikrosnu, który często wiąże się przyczynowo z zaburzeniami snu w nocy. Wiele osób cierpi na silne i uporczywe bóle głowy. Nierzadko przechodzą w stany depresyjne. W pewnych okolicznościach mogą również stać się zauważalne zaburzenia seksualne, silna potrzeba oddawania moczu w nocy i nadmierne pocenie się podczas snu.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby

Osłabienie mięśni gardła prowadzi do większego lub mniejszego stopnia niedoboru tlenu w narządach ciała z powodu problemów z oddychaniem u wielu osób dotkniętych chorobą. W dłuższej perspektywie w wielu przypadkach rozwija się z tego powodu wysokie ciśnienie krwi i zaburzenia rytmu serca.

Nie można wykluczyć, że późniejsze uderzenia są również bezpośrednio związane z tymi nieprawidłowościami. U osób z nadwagą zwiększone złogi substancji tłuszczowych w gardle i języku są również często przyczyną bezdechu sennego lub ciężkiego chrapania. Duże lub powiększone migdałki mogą również prowadzić do zwężenia gardła. To samo dotyczy zmian w języku i nadmiernie obszernego języczka. Wreszcie, za rozwój bezdechu sennego mogą być odpowiedzialne różne niedrożności dróg oddechowych w nosie. Z drugiej strony zwiotczeniu mięśni gardła sprzyja nadmierne spożycie alkoholu i sporadyczne stosowanie leków, takich jak tabletki nasenne.

Jeśli umiar nie prowadzi do sukcesu, każdy pacjent ma możliwość tzw. Ciągłej pozytywnej terapii nadciśnienia. Za pomocą maski nosowej dostarczane jest powietrze z pomieszczenia, co zapobiega zamknięciu górnych dróg oddechowych. Tworząc stale stałe ciśnienie powietrza, sen i oddychanie w nocy mogą wrócić do normy.