ZA zwieracz to mięsień, który może całkowicie zamknąć wydrążony narząd przed lub za nim. Jego funkcja jest kontrolowana automatycznie, więc nie ma na nią żadnego świadomego wpływu. Zwieracze znajdują się w ludzkim ciele, na przykład w oku, na wylocie żołądka lub w odbycie.
Co to jest zwieracz?
Pod zwieracz Lekarze rozumieją, jak nazwa sugeruje, mięsień, który całkowicie zamyka wydrążony narząd. Zapobiega to przepływowi cieczy, powietrza lub innych substancji do przodu lub do tyłu.
W ludzkim ciele znajduje się łącznie dziewięć mięśni zwieraczy. Nie można nimi sterować arbitralnie lub tylko w bardzo ograniczonym zakresie. Ograniczenie funkcji zwieracza może prowadzić do niekontrolowanego wycieku lub przepływu płynów. Może to prowadzić do częściowo nieprzyjemnych, a częściowo także zagrażających zdrowiu warunków, które często są nieodwracalne.
Funkcje mięśni zwieraczy mogą być upośledzone z wielu różnych powodów, w tym z powodu urazu lub choroby, ciąży lub porodu.
Anatomia i budowa
zwieracz składają się z mięśni gładkich. Z tego powodu ich funkcja jest automatyczna i nie można lub nie można jej świadomie kontrolować. Jednak niektóre mięśnie, takie jak zwieracz zewnętrzny odbytu, mogą ulec dobrowolnemu napięciu.
Mięśnie zwieracza charakteryzują się tym, że w stanie spoczynku są zamknięte, dzięki czemu narządy przed lub z tyłu pozostają „napięte”. Mogą to być na przykład mięśnie prążkowane (np. Wokół cewki moczowej) lub mankiety mięśniowe (przy odbycie).
Alternatywnie można je również ułożyć w pierścień. Czasami chodzi również o mięśnie szkieletowe, które tak naprawdę charakteryzują się tym, że można nimi sterować tylko w dowolny sposób. W indywidualnych przypadkach, na przykład w przypadku mięśnia sercowego, świadoma kontrola również nie jest tutaj możliwa, co kwalifikuje go do zastosowania jako zwieracz.
Funkcje i zadania
Funkcja każdego z nich Zwieracz decyduje się na podstawie obszaru jego zastosowania. Na przykład w oku ludzkim mięsień zwieracza źrenicy powoduje zwężenie źrenicy.
Tak zwane usta przełykowe znajdują się przy wejściu do przełyku i zapewniają, że podczas mówienia lub oddychania nie zostanie połknięte powietrze, az drugiej strony, zawartość żołądka nie może zostać wdychana. Odźwiernik znajdujący się na wylocie żołądka reguluje transport pokarmu z żołądka do znajdującego się za nim jelita. Zapewnia to, że jest to przekazywane tylko wtedy, gdy zostało odpowiednio wstępnie strawione i jest wystarczająca ilość miejsca w jelicie.
Wewnętrzny i zewnętrzny zwieracz odbytu zapewniają, że opróżnianie jelita odbywa się tylko wtedy, gdy jest to pożądane. Na to ostatnie można wpływać arbitralnie, nawet jeśli tylko przez określony czas. Mięsień cewki moczowej znajduje się wokół cewki moczowej, która podobnie jak zwieracze odbytu zapewnia, że mocz nie wydostaje się. Dopiero rozluźnienie tego pierścienia mięśniowego w połączeniu ze zwiększoną aktywnością mięśni wokół pęcherza prowadzi do późniejszego opróżnienia pęcherza.
Choroby i dolegliwości
Jest zwieracz już nie funkcjonuje lub działa tylko w ograniczonym zakresie, ma to konsekwencje dla osób dotkniętych chorobą, które zwykle stają się zauważalne w bardzo krótkim czasie.
Jeśli mięsień między przełykiem a żołądkiem nie zamyka się już prawidłowo, kwas żołądkowy może przedostać się do przełyku i trwale go uszkodzić. Rezultatem może być zapalenie lub później rak przełyku. Uszkodzenie mięśni zwieraczy odbytu jest zwykle postrzegane jako szczególnie nieprzyjemne, ponieważ prowadzi do nietrzymania stolca. Problem ten może być również spowodowany np. Porodem, podczas którego może dojść do pęknięcia krocza.
Nietrzymanie moczu jest również częstym problemem, który powoduje niekontrolowany wyciek moczu. W niektórych przypadkach może tu pomóc specjalnie dostosowany trening dna miednicy, ponieważ może wzmocnić mięśnie. Dla wielu pacjentów takie problemy z wypróżnianiem lub oddawaniem moczu są kłopotliwe i delikatne. Niemniej jednak w razie wątpliwości nie należy bać się konsultacji z lekarzem.
