Streptococcus mitis

Bakteria Streptococcus mitis należy do paciorkowców Viridans. Streptococci viridans występują głównie w części ustnej gardła.

Co to jest Streptococcus Mitis?

Bakterie Mitis są Gram-dodatnie i należą do rodzaju paciorkowców. Streptococci to kuliste bakterie, które mają tendencję do układania się w łańcuchy. Bakterie Gram-dodatnie można zabarwić na niebiesko za pomocą barwienia Grama. Mają ścianę komórkową, na którą nałożona jest gruba, wielowarstwowa powłoka mureiny.

Paciorkowce Viridans tworzą zieloną aureolę na agarze z krwią. Jest to typowy objaw α-hemolizy i nadał ziarniakom ich nazwę. Viridans pochodzi z łaciny i oznacza „wytwarzający zielony kolor”.

Streptococcus mitis nie wykazuje już wzrostu w temperaturach poniżej 10 ° Celsjusza. Jednak w temperaturze 45 ° C patogen może nadal dobrze się rozmnażać. Grupa Mitis jako podgrupa paciorkowców Viridans pojawia się również w literaturze medycznej Sanguis-Grupa dzwoniła.

Patogeniczność paciorkowców z grupy α-hemolitycznej była od dawna niedoceniana. Grupy β-hemolityczne obawiały się z powodu poważnych chorób, które mogły wywołać. Jednak patogeny z grupy α-hemolitycznej mogą również powodować poważne choroby. Dlatego określa się je jako zarazki oportunistyczne lub fakultatywnie patogenne. Bakterie oportunistyczne są nieszkodliwe u zdrowego człowieka. Jednak używają słabego układu odpornościowego, aby wywołać infekcję. Taka infekcja jest również nazywana infekcją oportunistyczną.

Występowanie, dystrybucja i właściwości

Paciorkowce z grupy Mitis żyją w jamie ustnej ludzi. Można je również znaleźć w okolicy ucha, nosa i gardła. W rzadkich przypadkach bakterie można znaleźć również w innych częściach ciała, takich jak skóra. Streptococcus mitis można również wykryć w płytce nazębnej różnych gatunków zwierząt.

Bakterie są przenoszone przez bezpośredni kontakt. Niemal każdy w wieku dorosłym ma w ustach paciorkowce z grupy Mitis. Dlatego paciorkowce mogą również odgrywać rolę w urazach ugryzienia. Ryzyko infekcji jest najwyższe w przypadku ukąszenia przez człowieka. Około 50 procent wszystkich ran po ugryzieniu spowodowanych przez ludzi prowadzi do infekcji. W szczególności głębokie rany ugryzienia w pobliżu stawów często ulegają stanom zapalnym.

Kiedy antybiotyki nie były jeszcze dostępne, konsekwencje ukąszenia przez człowieka były drastyczne. Jeśli opieka medyczna została udzielona w ciągu pierwszej godziny po ukąszeniu, w dziesięciu procentach wszystkich przypadków należało wykonać amputację. Jeśli opieka medyczna była możliwa dopiero później, wskaźnik amputacji wzrósł do ponad 30 procent. Ukąszenia zwierząt prowadzą do infekcji tylko w około 20 procentach przypadków.

Choroby i dolegliwości

Streptococcus mitis jest tylko fakultatywnie patogenny w jamie ustnej. U zdrowych ludzi bakterie są częścią fizjologicznej flory jamy ustnej. Jednak w pewnych warunkach Streptococcus mitis może nasilać powstawanie próchnicy. Wysokie spożycie cukru ma korzystny wpływ. Próchnica nazywana jest też potocznie próchnicą. Jest to wieloczynnikowa choroba zęba.

Bakterie metabolizują węglowodany z pożywienia do kwasów. Kwasy te rozpuszczają fosforany wapnia ze szkliwa zębów, dzięki czemu w dłuższej perspektywie następuje demineralizacja. Początkowo na szkliwie zębów tworzą się białe plamy. Jeśli w tych miejscach osadzą się kolorowe pigmenty z pożywienia, ciemnieją. Jeśli na tym etapie nie ma remineralizacji, choroba postępuje w zębinie.

Próchnica zębiny może powodować ból zęba, ponieważ zębina jest znacznie bardziej miękka niż szkliwo zębów, przez co próchnica może się na tym poziomie szeroko rozprzestrzenić. W tzw. Próchnicy głębokiej, czyli głębokiej próchnicy zębów, zmiana wniknęła w miazgę zęba. Ten etap wiąże się z silnym bólem zęba. Na tym etapie zęba często nie można już uratować i trzeba go usunąć.

Paciorkowce zapalne mogą dostać się do krwi w wyniku urazów jamy ustnej, na przykład po zabiegach stomatologicznych. Rozprzestrzenianie się hematogenne może powodować wegetację bakterii ze Streptococcus mitis na zastawkach serca. Prowadzą one do trwałego zapalenia wewnętrznej wyściółki serca. Wewnętrzna wyściółka serca, wsierdzie, wyściela całe wnętrze serca, a także tworzy zastawki.

W przypadku zakażenia Streptococcus mitis rozwija się lenta zapalenie wsierdzia. Lenta wsierdzia jest podostrym wariantem bakteryjnego zapalenia wsierdzia. Choroba zwykle zaczyna się podstępnie. Objawy są raczej niespecyficzne. Osoby dotknięte chorobą mają gorączkę niewiadomego pochodzenia i ogólnie czują się raczej słabe. Są apetyt i bladzi. Często występuje anemia. Jest to spowodowane zrostami w zastawkach serca, gdzie wiele czerwonych krwinek ulega zniszczeniu, gdy przechodzą przez zastawki serca.

Na późniejszych etapach niedobór tlenu związany z niedokrwistością może prowadzić do palców podudzia i szklanych paznokci. Palce pałki są zauważalne z powodu zaokrąglonych wybrzuszeń końcówek palców. Szklane paznokcie zegarka są spowodowane przerostem tkanki łącznej w łożysku paznokcia. Gwoździe są silnie wygięte w łuk w kierunku poprzecznym i wzdłużnym. Najmniejsze zatorowości sercowe powodują soczewkowate, niebieskawe, bolesne guzki na palcach rąk i nóg. Są one również znane jako guzki Oslera. Są typowym objawem bakteryjnego zapalenia wsierdzia. Jeśli pojedyncze bakterie lub grupy bakterii zostaną odłączone od zastawek serca, mogą dotrzeć do innych narządów przez krwioobieg i spowodować tam wtórne choroby.

Ze względu na ryzyko rozwoju bakteryjnego zapalenia wsierdzia prowadzona jest opieka profilaktyczna i kontrolna w przypadku przewidywalnych interwencji stomatologicznych u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem zapalenia wsierdzia. Pacjentom podaje się antybiotyki na około godzinę przed i kilka godzin po zabiegu. Do zagrożonych należą pacjenci z wymianą zastawek serca, z wrodzoną wadą serca i przeszczepami serca.