Leki przeciw tarczycy

Leki przeciw tarczycy są składnikami aktywnymi, które hamują metabolizm hormonów tarczycy i są stosowane głównie w różnych postaciach nadczynności tarczycy. Oprócz farmaceutycznych leków przeciwtarczycowych istnieją również substancje ziołowe lub homeopatyczne, które należy brać pod uwagę terapeutycznie tylko w przypadku lekkiej nadczynności tarczycy.

Co to są leki przeciwtarczycowe?

Tak jak Leki przeciw tarczycy to substancje normalizujące czynność tarczycy poprzez hamowanie syntezy lub wydzielania hormonów tarczycy lub włączanie jodu do prekursorów hormonów tarczycy i powodujące ustąpienie objawów klinicznych.

Generalnie substancje o działaniu tyreostatycznym dzielą się na tak zwane inhibitory jodowania i jodowania oraz jodki, które w różny sposób wpływają na metabolizm hormonów tarczycy.

Leki tyreostatyczne są zwykle stosowane w leczeniu różnych postaci podrzędnych nadczynności tarczycy (nadczynności tarczycy), takich jak choroba Gravesa-Basedowa, czynnościowa autonomia tarczycy oraz nadczynność tarczycy indukowana jodem.

Zastosowanie medyczne, działanie i zastosowanie

Trzy różne grupy substancji Leki przeciw tarczycy rozwijają swoje działanie w różnych punktach ataku metabolizmu tarczycy lub hormonów tarczycy i służą do normalizacji i stabilizacji funkcji tarczycy.

Tak zwane pochodne tiomocznika działają hamująco na peroksydazy (inhibitory jodowania). Enzymy te katalizują redukcję nadtlenków, które z kolei są niezbędne do wbudowania jodu do hormonów tarczycy i wiązania prekursorów monoiodotyrozyny i dijodotyrozyny. Te leki przeciwtarczycowe są stosowane w szczególności w chorobie Gravesa-Basedowa, przed i po leczeniu jodem promieniotwórczym, w okresie poprzedzającym zabieg chirurgiczny oraz w przełomie tarczycowym.

W przypadku powstania wola i reakcji nadwrażliwości (w tym gorączki, pokrzywki) stosowanie tych leków przeciwtarczycowych jest przeciwwskazane.Z drugiej strony, nadchloran (inhibitor jodowania) ogranicza przede wszystkim transport jodku do tarczycy poprzez hamowanie wychwytu jodku przez tyrocyty. Nadchloran ma tylko wąski zakres terapeutyczny i jest zwykle stosowany do szybkiego blokowania gruczołu tarczowego przez jod lub profilaktycznie przed badaniami radiologicznymi ze środkami kontrastowymi zawierającymi jod, zwłaszcza u osób dotkniętych chorobą, u których środek kontrastowy może wywołać przełom tyreotoksyczny.

W dużych dawkach jodki zmniejszają wydzielanie hormonów, blokując enzymy uwalniające hormony tarczycy we krwi, dzięki czemu nie mogą już być skuteczne. Jodki są stosowane tylko przed operacją, głównie w połączeniu z pochodnymi tiomocznika lub krótkoterminowo w kryzysach tyreotoksycznych.

Ziołowe, naturalne i farmaceutyczne leki przeciw tarczycy

Warzywo Leki przeciw tarczycy zawierają, jako pojedyncze lub złożone środki lecznicze, głównie lycopi herba lub ekstrakty lub ekstrakty z lycopi herba. Przede wszystkim mówi się, że kwas litosperowy zawarty w liściach rośliny ma działanie obniżające poziom hormonów tarczycy poprzez hamowanie transportu jodu.

Preparat tyreostatyczny należy stosować tylko w przypadku lekkiej nadczynności tarczycy z nerwowością i / lub zaburzeniami rytmu (tak zwane zaburzenia wegetatywno-nerwowe). Ponadto należy wziąć pod uwagę, że preparaty zawierające Lycopi herba mogą upośledzać badania radioizotopowe tarczycy. Ponadto wilczyca jest przeciwwskazana w przypadku powiększenia tarczycy bez zaburzeń czynnościowych.

W ramach terapii homeopatycznej oprócz Lycopi herba Chininum arsenicosum (Chininarsenit), Lycopus virginicus (Virginian Wolfstrapp), Adonis vernalis (Adonis rose), Fucus vesiculosus (potocznie morszczyn), Sól potasowa iodatum (zwłaszcza ze Schuessler) niewielka nadczynność z nerwowymi dolegliwościami serca.

Powszechnymi i sprawdzonymi terapeutycznie środkami chemiczno-farmaceutycznymi są przede wszystkim nadchloran, który jako inhibitor jodowania hamuje wchłanianie jodku, a także pochodne tiomocznika, tiamazol, karbimazol i propylotiouracyl, które działają jako inhibitory jodowania i zmniejszają syntezę hormonów tarczycy.

Zagrożenia i skutki uboczne

Terapia tyreostatyczna może prowadzić do różnych niepożądanych skutków ubocznych w zależności od dawki. Przy małych dawkach można zaobserwować reakcje nadwrażliwości (wykwity polekowe), a czasami także ból stawów.

W szczególności wysokie dawki prowadzą do wyraźnego zahamowania czynności tarczycy, przez co przysadka mózgowa stymuluje wydzielanie TSH w celu zwiększenia przyrostu hormonów i tym samym może powodować hiperplazję. Inne działania niepożądane leków przeciwtarczycowych to zmiany morfologii krwi (leukopenia, granulocytopenia lub agranulocytoza), wole (powiększenie tarczycy), uszkodzenie wątroby, niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy), żółtaczka (żółtaczka), progresja wytrzeszczu (wyłupiaste oczy) oraz dolegliwości żołądkowo-jelitowe.

Ponadto użycie Leki przeciw tarczycy należy ich unikać, ponieważ przenikają one przez barierę łożyskową, wpływają na tarczycę rosnącego dziecka i mogą prowadzić do niedoczynności tarczycy.